Bazı kızlar çok değerlidir prenses gibi.Bazıları ise çok değersizdir tıpkı satılık bir mal gibi... 18yaş üzeridir

Kurşun kalem tozu, onun siluet’inin kenarlarına serpiştirilmişti. Karan’ın tasması Gece’nin boynuna acımasızca geçirilmişti. Karan’ın köpeği çoktan Gece’nin derisine dişlerini saplamıştı. Karan’ın yılanı Gece’nin tüm benliğine zehrini akıtmıştı. O artık Karan’ın kölesiydi. Belki de hayat, Gece’nin kafasına en korkunç peruğunu yerleştirmişti. @Hikaye’nin bütün hakları Karan’ın karanlığında saklıdır. 01.08.2015

On yaşında yurtdışına giden azem yıllar sonra tekrar gelir. Küçüklüğünde sürekli dövdüğü üvey kız kardeşine tutulur. Gerçekte hiçbir kan bağı olmayan azem ve denizin hikayesi azemin eve gelmesi ile başlar. " Ben seni asla sevemem sadece canını yakarım."

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

Çarptığım beden yere düşecekken refleks olarak onu tuttum . Kimi tuttuğuma baktığımda bir kız olduğunu gördüm. Onun dengesini sağlayıp hemen ellerimi çektim. kızı baştan aşağı süzdüğümde Çok güzel bir kız olduğu hemen anlaşılıyordu . Bana şaşkın şaşkın baksa da Kesin bana bilerek çarpmıştı. Ne olucak bu kızların hepsi vermeye meraklı. kızın kulağına doğru eğilip "İstersen bu günü sana ayırabilirim. Beraber güzel dakikalar geçiririz." dedim. Demedim mi bu kızların hepsi vermeye meraklı diye yüzünde bir gülümseme oldu. Tabi ben de güzel bir gülümsenme oldu. Bu gülümsemeleri yok eden tokat sesiydi. Ve çıkan tokat sesinden sonra yüz ifadesi kızgın bir hal aldı. Sonra çıkış kapısına doğru ilerleyip okuldan ayrıldı. Kız bana tokat atmıştı. O kız bana tokat atmıştı. Kim oluyordu da tokat atıyordu. Ama attığı tokatın hesabını ödeyecek. Maskeli kız ve Benim masalım hikayeme de şans vermeyi unutmayın. Eminim beğeneceksiniz. Kapak yapımı Thangelwings303 tarafından 😁

Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.