23 yaşındaki Selene Everly, Londra'nın sakin bir mahallesinde orta halli bir ailenin yanında büyümüş, sıradan bir genç kadındır. Ancak hayatı, bir anda aldığı yanlış kararlarla altüst olur. Yüklü bir kumar borcuna saplanınca onu yıllardır evlatları gibi yetiştiren aile, Selene'yi reddeder ve tek bir gerçek bırakıp giderler: "Asıl annen Türkiye'de, Rize'de yaşıyor." Bu söz, Selene'nin hayatını ikiye böler. Hem acımasız tefeci Victor'dan kaçmak hem de geçmişinin peşine düşmek için Türkiye'ye gider. Fakat Rize'nin sisli dağlarında bulduğu kadın öz annesi İmge onu yirmi bir yıldır ölü bilmektedir. Selene, karşısına geçip "Ben senin kızınım," diyemez; çünkü annesinin kendisine karşı beslediği sevgi gözükünü korkutur. Borçlarını kapatmak için, kendisini evlatlık verenlerin peşine düşer. Ancak planı ters teper. Victor onu bulur ve kaçırmaya kalkar. Selene ölüm ile yaşam arasındaki o daracık çizgideyken, karanlığın içinden bir adam ortaya çıkar ve onu kurtarır. O adam... Selene'nin öz babasıdır. Bu olayların yaşadığı sırada , İngiltere'de Selene'ye yıllarca anne babalık yapan Emily ile Ethan evlerinde ölü bulunur. Ardında Ethan'ın el yazısıyla bırakılmış bir mektup vardır. Ve o mektup, Selene'nin yaşamını tamamen değiştiren gerçeği açığa çıkar: Selene'nin öz amcası Aziz Sancarlı, aile servetine konmak için yıllar önce bir suikast planlamıştır. Selene'nin annesi İmge'yi ve babası Azil'i öldürmeye çalışmış, bu suikastten sadece İmge ve Selene'nin kurtulduğunu sanmıştır. Emily ve Ethan'a ise Selene'yi ortadan kaldırmaları için para teklif etmiş; fakat çift, bunu yapamadıkları için bebeği İngiltere'ye kaçırmış ve öz çocukları gibi büyütmüşlerdir. Selene kimliğini çözdükçe, aslında hayatının yalnızca başlangıçta olduğunun farkına varacaktır.

Ben bir Açelya çiçeğiydim; yolunu kaybetmiş, köklerini bulamayan... Kısa bir süre önce, doğru bildiklerim bir bir yıkıldı. Gerçek sandığım yalanlar, hayatımı bir tokat gibi yüzüme çarptı. "Aile" dediğim insanların ördüğü yalanlarla dolu bir dünyada, yıllarımı çürütmüş ve kendi benliğimi kaybetmiştim. Sonra, karşıma o adam çıktı. Hem deliler gibi aşık olduğum hem de ölümüne nefret ettiğim o adam... Tehlikeli bir aşk şarabının sarhoş edici tadında mutluluğu bulacağımı sandım. Ama yanılmıştım. Sert ve uzak görünen maskesinin ardında itaatkâr bir adam yatıyordu. Yıllar önce, hayatına bir fırtına gibi girmiş, onu kendime aşık etmiş, sonra hiç beklemediği bir anda çıkıp gitmiştim. Ama biliyordum, gün gelecek beni bulacaktı. Ve işte, o gün gelmişti. O adamın ilk sorduğu soru; Niye? Niye yaptın bana bunu? Onun acılar içerisinde sorduğu bu soruya asla bir cevap veremedim. Karşımda bulunan adam beni öylesine çok seviyordu ki, ona ihanet etmeme rağmen, beni affedebileceği bir sebep arıyordu. Ben bir Açelya çiçeğiydim. Ayrılığı simgelerdim. Ama onun için Visal'dim. "Belki de beni içten içe affettiği için kavuşmak anlamına gelen bu adı takmıştı bana. Bir gün ona sordum: "Neden bana Visal adını koydun?" Gözlerime bakarak, usulca fısıldadı: "Çünkü sana kavuştum, Günışığım." Visal, kavuşmayı simgelerdi. Açelya ise ayrılığı... Wattpad'de " Mirafer " isimli ilk ve tek kitaptır. Not: Gerçek ailem, Polisiye ve Mafya kurgusudur. Ayrıca fazlaca kan, vahşet, vb unsurlar ve olumsuz ögeler mevcuttur. Kesinlikle 18 yaşından büyük okuyucular okumalı, bu yüzden uyarıyı dikkate alarak bu kurguya başlayınız. Not 2: * Bu kitapta bulunan kişi, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi kurum ve olaylarla ilgili doğabilecek benzerlikler tamamen tesadüftür.*

Klasik gerçek ailem kurgusudur. Arya 17 yaşında gerçek ailesinin Demirel Ailesinin olduğunu aslında yaşadığı insanların gerçek ailesi olmadığını öğrenir...

Ben Okyanus, büyük bir Yangın'dan çıkmayı başarmış ama Kül'e dönmüş bir İstihbarat Ajanı. Karanlık ve fırtınalı bir Okyanus, Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya... Okyanus, içine çektiği herşeyi hırçın dalgaları ile boğardı. Mahvolurdu ama kendini kaybetmezdi. Ben Okyanus'tum, öyleyse neden kendi kendimi boğuyordum? Okyanus'un, yıllar boyunca kendini korumak için zorlukla inşa ettiği duvarları onu yeni bulan gerçek ailesi yıkmayı başarabilecek miydi? Okyanus'ta boğulacak mıdır? Yangın'da Kül'e mi dönüşecektir? Yoksa komutanının orman gözlerinde kaybolacak mıdır? Nefret ettiği gökyüzünü tekrar sevmeye başladığında her şeyin üstesinden gelmeyi öğrenebilecek miydi? Peki ya, Kızıl ailesi? Aile sırları, Okyanus'un bilinmeyen geçmişi... Alabora Timi ve Kızıl Timi neden birlikte görev almaya başladı? Çözülmesi gereken askeri bir sır vardı ama herşey de küçük bir kızda saklıydı... Okyanus mu? Kül mü? Yoksa her ihtimalde de Okyanus'un Kül'ü müydü? "Kıdemli Üsteğmen Okyanus Kaya, Şanlıurfa. Emret, komutanım!" "Yüzbaşı Deniz Akif Alabora, Şanlıurfa. Emret, komutanım!"

Ailenin ne demek olduğunu bilmiyordum, aslında ailenin samimiyetsiz, yalandan gülümsemelerle geçen akşam yemeklerinden, dışarıya karşı aldatmaca için olan sahte sevgilerden, nefretten ibaret olduğunu sanırdım. Normal olan yetiştirildiğim hayat değilmiş. Normal olan anne, babanın seni sevmesi, ne olursa olsun yanında olması, başını okşamasıymış. Alışkın olduğum normal, ait hissetmeme engeldi. "Arya, abim gelsene niye orada duruyorsun?" && Luzia: yalnızlığı seven kimse Abi #1 20.11.2023 Aile #1 20.11.2023 Gerçekailem #1 11.07.2024