"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

32 yaşında, genç yaşına rağmen kariyeri başarılarla dolu, mükemmeliyetçi, sıkıcı derecede iyi olan Carl'ın, terapisti ve yakın arkadaşı dışında kimsenin bilmediği ufak bir problemi vardı. Bazen bilmediği yerlerde uyanıyor, gardrobunda tarzı olmayan kıyafetler buluyor, sipariş etmediği ve dinlemediği müzik gruplarına ait albümleri teslim alıyor ve her seferinde kendine daha da sinirleniyordu. "Yine yaptım" adlı sorunu ile boğuşan Carl'ın sekreterine göre Carl; sert, dakik, duygusuz, geri adım atmayan, mesafeli bir iş insanı. Newyork'un en popüler barlarından birinde, hem geceye hem de mekana hakim olan bir barmaid'e göre ise Carl; iyi içen, sosyal, sarkastik, çapkın, patavatsız, nasıl eğlenileceğini bilen bir... şey, insan. Düz bir cetvelin farklı taraflarına ait görünen bu iki kişinin tek ortak noktası aynı adam olmaları. Peki, hikaye nasıl başlıyor? Carl bunun bir içki problemi olduğunu düşünüyor. Terapisti Ethan ise kim bilir o değerli beyninde ne gibi teoriler üretiyor? Cetvelin her iki ucunda birbirinden habersiz farklı hayatlar yaşanıyor. Bu esnada cetvelin tam ortasında Annie ve Rachel adında iki kadın beliriyor. Gece ile gündüz birbirine karışıyor. Ve cetvelin iki ucundaki Carl'lar birden göz göze geliyor! Ve hepsi birden aynı soruyu soruyor: Sen de kimsin?

Bukalemun Serisi 2.Kitabı... **** Yaman ona sonsuzluğu vaat ediyordu.... Gözlerinde öyle bir anlam vardı ki; yeryüzündeki hiç bir kelime bunu açıklayamazdı. Sanki başka bir boyuttan bakıyordu Alaz'a. Kapkara gözlerinin içinde oynaşan pırıltılar dünya üzerindeki hiç bir ışıkla boy ölçüşemezdi. Öyle parlak, öyle berrak, öyle canlı, öyle yakıcıydı o pırıltılar...

Küçücük bir çocuğun mavi yeşil gözlerindeydi aşk! O öptü, kız dövdü... Çocuk büyüdü... Bu sefer bir ergenin kalbinde yeşillendi aşk... O'nun dilinden aşka ve maşuğuna nağmeler döküldü, kız sövdü... Ergen büyüdü... Ruhu sadece tek bir kadına ait olan koca yürekli bir adam oldu.... O sarıldı, kız kaçtı... Kaçan kovalanırmış, kız kaçtıkça adam onu kovaladı. Ne zaman ki saklambaç oyunu sona erdi, o zaman kız kaybettiğinin farkına koca yürekli o adamı kaybedince vardı... .... Dolunay, genç kızın elinden tuttu. "Bırak elimi, aptal!" "Sevgilim... Eğer oraya tek başına gidersen bir daha asla senin yanından ayrılmam!" "Nerden senin sevgilin oluyormuşum be! Takıntılı mazoşist! Sana sinir oluyorum!" Dolunay, kıza göz kırptı. "Biliyorum, inatçı keçim ama sen de biliyorsun benim aşkım inat tanımaz!" --> Yaptım Bir Delilik isimli kitabımın devamıdır. İlk önce onu okursanız anlamanız daha kolay olur diye düşünüyorum :)

Yonca ,korüdordaki eski ankesörlü telefon kulağında , duyduğu şeyden emin olmayarak korku içinde dikilmiş ,sesi titreyerek konuşmaya çalışmıştı. "Ama...ama...Dönmezsin ki...." Demişti.. "Artık dönmezsin sen...dört yıl...hiç gelmedin.. Hiç gelmedin......şimdi de bu...iki koca yıl daha... Ali..." Delikanlı sözünü bitirmesini bile beklemeden vermisti ağzının payını.... Her zamanki gibi... Azarı işitip yanında dikilmekte olan delikanliya uzatti ahizeyi. "Seni istiyor," Ömer konuşmaya daldığında daha da duramadı yanlarında. Dört yılda sesini ilk defa duyurmuş onu da ben gidiyorum demek için kullanmıştı. Sitem etmesine, Itiraz etmesine bile izin vermeden... Ömer i istemişti çabucak.... Zangır zangır titreyerek nereye gittiğini bilmeden ,yürüdü gitti. ..... Yatakhanedeki yatağına kadar gidebilmis, sırtı dimdik , yavaşça çöküp kalmıştı ... Görmeyen gözleri camdan görünen manzaraya dönük. Dört yıl .. Hapiste gibi çile çekmiş, gün saymıstı . Şafak şafak.... Ve deli gibi okumuş, ders çalışmıştı... Çünkü hissediyordu, Zeki ve parlak bir genç ,okumamış bu kızı yanına yakıstırmaz .... Kendi gibisini ister yanına.... Elini tutmak , Yanyana yürümek ... Bu , benim kızım demek için... BENİM..... Kiz yıllarını Ali ye denk olmaya çalışmakla geçirmişti. . Döndügü vakit farketsin diye .... Fizik öğrenmiş, matematik, tarih öğrenmişti... Uzayı sonra...kara delikleri...kuantum.... Hücre...... Internet bulduğu her yerde.., ... Eline gecen hicbiseydi... Bu gün anlamıştı bunu..... Başarıyı yakaladı.... Dönmeyecek..... Aşka geri dönmeyecek...... Seni unuttu..........

-----> TÖRE HIKAYESI DEĞİLDİR!! Sevdası Öyle Bir Ateşti Ki.. Söndürmeye Kalksan, Su Yanardı..