Kazandığı okul, onu mutlu etmesi gerekirken bütün kötü olayların içinde oldu. Dış görünüşü, Konuşması, Güçlü Duruşu, Çalışkanlığı, Bakışlarıyla göze battığı için miydi yoksa tüm bu olanlar? Kim bilir belki öyle, belki de değil! EZGİ'DEN MAYISA DÖNÜŞMESİ, ONU DEĞİŞTİRDİ Mİ? YOKSA İSTEDİĞİ VE EN BAŞINDAN OLMAK İSTEDİĞİ KİŞİ Mİ OLDU? Yepyeni bir kişilik.. Sil baştan yapan bir karakter.. Tam anlamıyla değiştiğini düşünen, MAYIS AKIM Değişmesine yardım eden Bir Yabancı, Arkadaşlık kurulmuş 7 kişi, En başından beri Aşık olan Gizemli Bir Kişi ve İçinden atamadığı Bir AŞK. BİR DEĞİŞİMİN, EN GÜZEL AŞK İZİ. •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Sen içimdeki Karanlığı aydınlatan ışıksın" Dedi. zorlukla, onunda canı acıyordu. "Gitme lüt-lütfen" Dedi. Dolu gözleriyle gözlerime bakıyordu. Gözlerim beni dinlemeksizin akıyorlardı, ardından gök gürleyip yağmur yağmaya başladı. Gözlerimin yaşları yağmurla karışıp yok oluyordu. Tıpkı o gün beni öldürdüğü gibi. Ben kendimi kaybetmiştim onun yüzünden! "Güneş varken, ışığa ihtiyaç duymaz kimse." Dedim en soğuk sesimle. "Güneşi ne yapayım, Işığım sende kalmışsa?" Gözlerinden bir damla aktığında, zaman durdu benim için. "Ağlama sarıl bana" Demek istedim. Ama diyemedim. "Sen benim en güzel Gecemdin. Her gece seni düşünerek uyumam, her gece seni düşünerek uyuyamamam. Sen benim en güzel Sahnemdin. Sana bakarak, kahkahalarım, Ağlamalarım, Sevinçlerim, Mutluluklarım, Hüznüm. Şimdi düşünüyorumda gerçekten kendimi hiçe saymışım senin yüzünden. Sana bu yüzü unutma demiştim! Sen, sen Ezgiye aşık oldun Meriç Soyal. Ben o kızım. Üzgünüm."

Yanımda duran barmenden bana soğuk su vermesini istedikten sonra dans eden Emir ve arkadaşını(!) izlemeye koyuldum. Yanıma bir bardak bırakılınca hemen bardağı alıp içtim. İçmemle boğazım da yanmaya başladı. Yanlış bardağı mı içtim ben?! Barmen yanıma bir bardak daha bırakınca o bardağın suyum olduğunu anladım. Kafam iyice uçtuğunda yerimden kalkıp Emir ve onun ile dans eden kızın yanına ilerledim. Topuklu giydiğim ve sarhoş olduğum için bileğimi burktum. Tam düşecektim ki Emir o kızın kollarından kurtulup beni tuttu. "Emir! Sen misin? Sen ne kadar yakışıklıymışsın böyle. Ben sana antilop suratlı mı diyordum? Valla çarpılacam ha." dedim. Emir ise sırıtıyordu. "Emir! Ben bu kızı hiç sevmedim. Yoksa sen sevdin mı o kızı. Hı? Cevap versene bana!"dedim. Emir "Sarhoş musun sen?"diye sorduğunda kaşlarımı çattım. "Bak şimdi de konu değiştiriyorsun. Sen o k-kıza a-aşık mısın?"dedim sesimin titremesine engel olamayarak. Emir kaşlarını çatıp "Ben o kıza aşık falan değilim. Saçma saçma konuşma." dedi. Yüzümde ister istemez bir gülümseme oluştu. Yavaş yavaş gözlerim de kapanmaya başlıyordu. "Emir? Hani ben çok sakarım ya. Her zaman düşerken sen beni tutuyorsun. Beni hep tut tamam mı? Yoksa ben hep düşerim."dedim. Gözlerimi kapandığında Emir'in güçlü kollarının beni taşıdığını hissettim. Ve en son şu kelimeleri duydum, "Ben seni her zaman tutucağım ve artık tuttuğumda da bırakmayacağım çünkü ben sana aşık oldum sakar kız."