Ala-una ng madaling araw, kung kelan maliwanag ang buwan, mahimbing sa tulog ang karamihan at sarado ang mga isip. Ganitong oras kami nakabuo ng mga pangako, mga pangarap at mga alaala. "He...hello?" sa wakas, pagkatapos ng isang taon ay tumawag din siya sa akin. "Kamusta ka na Chie?" parang walang nagbago, parang ang lapit niya lang sa akin... pero hindi pala. Hindi ba sapat ang tatlong salita para mabago ang sitwasyon namin ngayon? { Story written in Tagalog & English | ©onedearland wattpad } Featured March 2014 | SS #8 RM #37

Bakit sabi nila ang love daw parang ulan? Hindi ko pa gets nung una, pero nung dumating ka, alam ko na. (Completed)

"Paano ako mag mo-move-on kung nasanay na akong lagi siyang nasa tabi ko? Paano ko kakalimutan ang nakaraan kung pati yung future na binubuo ko ay kasama siya?"

Paano kung nakasabay mo sa may kanto ang isang taong ayaw mo namang makasabay? Anong gagawin mo? o shall I ask... may magagawa ka pa ba?