„Przypomniałaś sobie ze szczegółami scenerię na szczycie Marii, gwiazdy bezładnie rozsypane na niebie, ostatnie, czerwone promienie zachodzącego słońca, bezkresny świat za granicą wytyczoną przez mur, Orion i Kasjopea, twoje szalejące ze szczęścia serce, jesienny chłód przenikający do szpiku i ciepło pod płaszczem Levi'a. Gorąco jego skóry, kiedy obejmował cię ramieniem. Parujący w nocnym powietrzu oddech, tuż przy twojej twarzy. Materiał koszuli, który czułaś pod policzkiem. Stykające się ze sobą ramiona. Zimno, które szło za nim jak cień, odgradzało go skorupą od innych i ciepło, jakie czułaś będąc przy nim. Na zewnątrz gorący jak ogień, w środku chłodny jak lód. Scena była pełna ciepłych i zimnych barw, kontrastów i jasnych gwiazd, wiszących nad wami jak rozsypane perły." Ledwo wstapiłaś w szeregi Zwiadowców, a już los rzuca ci kłody pod nogi i serwuje niepowtarzalną dozę przykrych wrażeń. Na dodatek już na wstępie stawia cię naprzeciw Levi'a. Pierwsze spotkanie nie jest przyjemne. Przynajmniej na początku. Pościgi w podziemiach, picie z Ackermannem na dachu do czwartej nad ranem, impreza w siedzibie i taniec, spisek Erwina Smitha, ciasto jagodowe, lekko szalona medyczka, fruwające ostrza i zamach na arcykapłana, a to wszystko przywleczone w jeden, nierozwiązywalny dylemat - czy jako Zwiadowca możesz pozwolić sobie na miłość? Uwaga: Zawiera denne rysunki autorki.

Wszystko zaczęło się niepozornie - ot, Kankuro dostał spadającą z niebios gałęzią, a ty zainteresowałaś się tym, że jakiś krzak w pobliżu jęczy z bólu. Potem po poznaniu lalkarza poszłaś za nim - mimo jego licznych sprzeciwów - bo w końcu czemu by nie i zostałaś uwikłana w jakieś bagn... Fajną przygodę! Dokładnie tak! W naprawdę, bardzo fajną przygodę! Uwagi? -Nieco nudnawy (przynajmniej według mnie) wstęp z na-pierwszy-rzut-oka-nie-mającymi-sensu-legendami Dodatkowe informacje: -Nope lemonowi. Bardzo bardzo nope lemonowi. -Romans pewno będzie uwieńczeniem historii -Dużo humoru (nie potrzebne są kawały, żeby był humor x3) -Podróże (ale nie po świecie! Chociaż w sumie to po świecie troszku też - po buszu i pustyni dokładniej rzecz biorąc) Okładka zrobiona przeze mnie i @HoshiHatake (wzięłam kilka fanartów Gaary i połączyłam w jedność, a ona zrobiła z tego coś okładkowego ^^). Opowiadanie jest swego rodzaju podziękowaniem za 100 zwolenników, więc mam nadzieję, że godnie się wam odwdzięczam za tą naprawdę sporą ilość kochanych, czytających głupoty, które piszę ludzi (i nie ludzi jeśli są tu jakieś istoty nadnaturalne x3). 29.10.2018r #1 w polsku (śmieję się z tego bardziej niż powinnam. Kochajmy tag "polsku", jest idealny)

- Koutarou? -Tak, Suiren? - Pójdziemy razem do nieba? * Opowiadanie zakończone Bokuto Koutarou x OC Okładka została zrobiona przeze mnie, ale materiały użyte do niej nie należą do mnie. Wyróżnienie w konkursie "Skrzydlate słowa". Opowiadanie bierze udział w konkursie literackim "Splątane nici " 1. miejsce w rankingu #bokutokotaro i #bokutokoutarou