I miejsce w konkursie literackim Splątane Nici w kategorii Historyczne De La Roche'owie niegdyś byli sławnym rodem, jednak w 1805 roku z ich dawnej świetności pozostały marne resztki. Senior rodziny, pięćdziesięcioletni François, nie może się z tym pogodzić. Wciąż żyje w ułudzie, że wszyscy liczą się z jego rodziną. Wartościami nadrzędnymi w jego życiu są honor i wypełniająca go po brzegi nienawiść do wszystkiego, co związane z Napoleonem Bonaparte. Niestety, czwórka jego dzieci nie przynosi mu powodów do dumy. Najstarsza, Antoinette, najzwyczajniej w świecie nie grzeszy urodą ani inteligencją. Danielle romansuje z narzeczonym siostry, Hugo zaś, zamiast zająć się studiami, prowadzi pełne hulanek życie w Paryżu. Tylko najmłodsza Camille, ulubienica ojca, zdaje się spełniać pokładane w niej nadzieje. Wszystko do czasu, gdy zakochuje się w napoleońskim żołnierzu doświadczonym przez życie. Okładka autorstwa cudownej @ValixySn Estetyki autorstwa drogiej @chimmysgraphics 1 V 2021 - #2 w historyczne Copyright by @AnOld-FashionedGal 2018 - 2019

III miejsce w kategorii FANTASY w konkursie literackim "Splątane Nici" (edycja wiosna/lato 2018) organizowanym przez @adriananitaniteczka. "Coś szeptało za moimi uszami. [...] Kiedy się obracałam, nie widziałam nikogo. Ciemność stała się mym wrogiem. W ciemności chowały się upiorne mary, a mi odebrano szansę, abym je dojrzała. Były tam. Muskały ramiona, dłonie, pośladki, uda... zaplatały o kościste palce długie loki, po czym ciągnęły, wyrywając całe pukle. Chodziły po głowie. Tupały. Drapały. Przylegały do kręgosłupa, łaskocząc w każdą jego esowato wygiętą powierzchnię. Pływały razem z krwią i przemieszczały się pod skórą. Były wszędzie. We mnie i na zewnątrz. Przyglądały się, przenikliwymi ślepiami stawiając włoski na karku na baczność. Nie odróżniałam ciarek strachu od dreszczy zimna. Nigdy nie zostawiły mnie samej. I wciąż szeptały." Świat już od setek lat dzieli się na państwa należące do ludzi oraz państwa zamieszkiwane wyłącznie przez eterran. Dwie rasy żyją ze sobą, nie wchodząc w konflikty, a także nie mieszając się w nie swoją politykę. 12 grudnia 1952 roku, po latach wzajemnej agresji wśród ludu eterran, wybuchła wojna. Tradycjonaliści, sprzeciwiający mieszaniu się ras, krwawo tłumią kolejne próby wprowadzenia równouprawnienia dla mieszańców. Przez lata konflikt się zaostrza. 8 października 2017 roku po wymuszonej interwencji przedstawiciele ludzkich władz rozpoczynają śledztwo w sprawie zdemoralizowanych Krzewicieli Tradycji. Historię swojej niewoli, przemiany psychicznej, a także specyficznego romansu opowiada Daemona Luna Draagonys (niegdyś Sathana) Aim Vrom, żona jednego z Krzewicieli, mieszaniec oraz była członkini Orędowników Równości - najzagorzalszych przeciwników tradycjonalistów. Na jaw wychodzą nowe fakty, a jej samej przyjdzie oczekiwać na egzekucję za popełnione zbrodnie.

Między ruinami zniszczonych domów, za barykadami i w niewielkich obozach... Gnieżdżą się niedobitki ludzkości. Wszyscy ich znali. Nikt nie był gotowy - Zombie. Z każdym dniem śmierć zbiera coraz większe plony, a ludzie panicznie chwytają się wszystkiego co może przedłużyć ich życie choć o ułamek sekundy. Niebezpieczeństwo jest wszędzie. Każdy musi uważać choćby na najmniejszy szmer, żeby ten nie okazał się ostatnią rzeczą, którą usłyszy. W dzień jakoś można sobie poradzić, w nocy nastają większe niebezpieczeństwa... ale najgorsze są otchłanie tuneli. Bohaterem się nie rodzi. Bohaterem trzeba się stać. A takich nam tu właśnie brakuje. Ludzie już dbają tylko o siebie, a tej umiejętności w tym świecie, nie koniecznie trzeba zaliczać do wad. W świecie gdzie kiedyś cudowne budynki, obróciły się w gnijące ruiny z suwającym się stropem. Ludzie kurczowo będą trzymać się życia, do takich właśnie należy też Dawid, brutalnie oddzielony od rodziny. Kiedy TO się zaczęło nikt nie był przygotowany, a wszystko działo się tak szybko. Tępo ucieczki zwalnia tylko co jakiś czas, nie dając nawet chwili na złapanie tchu. Czy Sokołowski odnajdzie bliskich? Czy dożyje tego momentu? Ile jest w stanie poświęcić, dla dobra własnej sprawy?

Na profilu została opublikowana odnowiona i rozszerzona wersja książki. Część pierwsza. Przyszłość. Wojna zniszczyła nadzieję ludzi. Kobiety przejęły władzę nad światem. W Państwie Wyzwolonym panuje ściśle określone prawo. Melanie nie jest zwykłą dziewczyną, jako córka prezydenta musi dawać przykład swoim zachowaniem i nienaganną postawą, lecz dziewczyna od zawsze czuła, że nie pasuje do tego świata. W dniu swojej pierwszej Ceremonii Wyboru spotyka Dylana. Mężczyzna jest oziębły i brak mu kultury, a przede wszystkim skrywa wiele tajemnic. Melanie chcąc mu pomóc łamie, najważniejsze prawo Państwa oraz staje przeciwko własnej matce. !Opowiadanie w trakcie korekty! Opowiadanie zdobyło nagrodę Wattpadowych Oscarów w kategorii "Najlepsza książka". ---------------------------------------------------------------- WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE. Okładka wykonana przez @cursedpsychopath Korekta : @-holleman @Vvaimes

[Tu wstaw ciekawy opis] ✇ Grindylow poprawiła wstęp, nad resztą będziemy myśleć trochę później. ✇ Opko pisane ponad pięć lat temu, bądźcie wyrozumiali. ✇ Szczura na okładce sponsoruje Banksy. ✇ Część bohaterów zachowuje się, jakby dopiero wyczołgała się z rynsztoka. No cóż, nie będę kłamać, że tak nie było. Opko wyróżnienie zostało dość często, ale nie chcę Was zanudzać.

W jej dłoniach urzeczywistniają się marzenia młodych kolekcjonerek, a także zachcianki anonimowych dewiantów o dość nietypowych gustach. Ciało to tylko towar, a uczucia innych nie mają dla niej większego znaczenia. Jednak jak zmierzyć się z teraźniejszością i myśleć o przyszłości, gdy podąża za nami przeszłość, o której wolelibyśmy zapomnieć? Wydawać by się mogło, że znalazła sposób, choć łatwiej to nazwać szaleństwem, balansowaniem na krawędzi, ucieczką albo upadkiem na samo dno. Tajemnicze morderstwo nagle burzy ten pozornie bezpieczny system i los plącze jej ścieżki z kimś, kto pragnie za wszelką cenę schwytać sprawcę i sam niewiele ma do stracenia. Nakręca się spirala strachu i teorii spiskowych. Krzyżują się spojrzenia, przyspieszają serca, rodzą się uczucia i odkrywają się tajemnice. W samotności, poszukiwaniu sprawiedliwości, tożsamości i obsesji, która ciągle musi wybierać. Zabić czy nie? Wydarzenia i osoby występujące w opowieści są fikcyjne. Tekst zawiera fragmenty nieodpowiednie dla nieletniego czytelnika (patrz kategoria).

"Kochać to stracić. Jeśli pokochasz, stracisz wszystko. Miłość jest dla ludzi głupich. Zapamiętaj to, Adrienie." Życie każdego przeciętnego nastolatka to długi spacer po polu minowym. Jednego dnia ktoś złamie ci serce, drugiego los pokaże ci środkowy palec, a trzeciego Chloe Bourgeois podstawi ci nogę na korytarzu. Krótko mówiąc: bycie licealistą nie jest proste. Szczególnie, jeśli po godzinach biegasz w masce po dachach, sprzątasz bałagan po nemezis spod ciemnej gwiazdy i, co najgorsze, znosisz kiepskie żarty kolesia w gumowych uszach. Ladybug potrafi uratować każdego. Każdego, prócz siebie samej. Marinette i Adrien już dawno pogodzili się z niezwykłą rzeczywistością i każdego dnia znikają pod maskami, by kolejny raz ocalić Paryż. Okazuje się, że trudniejsze od uratowania świata jest zdefiniowanie własnych uczuć, które nasilają się coraz bardziej. Z biegiem czasu tajemnice skrywane pod skrzydłami Miasta Miłości wychodzą na światło dzienne. Przeszłość opuszcza Dom Cieni i kawałek po kawałku ujawnia historię, o której Gabriel za wszelką cenę próbował zapomnieć. *** "Twoje opowiadanie jest wspaniałe. Wielokrotnie na przemian płakałam i się śmiałam. Niewiele książek potrafi coś takiego zdziałać." "Ta książka wycisnęła ze mnie tyle łez, że mogłabyś porównać to do deszczu w lasach równikowych." "Jest w tej opowieści coś, co mnie do niej z niesamowitą siłą przyciąga. Nie wiem, czy to cudowne poczucie humoru, czy idealnie oddane uczucia, czy cokolwiek innego, czy wszystko razem." "Traktuje to opowiadanie inaczej niż jakieś randomowe ff w internetach. Jest wyjątkowe i niepowtarzalne - to jego największy minus, bo nie przeżyje takich wrażeń i nie doświadczę tych samych uczuć drugi raz przy żadnym innym... " "Dla mnie to największy skarb na wattpadzie, który każdy musi odkopać."

Widywał ją często. Widywał ją na szkolnym korytarzu, na każdej domówce i kiedy wracała do domu tą samą drogą co on. Widywał ją z tym pięknym uśmiechem, zawsze widniejącym na jej twarzy i z niesamowitą aurą rozchodzącą się dookoła niej. Tamtej nocy jednak daleko było jej do bóstwa, za jakie uznawana była na co dzień. Zero makijażu, dopasowanych i perfekcyjne leżących na niej ubrań, a zapłakane oczy i rozciągnięty bordowy sweter. Właśnie wtedy naprawdę ją poznał i myślał, że stał się jej bohaterem. Jednak, uratowałeś siebie, nie ją, Chris. Okładkę wykonała: m_fricke_ ❤

Anonim: "Jeśli nie udostępnisz tego w przeciągu dwóch godzin, antagonista z horroru który ostatnio obejrzałeś/aś zatruje ci życie" xMadAngelx: A jak antagonista poprosi o pomoc? Anonim: Chcesz się przekonać?! Coś skrzypi...Pierwsza rzecz po prawej to twoja broń. No to na pewno umrę. #4-14.01.18

Żołnierz sił specjalnych, sierżant Dymitr Nazimow powraca z trzeciej wyprawy w Afganistanie. Poznaje kobietę. Wkrótce pomimo różności doświadczeń życiowych między kobietą a Dymitrem nawiązuje się romans. Mężczyzna zaczyna mieć nadzieję, że Olivia może stać się dla niego kimś więcej niż tylko jednorazową przygodą. Czy młoda kobieta porzuci narzeczonego by zobaczyć co przyniesie jej znajomość z nieznajomym? × opowiadanie zawiera wulgaryzmy i sceny erotyczne Trylogia „Zaplątani w uczuciach"