16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Babasının iflas etmesi sonucu Elde kalan Çiftliği kurtarmak için Mardin'de yaşamaya karar veren Azra'nın, Babasının düşmanı olarak bilinen Yusuf AteşDağlı ile zorlu mücadelesine birde Aşk eklenirse ne olur ? ******* " Bende Demircioğullarının soyadını taşıyorsam.. Bu toprakları sana yedirmem Yusuf AteşDağlı!" dedim. Sinirden burnumdan soluyordum. Kendinden emin duruşu ile gülümsemesi yüzüne yayıldı. attığı adımına karşılık başımı dik tuttarak karşılık verdiğimde, Tek kaşı havalandı.. " Geldiğin gibi gideceksin!" dedi. ♡♡

Bir türlü işe giremeyen ve bu yüzden evliliğe giden ilişkisi biten ziraat mühendisi genç bir kadın; Çiçek. Varlıklı bir aileye mensup, vaktiyle de oldukça yakışıklı olan genç bir adam; Ender. Güzel ve hayat dolu bir kadının, yaşama sevincini kaybeden bir adamın hayatına getirdiği baharın hikayesi bu. Güzel ve Çirkin'in yeniden yazılışı. Hem de sıcacık bir köy masalıyla...

Konuşmadığım için dilsiz sanılan, ruhunu insanlara kapatmış biriydim ben. Üzerimde, etekleri kan lekeli beyaz elbisem ve üryan ayaklarımla, geçmişin dikenli topraklı ormanında yürüyen bir kızdım ben. Sonra ansızın biri çıktı karşıma. Günahkâr olduğu için cehennem sanılan, ruhu ateşte yoğrulan biri. Arafta kalmaktan yorulan ve geleceğe kavuşmak için geçmişe gitmeye çalışan bir adam. Ruhunu, ruhumla birlikte ateşe veren bir adam. Benim yanıp kül olacağım, onun ise sönüp duman olacağı bir yangın bu... Bu ya ikimizin yeniden doğuşu ya da yok oluşu. #1 - Aksiyon (23.08.2019) #1 - Gizem (30.11.2019) #1 - Genç Kurgu (18.01.2021)

Elime son kez alıyorum kağıt kalemi. Hayallerimi ipi kopuk bir uçurtmaya bağlıyor, hasretimi haşin dalgalara sarıp denize bırakıyorum. Yıldızlar sönsün istiyorum bu gece. Rüzgar ruhumun zindanlarını dağıtsın, ay seni fısıldasın, gece koynunda bizi saklasın istiyorum. Hiç birşey seni bana getirmez biliyorum ama.. Ben sana veda ediyorum... Kelimeler intihar ediyor yüreğimden. Dilimde sancılı bir ağıt, içimde canhıraş bir mücadele. Umutlar birer zehre dönüşüp, sızıyor parmaklarımdan bembeyaz bir sayfaya. Sayfa katrana bulanıyor, ben acıya.. Hayalleri olanlar değil hayalleri ölenler uyuyamaz yazıyor sokağın köşesinde. Saat 02:45 Uyuyamıyorum.. Hayallerim değil ben ölüyorum.. Yokluğundan miras kalan keşmekeş bir rüzgarda savruluyorum. Kah bir denize düşüp boğuluyor, Kah bir yangına kor oluyorum.. Yok oluyorum zemheri bir ayazda. Ama Kaptan Ben sana veda ediyorum.. Kalemimin değil ruhumun mürekkebi tükendi artık.. Her hikayenin bir kalanı olur ya hani.. Sen gitmeyi seçmişken ben bana biçilen Kalan'a boyun eğiyor, anılar büyütüyorum gönlü kırık saksılarda.. Ama Kaptan dedim ya; Ben sana veda ediyor, Ölüyorum Ölüyorum

"Onun ölü kalbinin feryadını duyabilen yegâne insandım, o da dahil."

Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "

"Geçmişin izleri yüzünden sevgiye ve aşka inanmayan bir adamla en büyük hayali gerçek bir aşk yaşamak olan genç bir kızın,sırlarla dolu hikâyesi.'' Melisa, 17 yaşında bir lise öğrencisidir. Zorluğa dair hiçbir şey bilmeyen, bu yaşına dek el bebek gül bebek büyütülen, içinde kötülüğe dair hiçbir şey olmayan Melisa'nın hayatı sürekli ev ve okul arasında geçmektedir. Ta ki beklemediği bir anda, tesadüf eseri karşılaştığı bir adam tarafından hayatı tamamen değişene dek. Kendini en büyük hayalinin gerçek olacağı bir masalın içinde sanan Melisa, yaşadıklarının aslında bir rüya olduğunu çok geç olmadan fark edecektir. Ateş, 23 yaşında sert mizaçlı bir adamdır. Zoru çok iyi bilen, bu yaşına dek bir şeyleri kazanmak için çabalayan, dünya üzerinde sevgi diye bir kavramın olmadığına inanan soğukkanlı biridir. Kendi geçmişini unutmaya çalışıp yaşadığı izleri hafızasından silmeye çalışırken karşısına çıkan geveze bir kız tüm duygularını altüst eder. Birbirine bu denli zıt iki karakter. Onlar Ateş ve Su. Biri yakmak için var. Bir diğeri söndürmek için. Peki bu savaşı hangisi kazanacak? Ya da zoru başarıp, birlikte kazanabilecekler mi? "Sana en başında bana göre olmadığını söylemiştim ufaklık.''

" Mum olmak kolay değil, ışık saçmak için önce yanmak gerek."

İkisininde peşinde oldukları şeyler, amaçları, hedefleri vardı. Birinin sorusu, bir diğerinin cevabıydı. Onlar farkında olmadan birbirlerini kovaladılar. Kovalama bittiğinde, kim kimi yakaladı peki? 'Gördükleri ile karar verenler, görmediklerine yem olurlar.' Kapak Yapımı: Megakitap