🌿🕊 Erva, tüm hareketlerini ve alışkanlıklarını hatta aklından geçirdiklerini bile ezbere bildiği Üsteğmen Doru Demir'e âşıktı. Bir beklentisi olmadan, imkânsız olduğunu bilerek günlerini ve gecelerini ona komşu olan askeri lojmandaki tek katlı konutunda geçirirken, duvarları onu sızdırıyordu. Bazen oturup penceresinden evinin yanan ışıklarını izliyordu, bazen de sesini işitip evinin küçük mutfağından onun yakın ama uzak gelen yaşantısına dahil oluyordu. Kimselere anlatamadığı, kendine yasakladığı bu adamı günlüğüne yazıyor ve hislerini herkesten, ondan bile saklıyordu. Doru Demir ile yalnızca günlüğünün sayfalarında buluşuyordu. Ta ki o günlük kaybolana ve bir avuç küle dönüp içine yazılanlardan fazlasını beraberinde ortaya çıkarana kadar! Lal Figan üçlemesinin ilk kitabı olan Saklı, hem içinizi ısıtacak hem de tüylerinizi diken diken edecek. "Benim hikâyeme onunla tanıştığım o ilk an, özlemek yazıldı..."

Bu hikayenin adı. DOKUNMADIKÇA AŞK. Dokunmaya meraklı bir adamla, asla dokundurtmayan ve dokunmayan muhafazakar bir kızın hikayesi. Nasıl anlata bilirim ki Adm Coper'i size? Adamımız Adm Coper. İlk kadehini hep Tanrı'nın şerefine kaldıran Adm Coper, aynı Tanrı'ya dua için avuçlarını kaldıran genç bir kıza tutuldu. ''İçerken günahlarım azalıyor'' diyen bir adama, ''bakarken günahlarım artıyor'' diyen bir kız. Kadın ilk defa gök yüzüne bakmakdan kaçındı adamın gözlerinin gökyüzü olduğunu anladığı gün. Ve gök yüzü yer yüzüne indi. Zümra Pinhan, gözlerinin rengi bal. Oysa adam için bir sardunya. DOKUNMADIKÇA AŞK olan bir sardunya. Sardunyalar da öğle değil midir? Sardunyanın kalbi çiçeklerine dokunmadığınız sürece yaşar. Dokunursan dökülür, dokunulmayı kaldıramaz, sahibini bile terk eder. Dokunulan sardunyalar yaşayamaz. Kalbi gider. Ve kadın adam için ısrarla bir sardunya. Adam bir kumarbaz. Cehennemden gelen bir Valent. Yani bir iskambil valesi. Valent-Valenin Rusca'sı. Adam iskambil kağıdında bir resim. Ve iskambil haram kadının dininde. Oysa adamın adı Adm değil özünde, Adem. Adem ilk insan ama adam insanlığını rededen bir şeytan misali. Şeytanla meleğin aşkı diyeceğim ama şeytanda bir melek değil midir aslında. ''Bir meleğin kanatlarını kırdım, artık cehennemimden hiçbir yere uçamaz'' dedi Adem Coper. Kadınları ve şehirleri terk eden bir adamın hayatı bu. En son küçük bir kadına da kaldı gidemedi ondan. Kurtulamadı. 05. 04. 2018 ilk yayım tarihi. Bütün hakları saklıdır. NOTER ONAYLIDIR. ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Bir ritüele kurban edilmişti hayatım, Osmanlı'nın kaderini değiştirmek uğruna 1450'li yıllara itilmiş ve bilmediğim bir çağda yaşamaya mahkûm edilmiştim. İşler, hiçbir zaman umduğum gibi yürümedi demeyeceğim, tek umduğum şey ölümdü, fakat Mehmet'in aşkı beni yaşattı; Hem de tüm insanlığın üzerinde bir konuma yükseltecek bir aşkla. -- Bunun ne olduğunu bilmiyorum, fakat sen düşündüğün gibi bir kuş ya da uğruna hazinemi vereceğim bir resim değilsin, tüm bunlardan çok daha fazlasısın. Çok daha fazlası."

Mahalle düğününde evlerine hırsız girdiğini duyan Müzeyyen, daha bir ay önce aldığı son model bilgisayarını kurtarmak için koşarak eve gelir. Eve geldiğinde, içeriye girmesine engel olan başkomiserde geçmişten gelen bir şeyler olduğunu hissetmesi uzun sürmez.

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

"Zalimlikle öldüm, merhametle doğacağım " Vivian Dumchestier. Arganie İmparatorluğunun Arşidükü ile imaparatorun isteği üzerine evlendi, kendi isteği dışında evlenmiş olmayı gururuna yediremedi ve tüm kibrini nefretle evliliklerine kustu. Kocasını tanımaya çalışmak yerine düşmanlığı ve entrikayı tercih etti. Kocasını düşmanı olarak gördü öyle ki bu düşmanlıkla üvey oğluna zarar vermekten bile çekinmedi. "Vivian Dumchestier kocanızı ve oğlunuzu zehirlemeye çalıştınız, imparatorun adıyla idam edileceksiniz." "Ben yapmadım, ben değildim!" Vivian hırpalanmış halde darağacına doğru götürülürken gözleri rahibin yanında duran kocası ve üvey oğlunu buldu. Duygusuz bir şekilde hatta ona utançla bakıyorlardı. O kadar pişmandı ki , ikisinden de özür dilemek istedi ama artık çok geçti. Boynuna geçirilen bir ip celladın indirdiği kolla altındaki zemin kayarken Vivian'ın son gördüğü ona iğrenerek bakan kocasının bakışları oldu. Vivian ertesi gün gözlerini açtığında kendini evliliklerinin ilk yıllarında buldu. "Kocam ve oğlum bu hayatımda size tüm sevgimi vereceğim." Vivian bu hayatında iyi bir insan olmayı başarabilecek miydi?

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

Geçmiş hayatınızı yaşama şansınız olsaydı ne yapardınız? On yıllık ilişkisi büyük bir ihanet ile son bulduğunda Eda artık bir gerçeği kabul etmek zorunda kalmıştı. Gerçek aşk diye bir şey yoktu. Varsa da onu bulmak gibi bir niyeti olmamıştı. Arkadaşının zoruyla sonunda evden çıktığında aklına en son gelen şey bir falcının karşısına oturmaktı. Egzotik giyimli kadının karşısına oturduğunda ise söylediklerini dinlemekten başka çaresi yoktu. Falcı ona aşkı bulması için geçmişte yaptığı bir hatayı düzeltmesi gerektiğini söylediğinde parasını boşa harcadığını düşünmekten kendini alamamıştı. Fakat eve dönerken geçirdiği kaza sonucu gözlerini İngiltere'de 1823 yılında açtığında kendini önceki yaşamı olan Helena Anne Mercer olarak buldu. Şimdi tek yapması gereken yapılacak hatalı seçimi bulmak ve bunu engelleyebilmekti. Ama hiçbir hata bu kadar cezbedici olmamıştı.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

Yetişkinler için uygundur!+18 Bir üniversite aşkı ve mahâlle hikayesi🌺 &&& Her şey, kazananı olmayan bir iddiayla başladı. Peki, oyun gerçeğe dönerse ve ömür boyunca unutulmayacak bir aşk yaşanırsa... &&& Yavaşça başımı kaldırdım, arzudan puslanmış ela gözlerine bakarken, "Bakire misin?" diye sordum alçak bir sesle, alacağım cevaptan korkarcasına. Yüzümde ne okudu bilmiyorum, birkaç saniye cevap vermeden durdu; sonra, "Evet, fark eder mi?" dedi ve ekledi. "Lütfen aşkım." "Fark eder," diyerek doğrulup yanına yattım; gözlerimi kapatmış, nefesimi yatıştırmaya çalışırken bir elimin tersini alnıma koymuştum. &&& Yaman Yetgin! Bu adı, ömrümün sonuna kadar unutmayacaktım. İnsan, kendisini öldürenin, hayallerinin katilini unutabilir miydi? Mezara giderken bile o ismi hatırlayacaktım.