"Burada kendimizi mahvetmek, kalplerimizi kırmak, yanlış insanları sevmek ve ölmek için bulunuyoruz." -Pasifik'ten Gelen Güzel

Aramızdaki görünmez duvarları hep hissetmiş, ancak onları yıkmak için çaba da sarf etmemiştim. Belki de böylesi işime geliyordu. Belki de onun bilinmezliği sıradan hayatıma bir heyecan katıyor, bu sırrı çözersem her şeyin normalleşeceğinden korkarak gözlerimi yummaya devam etmeyi tercih ediyordum başından beri. Sevgilim, aşkım.. Bu sözcükler ne kadar doğruydu? Bir insan ne raddeden sonra sevgili olabiliyordu ki? Hangi eşiği geçmek bu sıfata layık kılabilirdi birini? Bilmiyordum.