" Aynisa beni dinlemek zorundasın!" Sakinleşmek ister gibi gözlerimi açıp kapadım. Sinir bütün hücrelerime yayılıyordu ve ben bunun olmasını istemiyordum. Kirpiklerimi yavaşça açarak çaresizce yüzüme bakan adama içimde ki son feryadımı sunarcasına bağırdım. " Neyi dinleyeceğim? Söyleyeceğin hangi şey senin nişanlı o...
Bir kara sevdaya tutulmuştuk.. Sarrafta kaybolmuştuk sanki.. Sen beni bırakmıştın bende kendimi.. Bulmak istedikçe, kendimi kaybetmiştim.. Seni yazmak istedikçeyse silinmiştim.. Şimdiyse seni yazmıyorum, geçmişteki bizi yazıyorum.. Hani şu geçmeyen geçmişteki bizi..!
Bu bizim imtihan hikayemizdi... Kavuşmak yada kavuşamamak değil, bizim hikayemiz hidayete tam anlamıyla teslim olmanın filmiydi.. En zor olan şeydi sabretmek. Ve biz sabretmenin en küçük örnekleriydik... Her hata ve her doğru da bir hikmet arayışı olmasaydı eğer, bizde zehirli balı tadan ahmaklardan olurduk... Selamü...
Sen benim , Sen benim DUAMLA SEVDİĞİMSİN YARİM... Ben seni ALLAH İÇİN SEVDİM BUNU BİL YARİM.
Ömer: 21 yasinda, boylu poslu, yakisikli siyah sacli Elif: 19 yasinda basi kapali sempatik sevicen Burdaki anlatilan hersey gercekden yasandi..
Yıllarını yetimhanede geçirmiş bir kız. Fakat şu son iki yılda kendini , geçmişini, benliğini unutmuş. Defne... Ve onun inanışlarının tam tersi olan Özgür. Zıt iki insanın hikayesiydi bu hikaye !!! Neydi Defne'nin sorunu ? Akşam evinde uyuyup , sabah başka bir yerde uyanması !!! Birisi ona oyun mu oynuyordu ? Yoksa...
