Sen yaz saati uygulaması, Ben kış saati. Ortak bir takvimimiz bile olmadı. Seni bir saat ileri almışlar, Beni bir saat geri. Bu zamanlar yoksa bize düşman mı?

HAZIRSANIZ BASLIYORUZZ ~~~ Gözlerimden durmadan akan gözyaşlarıma karşın bütün aşiretlere dönerek; "ŞİMDİ GİDİYORUM! AMA DÖNDÜĞÜMDE YEMİNİM OLSUN Kİ ŞUAN AKAN GÖZYAŞLARIM, SİZİN GÖZLERİNİZDEN VİCDAN AZABI YÜZÜNDEN AKACAK!" Diye bağırdım. Her zaman Dik olan omuzlarım, bugün düşmüştü. Ardından arkama bakmadan arabama binip ordan uzaklaştım. Tabi arkamda bıraktığım bir enkazdan habersiz. ve hepsine söyleyemediğim gerçeklerle... ~~~~~ Aha bu kadar yeteeerr. okuyup yorum ve oy atmanız dileğiyle birinci bölüme kaydırkeee. ＼（〇_ｏ）／

Düşmüş Melekler Serisi Birinci Kitap 🏹 Kutsal Alazgir, en yakın arkadaşının öldürülmesi üzerine ona bu acıyı yaşatan adamdan intikam almak ister. Soğuk ve acımasız Rusya'nın tenha sokaklarında bir avcı misali hedefinin peşine düşer. Hedefi haline gelen adamın cellat olarak bilinen son derece tehlikeli bir mafya lideri olması işleri zorlaştırır. Ve bir yanlış anlaşılma sonucu, Kutsal ve Araz kendilerini asla tahmin edemeyecekleri bir durumun içinde bulurlar. Birbirlerine duydukları nefret ile el ele vermek zorunda kalan ikili, tahmin edilemez sır ve olaylarla ancak bir arada kalırlarsa baş edebileceklerini anlarlar. "Her şey intikam meyvesinin ağaçta belirmesiyle başlamıştı ve mavinin en korkunç tonlarını içinde bulunduran bir adamın gözlerinde son bulacaktı." & • Dark Romance • Mafya Serisi • Yetişkin İçerikli

Düşmüş Melekler Serisi Dördüncü Kitap 🧩 Salvatore Vitali, İtalyan mafyasını Capo Dei Capi'si ve FALAK isimli beş mafya liderinin bir araya gelmesiyle ortaya çıkan örgütün kurucusudur. Kara paralarını aklamak için satın aldığı adada bir otel inşa etmeye karar verir. Otelin ortaklığını üstlenen Haznedar ailesinden bir temsilcinin İtalya'ya gitmesi gerekmektedir. Kumru Haznedar, ailenin gözbebeğidir. Kabuğundan çıkmak, ailesine yardımcı olmak adına otel projesiyle ilgilenmeye karar verir ve kendini bir anda özel uçağının içinde Salvatore'a giderken bulur. Salvatore, gördüğü ilk andan beri Kumru'yu istiyor olsa da Kumru'nun geçmişi onlara köstek olur ve Vital'i ailesi her şeyi daha karmaşık hale getirir. Adada geçirecekleri süreyse ikisininde en büyük sınavıdır çünkü adam aşık, kadın ise inatçıdır. Ve onları bir arada tutan tek şey sorumluluklar olmayacaktır. Bir gece yarısı kucaklarına düşen bombalar patladığında Kumru ile Salvatore için başka bir seçenek kalmayacaktır.

Avukat Kadın & Savcı Adam ⚖︎ Üst komşunun evinden gelen müzik sesinden rahatsız olan Avukat İzgi Merza Soylu komşusuna yazar. Halbuki bilmediği bir şey vardır: Yazdığı adam, sevgilisinin ezeli rakibi olan "VSD" lakaplı boksör bir savcıdır. ★ "O zaman bana bir masal anlatsana." Dedim kafamı yastığa yaslayarak. "Mutlu sonlu olsun ama." Soner'in yüzündeki gülümseme buruklaşmıştı. "Mutlu biten bir masal bilmiyorum." Dedi kirpiklerini kırpıştırarak. "Nasıl bilmiyorsun?" Gülümsemesindeki burukluk daha da büyüdü. "Bana bu zamana kadar sadece 'bir varmış bir yokmuş' anlatıldı. Devamını hep kendim tamamlamak zorunda kaldım. Mutluluk nedir bilmediğim için de benim masallarım hep mutsuz bitti." ★ Kitap çok kısa bir texting bölümüyle başlayıp, sonrası düz yazı olacak şekilde ilerliyor. İlk 4 bölüm çok kısa ama diğer bölümler gittikçe uzuyor, bilginize. Ayrıca yorumlarda başka kitaplardan ve başka kitap karakterlerinden bahsetmezseniz sevinirim. Başlangıç tarihi: 28 Mart 2025. Kitapta geçen tüm kişi, yer, kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünü olup, gerçeklikle hiçbir ilgisi yoktur. Her sahne kurgudan ibarettir.

"Bu anı zihnimde binlerce kez kurdum. Binlerce kez yaşadım,binlerce kez de bozdum. Her seferinde sahneyi başa sardım; kelimeler değişti, bakışlar değişti, hatta bazen sen bile değiştin. Ama tek değişmeyen şey, içimde bıraktığın o çukur oldu. Her denemede yeniden yıkıldım. Paramparça oldum, sonra parça parça toparlandım. Yeniden ayağa kalktım, yeniden düştüm... Ve hep, o anı bekledim. Şimdi sıra sende. Burası, zihnimin karanlık tarafı. Eğer enkazdan sağ çıkabilirsen... Hoş geldin zihnime." **** Arya Candemir & Atay Eraslan

"Savcı, sus artık! Daha fazla canımı yakma." Onaylamaz anlamda başını salladı. Susmayacaktı, içimi parçalamaya devam edecekti. "Hani diyordun ya 'keşke o arabanın önüne atladığımda ölseymişim' diye. Haklısın, keşke o gün annem yerine sen ölseymişsin. O zaman bugün kardeşim yaşıyor olacaktı." Gözyaşlarım durmuyordu ama kimse bana inanmıyordu. Onun karşısında ilk defa ağlıyordum. Çaresizliğimi görmüyor muydu? Gerçi ne bekliyordum ki? Bizim öykümüz nefretle başlamıştı ve nefretle bitecekti. Bu saatten sonra o sadece hayatımdaki hayal kırıklığı olarak kalacaktı.

Uyarı: Yakınlaşma ve +18 bölümler içerir. Elleri yukarı doğru yol almaya başladığında nefesimi tuttuğumun farkında bile değildim. Acı yerini, tüm vücudumu saran bir karıncalanmaya bıraktığında dengemi kaybetmek üzereydim. Bacaklarım beni taşımak istemediğinde onları aksine ikna edene kadar düşmemek için Arslan'ın omuzlarına tutundum. Vücudunun kasıldığını hissettiğimde, dudaklarımı ısırdım. Fazla ağır gelmiş olmalıydım. "Çok özür dilerim. Dengemi kaybettim de..." Elleri yukarı çıkmaya devam ederse, akli dengemi de kaybetmem olasıydı. "İstediğin zaman bana tutunabilirsin. Ben hep yanında olacağım."

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."

Kasabaya tanıdık bir yabancı geldi, bir menekşeyi hoyrat rüzgârıyla yeşerdiği kayalıktan söküp yolunun üzerine düşürdü. İlk yayım 11Haziran2021 Bitiş 20Mart2022 /Zamanın ötesine bir yolculuk, bir kasaba, mahzun bir menekşeyi peşine düşüren bir adam ve bir yol hikâyesi.