Melek kahkaha attı, "Bir Başmeleğe nefilim demek ne kadar büyük bir hakaret biliyor musun?" Başmelek mi? Melek kendini beğenmiş bir şekilde gülümsüyordu. Dev kanatlarını, sanki tüm dünya görmesini istiyormuş gibi gururla açtı. Gözleri, tıpkı kanatları gibi alev alev yanıyordu. "Ben, Cehennemin Hükümdarı Başmelek Lucifer'ın ilk ve tek çocuğu Luxius'um. Ben sana konuşma hakkı vermeden konuşamazsın İnsanoğlu." Konuşması bittiğinde titrediğimi hissettim. Neria için her şey yolunda gitmektedir. İnsan bölgesinde yaşıyor, alışveriş yapıyor, arkadaşlarıyla geziyor ve melekleri görmüyordur bile. Ta ki bir gün, Başmelek Lux'la karşılaşana kadar. -Başlangıç Tarihi: 7 Ocak 2018

Dünya bir anlığına durdu. Rüyada gibiydim. Karşımda duran ve az önce sevgilimi döven yabancıya sarılmak istiyordum. "Sizi tanıyor muyum?" Kuru olan biçimli dudaklarını ıslattı. Ve bütün dikkatim dudaklarına çekildi. Tüm gücümü toplayarak sert yüz hatlarını incelemeye zorladım. Dikkatimi dudaklarından almam gerekiyordu. "Beni çok iyi tanıyorsun." Bakışlarımı hatlarından çekip gözlerine diktim. Onu tanıyordum, ama nereden? Yüzümdeki ifade çok komik olmalıydı çünkü pürüssüz kahkahası boş sokakta yankılandı. "Beni ne çabuk unuttun, Hades'in Tanrıçası?"

Çocuk karanlıktan çıkmak istiyordu, kıza kendini göstermek. Ama yapamadı. Onun kim olduğunu öğrendiğinde gitmesinden korkuyordu. Bu yüzden karanlıkta bekleyip kızın perdeyi kapatıp gitmesini izledi. Bilinmeyen: Çok güzelsin. Kısa Hikaye İçinde #760