Aşıktı toprak gözlüsü. Güzel gözleri, aşık olduğu kişiyi görünce ışıl ışıl parlardı. Bakmaya, tutmaya kıyamadığı o erkeksi, güçlü, sıcak elleri başka bir kızın elini tutardı. Canı yanardı o zaman genç kızın. Canından bile çok sevdiği toprak gözlüsü, başka bir kızın elini tutarken, nasıl canı yanmasındı ki? Her şeyini bilirdi Aslı, O'nun. Neyi sever, neye kızar, çayına kaç şeker atar, kahvesini nasıl içer, en çok hangi kitabı sever, neyi ister ..hepsini bilirdi. Mehmet'in kendisinden bile daha yakındı Aslı, O'na. Bebeklikleri, çocuklukları, gençlikleri birdi onların. Kalpleri birdi. Ama Aslı, seviyordu işte çocukluk arkadaşını. Çok seviyordu hem de. İçi gidiyordu Mehmet'ine bakarken. Mehmet ona dostça sarılıp, öperken içi gidiyordu genç kızın. Titriyordu elleri, eriyordu kalbi. Öyle güzel bakardı ki Mehmet kendisine...toprak gözlerini öyle güzel gezdirirdi ki Aslı'nın üzerinde. Bir de tatlı tatlı gülümserdi ya hani! İşte Aslı, kaybederdi kendini. Mehmet'i onu sevse, onu görse, onu bilse, onu öpse, onun elini tutsa olmaz mıydı? Ne gerek vardı yabancı ellere? Onun için titreyen, onun tenine değecek olmanın heyecanıyla terleyen kendi elleri dururken, neden başka bir kızın elini tutardı ki Mehmet? Kalbi onun için delicesine çarparken, nasıl da fark etmezdi bunu genç adam? Peki ya Mehmet? Horoz ibiğini(Öyle derdi Aslı'sına Mehmet) paylaşabilir miydi kimseyle? Fark etmeden içine yerleşen o tarifi mümkün olmayan duygularla nasıl baş edebilirdi? --- Aslı ve Mehmet, Nefretten Gelen Aşk(NGA) hikayesindeki Elif ile Ali ve Kenan ile Hayal'in çocuklarıdır. Bu hikaye NGA'nın devam hikayesidir. NGA'daki Aslı ve Mehmet kısımlarını okumak için son bölüm ve özel bölümlere bakın. Hadi, başlayalım.

Komik, kendi halinde dişli bir kadın karakter! Koca mavi gözü ve 'Deli Feride' lakabıyla gerçekten de sevilesi. Minyon, maskot bir dişi! Feride! Disiplin adamı, karizma, kendinden hiç taviz vermeyen ama gizli bir romantik olan adam! İsmi gibi kendisi de faziletli, olgun. Zihin gücü yüksek, kültür zengini ...yürüyen bir afet! Bera! Feride kendini pek beğenmiyor! "Güzel değilim." Papağan gibi tekrarlayıp duruyor dili. Güzel olup olmadığı kimin umrunda ki? Bu ikisi normal bir şekilde girmiyorlar birbirlerinin hayatına. Biri diğerinin kapısını çalmıyor. Ya da bir yerde çarpışmıyorlar. Ya da gözgöze gelip o gözlerde tutuklu kalmıyorlar. Birbirlerini görmeden, seslerini duymadan kapılıyorlar birbirlerine. İlk anda hem de! Tesadüf dediğimiz şey nedir ki? Bir arkadaş sitesinde başlıyor hikayeleri. Kaptırıyorlar kendilerini. Sonra sahne değişiveriyor birden! Feride, bir mesaj uzağında olan adamı karşısında kanlı canlı buluveriyor! Bera, O'nun mesajlaştığı Feride olduğundan habersiz! Feride de bir türlü söylemeye cesaret edemiyor! Ve hikaye asıl şimdi başlıyor.

Yasemin, bir şahin gibi avını izleyen Evren Giray'ın etkisinden çıkamamış bir şekilde bir grup kızın yanında duruyordu. Lisedeki gençler arasında düzenlenen bir yılbaşı partisindelerdi ve Yasemin, ünlü futbolcu Evren partiye gelmeden önce neredeyse sıkıntıdan ölecekti. Ancak şimdi gece yarısına bir saat kala varlığıyla partiyi şereflendiren adamın bakışlarının altında güçlükle nefes almaya çalışıyor, ondan etkilendiğini belli etmemek için adeta çaba harcıyordu. Onun bakışlarından kaçmaya çalıştığı her seferde, ona yakalanıyordu. Aralarındaki kıvılcım patlak vermek üzereydi. Nihayet gece yarısı olduğunda ve ışıklar kapatıldığında Yasemin elini saran bir sıcaklık hissetti. Avuçlarına bir peçete tutuşturuldu ve ardından dudağının kenarından öpüldü. Karanlıkta bunu kimin yaptığını göremiyordu ama O'nun yaptığını biliyordu. Kalabalık ondan geriye doğru saymayı bitirdiğinde ışıklar yandı. Yasemin Evren'in olduğu tarafa baktığında onun çıkışta durmuş kendisine baktığını gördü. Birkaç saniye sonra da arkasını dönüp gitti. Yasemin çığlık çığlığa bağıran kalabalığın arasında peçeteyi sıkıca tutarak açtı. Evren Giray, küçük tatlı bir not ile numarasını bırakmıştı. - Tek bölümlük bir hikayedir. +18 içerir.

Kendi halinde bir kız İlknur. Sade, farklı düşünceleri var. Hayat bir maraton ona göre. Ve yaşamak gerek çoğu zaman. Gereksiz şeylerle geçirmiyor ömrünü. Gereksiz şeylere itimat edenleri de pek sevmiyor. Ama bir serseri kendini İlknur'un hayatına zorla sokup, genç kızın baktığı her yerde bitmeye başlayınca kaçıyor İlknur. Onun gülüşü, onun tatlılığından kaçıyor. Bir türlü kabul etmiyor O'nu.. Ve yıllar geçiyor aradan. O'nun boşluğu büyük bir yara oluyor İlknur'da. Çıkıp gelse, boynuna sarılacak. Ve O, çıkıp geliyor. İlknur kaçamıyor, kaçmıyor bu sefer. Alıyor O'nu...gönlünün en derinine saklıyor.

YAZDIĞIM İLK KİTAP OLMASINDAN DOLAYI MAALESEF TÜM KLİŞELERİ BARINDIRIR :") * Kalbimin derinliklerinde yer edinmiş, yıllar geçse de çıkmayan bir kız var. Kalbime kendini kazımış bir kız. Sanki kalbimin içini de dışını da o kaplamış. Bu durumdan asla rahatsız değilim. Aksine fazlasıyla memnunum. Onunla imkansız olmamızı sağlayan bir sorun var. O, benim kuzenim... Kuzen olmamız ona kavuşmama engel değil gibi gelse de herkesin bize kardeş muamelesi yapması engel olduğunu kanıtlıyor. İnsanların gözünde biz kardeşiz. Bu bizim en büyük engelimiz. O asla benim olmayacak. Asla o güzel gözlerine uzun uzun bakamayacağım. Asla o simsiyah saçlarında ellerimi gezdiremeyeğim... . Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. . Spiritüel -1

Bir adam var; nefret dolu, hırs dolu, geçmişinin mahkumu yaşayan. Bir kadın var; hayat dolu, huzur dolu, sabır dolu geleceğine tutunarak yaşayan. Hayalleri ölmüş biri, hayalleri olan birine aşık olursa ne olurdu ki? ''Kapak tasarım busra_ari <3''

Spiritüel --> 2 Bir kız düşünün, aşık bir kız. Çocukluk arkadaşına aşık olmuş bir kız. Kendisi için hayırsız olacak bir insana aşık olmuş bir kız. Bir adam düşünün acı çekmiş. Tüm olumsuzluklara rağmen İslam'a sarılmış. Başkasına aşık olan kıza gönül koymuş. Bir adam daha var ki, kendi köşesine çekilmiş. Kimseye derdini anlatmamış ama aşkıyla kavrulmuş. Aşkına kavuşamamakla kavrulmuş. Aşkını beklerken kavrulmuş. Üç insanın hikayesi bu. Kim mutlu olacak bu hikayede? Kim hayallerine kavuşacak? Kim üzülecek? Haydi bakalım, neler olacak.. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir.

3 kız, saf ve masum. Güneş: 20 yaşında. Üniversiteye gidiyor. Annesi ve babasıyla yaşıyor. Sidal: 22 yaşında. Tıp öğrencisi. Hayata pozitif bakan saf ve masum biri. Ailesini trafik kazasında kaybetmiş, hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış bir kız. Eslem: 23 yaşında. İşinde oldukça başarılı bir mimar. Zeki, inatçı. Ailesinden ayrı yaşıyor. 3 erkek arkadaş, sert ve acımasız. Araf: 24 yaşında acımasız bir mafya. Ailesini bir trafik kazasında kaybetti. Ailesinden ona sadece küçük kardeşi Aras kaldı. Acımasız, sert ve duygusuz. Rüzgar: 24 yaşında. Dışarıdan bakınca sert ve acımasız. Aslında iyi yürekli, naif bir mafya. Ailesiyle arası bozuk biri. Esat: 23 yaşında. Hayatı takmayan, yeri geldiğinde çapkın yeri geldiğinde acımasız bir mafya. Murat Bey'in tek varisi. ZAMANI DURDURAN MAFYALARIN AŞKINI OKUMAYA HAZIR MISINIZ?

Bir gün sevgisiz büyümüş bir genç kızla geçmişin derin yaralar açtığı bir delikanlı karşılaştı ve bütün sırlar açığa çıktı.. Yaralı kalbe gömülen aşk tohumu nefretle beslenirse... Sevgisiz kalpte açan çiçeğin tek şifası ya nefretle bakan gözlerse... Zehra ve Ömerin aşk ve nefret dolu hikayesi... Çaresizlik içinde elini uzattığı her şey ona sırtını dönüyordu birer birer.. Ne yana dönse görünmeyen parmaklıklara çarpıp düşüyordu.. Yüreğinde yeşerttiği çiçekler bir bir soluyordu işte.. Sonra.. sonra ne mi oldu.. gözlerine bakarken nefes bile almayı unutacağı bir adam elinden tuttu.. Geçmişin derin yaralar açtığı etrafına duvarlar örmüş bir adam gel demişti ona.. yaralı ve çoraklaşıp çöle dönmüş o kalpli adam gel demişti.. işte gel..