taaa

Większość ludzi twierdzi, że pod łóżkiem nie znajduje się nic więcej niż kurz i kolorowe papierki po cukierkach. Inni uważają, że kryją się tam potwory, które tylko czekają na to, by Cię zaatakować. Mówiąc szczerze, zaliczam się do tej pierwszej grupy. Bo przecież niewyjaśnione i nadprzyrodzone rzeczy dzieją się tylko w bajkach, co nie? Najwyższe notowanie 11.02.2017 #110

"Wiesz? Złe rzeczy dzieją się również dobrym ludziom. Im jesteś lepszym człowiekiem tym zło jest dla ciebie bardziej dotkliwe." Nie wszystko jest czarno białe, tak naprawdę można się pomylić w ocenie ludzie. Raz, dwa, a czasami nawet trzy razy. Powierzchowna maska nie pokazuje, co ukrywa się w naszych sercach. Doskonale przekonuje się o tym Nathaniel, gdy desperacko próbuje odgrodzić się od Kastiela. Nat jest zawsze uśmiechnięty, życzliwy oraz chętny do pomocy, mimo że wgłębi zdecydowanie wolałby zostać sam. Ukrywa przed wszystkimi oraz przed samym sobą wiele tajemnic, jest niepewny siebie, roztargniony i wiecznie niezdecydowany. Kas jest aroganckim, zadufanym w sobie kolesiem, który uważa, że wszystko mu się należy. Chociaż w głębi ukrywa troskliwość oraz słabo wyrażaną życzliwość. Uważa się ich za całkiem odmienne światy, chociaż tak naprawdę łączy ich zdecydowanie więcej niż dzieli. +18

Kamil jest zwykłym nastolatniem. Uczęszcza do polskiej szkoły gdzie każda INNOŚĆ jest nietolerowana. Może dlatego nikt nie wie że chłopak jest gejem. Pewnego dnia w klasie Kamila pojawia się nowy chłopak Dylan. Czy Kamil znajdzie w końcu kogoś komu będzie mógł zaufać na tyle aby wyjawić swój największy sekret? Opowiadanie yaoi. Jeśli jesteś nietolerancyjny/a lub odrzucają cię takie tematy nie czytaj. CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. Życzę miłego czytania. :D

Co się stanie, kiedy młody nauczyciel będzie zmuszony dawać korepetycje nieposłusznemu uczniowi? Odpowiedź jest prosta: na pewno nic dobrego. Alan jest dziewiętnastoletnim chłopakiem, który ma w głębokim poważaniu całą szkołę, a w szczególności biologię. Łatwo można więc zgadnąć, jak się zachowuje na tych lekcjach oraz jakie oceny dostaje. A kto jest nieszczęśnikiem prowadzącym te lekcje? Tu na scenę wchodzi nasz drugi bohater - Michael, który mimo niezbyt długiego okresu pracy, już zdążył stracić do niej zapał. Co niestety w pewnym stopniu jest zasługą Alana. Nauczyciel jest tak zdesperowany, że decyduje się dawać korepetycje naprzykrzającemu się mu uczniowi, aby mieć pewność, że ukończy on szkołę i będzie mieć w końcu z nim spokój. Nigdy by się nie domyślił, co na siebie przez to ściągnie. Okładka zrobiona przez Krucza_Dama ❤️ #2 bxb 28.04.2020 #6 boyxboy 05.06.2020 #1 boyxboy 09.06.2020 ❤️ #1 gej 04.07.2020 ❤ #2 homo 19.03.2020 ❤️

Nie ma DRESZCZU, nie ma pożogi, jest za to normalne życie. Thomas wywalony już z trzeciej szkoły za bójki przenosi się z rodzicami do Nowego Yorku gdzie ma zacząć z czystym kontem. Nowa szkoła, nowe znajomości, nowa miłość? Newt ma spokojne, ułożone życie, jest prymusem, cieszy się wielką popularnością przez swój magnetyczny charakter. Co się stanie gdy na początku roku ostatniej klasy pojawi się Thomas i jego kłopoty z chemią, na które tylko Newt będzie miał sposób?

Sebastian to 17-letni chłopak, który żyje w ciągłym strachu przed ojcem, jedyną osobą w rodzinie, którą ma. Mieszka na osiedlu, które należy do najbiedniejszych w mieście. Żeby nie myśleć o wszystkim co złe, spędza czas na grze w koszykówkę. Jednak po rewanżowym meczu z drużyną z bogatego osiedla w jego życiu pojawia się szansa na zmianę wszystkiego o 180 stopni. Nie jest to jednak łatwe i niesie za sobą wiele wyrzeczeń i trudności, a także wymaga poznania samego siebie. *** "Gdybym kiedyś usłyszał, że moje życie zmieni się diametralnie, że nie będę cały czas chodził z etykietą „chłopaka z patologii", że wyjdę na ludzi i będę robił to, co lubię, nie będąc pod wpływem innych, ciesząc się życiem, spędzając czas z najlepszymi przyjaciółmi, studiując, pracując i po prostu będąc szczęśliwy, wyśmiałbym osobę, która mi to mówi. Ale tak się stało, że to właśnie ja jestem tą osobą. Osobą, która mówi, że jestem szczęśliwy. Osobą, która ma rację."

Zawsze lubiłem Sopot. Moim zdaniem, to bardzo ładne miasto. Lubiłem też szkołę, do której uczęszczałem. Najlepsze jest to, że było w niej i gimnazjum, i liceum, więc nie miałem żadnych problemów z zaaklimatyzowaniem się w liceum, ponieważ wszystkich znałem. Minęły dwa miesiące odkąd zacząłem chodzić do 1A szkoły średniej. Należałem do klasy sportowej, grałem w siatkówkę. Dni mijały mi świetnie, miałem wielu znajomych, pasję i nawet dobre oceny. Wszystko to zawaliło się jednego wieczoru, kiedy mama zapukała do mojego pokoju i oznajmiła, że przeprowadzamy się do Krakowa. Oczywiście chodziło o pieniądze - świetna oferta pracy. Była bardzo zadowolona, mówiąc mi, że coś, na co zapracowałem przez wiele lat, od tak po prostu zniknie.