Rok 2044, 3 wojna światowa, Losy całego świata widziane z oczu jednego młodzieńca z polskiej armii, oraz ponowna walka o niepodległość po prawie 100 latach wolności. (W trakcie poprawek)

Zbiór różnych, obrazków spod mojej ręki, dotyczących tytułowego uniwersum. Szkice będą głównie prezentować ważniejszych bohaterów w tylu książkach, ilu dam radę wykonać, ale znajdą się tu też inne, zwykłe szkice postapokaliptycznego świata. Książkę można będzie potraktować jako kanon postaci. Na artach, które będą przedstawiać konkretnego bohatera, znajdą się też różne informacje o nim. Mam nadzieję, że przypadnie wam to do gustu. PRZEGLĄDAĆ ROZDZIAŁY OSTROŻNIE!!! SPOJLERY!!!

Noc. Ogień. Złoto. Cienie. Mrok. Oczy. Ogon. Światło. Krew. Ludzie. Broń. Krzyki. Smród. Przerażenie. Pogarda. Wszystko stało się nagle w nocy. Spokojnej nocy. Był festiwal więc ludzie tańczyli, pili, bawili się do późna. To wszystko się stało, kiedy większość z nich nadal się bawiła. Wydarzył się koszmar. Najgorsze koszmary, obawy stały się rzeczywistością. Radosne krzyki zamienią się krzyki przerażenia. Szczęśliwi, rozbawieni ludzie będą leżeć martwi na ziemi. Ich serca rozedrze nienawiść,a mrok wkradnie się w ich dusze. Ludzie tańczą, a ognisko rzuca cienie, które podążają za właścicielami. Pijani ludzie dalej piją, a dzieci mimo późnej pory nadal się bawią. Nikt. Nikt nie zauważył cienia wśród nocy. Przerażający ryk rozległ się w ciemności. Na niebie pojawił się zarys wielkiej bestii. Każdy już ją zauważył. Zniżyła swój lot. Wielka bestia ziejąca ogniem. Smok. Smok Ognia. Łuski smoka mieniły się złotem. Smok Ognia albo inaczej nazywany Władcą Ognia był wielki i patrzył na nich z pogardą. Jego wzrok i postawa mówiły jedno. Ludzie są dla niego zwykłymi robakami nie wartymi uwagi. Oczy świeciły srebrem mieniącym się ze złotem. Pionowe źrenice były czarne jak otchłań.

Apokalipsa, zombie, zmaganie się z codziennymi problemami. Opowieść dzieje się w czasie gdy na swiecie wybuchła epidemia, od tego czasu po ulicach miasta w ktorym znajduje sie główny bohater opowieści, dzieją się straszne rzeczy. Pod czas gdy on sam próbuje przeżyć, nie tylko z rąk zombie Ale tak i ludzi...

Zwycięstwo było zwykłą mgłą wojny toczącej się w głowie głównego bohatera. Jego przyjaciele przegnali zagrożenie z ich Domu, choć było to tymczasowe. Siły zmobilizowane, które pomagały, były wdzięczne grupie Mathiasa, oraz jemu samemu, że udało się odeprzeć największy napływ trupów, nawet większy od słynnej Inwazji na Północ. Małe zwycięstwo odniosła ludzkość, ale to nie był koniec. Wraz z postępem apokalipsy, także w umyśle Mathiasa następowała rewolucja. Pochłonięty bardzo ostatnimi wydarzeniami, chłopak zatracał się przez swój "defekt", z którym żył w symbiozie. Zrobił jednak potem coś, czego nikt się nie spodziewał, tłumacząc sobie, że robi to dla dobra innych.

26 kwietnia 1986 roku wybuchł reaktor elektrowni jądrowej w Czarnobylu. Oficjalnie zginęło zaledwie kilkanaście osób, ale nieoficjalnie wiemy, że ofiary liczy się w tysiącach. Skażenie objęło ogromny obszar, a jego skutki odczuwamy po dziś dzień. Dwadzieścia lat po tej katastrofie miał miejsce kolejny wybuch w elektrowni - pogłoski mówią, że przeprowadzano tam tajemnicze eksperymenty. Promieniowanie jonizujące siało spustoszenie: ludzie i zwierzęta ulegli mutacjom, pojawiły się liczne anomalie i przerażające zjawiska. Wojsko zabezpieczyło teren w promieniu 30 kilometrów, tworząc zamkniętą, strzeżoną strefę zwaną 'Zoną'. Dwa lata później, tym razem z nieznanych powodów, następuje kolejny wybuch. Po jakimś czasie do Zony docierają stalkerzy - śmiałkowie poszukujący artefaktów, dziwnych przedmiotów i skarbów, które chętnie kupują ludzie z zewnątrz. Jednym z nich jest Aleksiej. Od lat mieszka w obozie przy Szarym Lesie, gdzie wiedzie spokojny żywot z daleka od niebezpieczeństw Zony. Pewnego dnia dowiaduje się, że jego ojciec nie zginął, tak jak pierwotnie przypuszczał Aleksiej, lecz uciekł. Młodzieniec postanawia więc wyruszyć w Zonę i go odnaleźć. Czy Aleksiej przeżyje w tym niebezpiecznym świecie i odnajdzie ojca? W co tak naprawdę był zamieszany jego rodzic i dlaczego za młodzieńcem ruszają najemnicy, którzy chcą go zabić? 'Zaskoczył mnie bardzo styl autorki. Nie spodziewałam się tak dobrze napisanego i dojrzałego opowiadania. Błędy ograniczone do minimum, ciekawe dialogi, trafne opisy i historia, która wciąga nawet tych, którzy nie gustują na co dzień w post-apokaliptycznych klimatach literackich.' - leemos_libros | Znajomość gry S.T.A.L.K.E.R. NIE jest wymagana do odnalezienia się w fabule. | #3 w s-f 10.09.2016. #4 w s-f 24.07.2016, 31.07.2016 #5 w s-f 29.04.2016... Bo to raz było #4 czy #5, już nie liczę ;) Okładka od @cursedpsychopath. Dziękuję!

Rok 2033. Od III wojny światowej minęło 20 lat. Chociaż trwała ona kilka godzin, pociągnęła za sobą skutki rozciągnięte na pół stulecia, jeśli nie dłużej. Ogromny poziom promieniowania, mutanty i sroga zima nuklearna nie dają żyć. Na Polskę i na resztę świata spadło tyle bomb atomowych, że od 13 lat pyły zakrywają słońce, znacznie obniżając temperaturę. Andrzej, po odebraniu sygnału radiowego, wyrusza z przyjaciółmi z Wrocławia do Malborka, uratować ostatniego ocalałego z czystki, która się tam wydarzyła. Przez wypadek po drodze ekipa niechcący wplątuje się w intrygę, w której chodzi już nie o życie jednego człowieka, a o nawet całego świata. Nagle wszystko zaczyna się wiązać... Wszelkie podobieństwo do osób i sytuacji jest Z ZASADY przypadkowe. #7 w Science Fiction - 14.09.17 (wowowowow) #5 w Science-Fiction - 17.09.17 (olaboga...) #4 w Science-Fiction - 05.10.17 (woooow) #3 w Science-Fiction - 14.10.17 (podium!) #2 w Science-Fiction - 11.11.17 (wooooooo!) #1 w Science-Fiction - 02.02.18 (jak) ^A pamiętacie kiedy te listy istniały i były relevant

Wydawałoby się, że to zwykła grypa. Jednak zwykła grypa nie zabija 35 milionów ludzi w kilka dni. Jednak zwykła grypa nie sprawia, że ludzie powstają z martwych. A w końcu, zwykła grypa nie zmusza ludzi do ekstremalnego survivalu. Polska zamieniła się w pustkowie. A Kamil, ledwie co wyszkolony młody Agent, został na to pustkowie zrzucony. Teraz musi przetrwać. a jego głównym wrogiem są potwory. "Postać przypominała człowieka, jej głowa była całkowicie łysa a oczy białe. Całą jej twarz była pokryta jakimś zielonym nalotem, a szyja wyginała się pod nienaturalnym kątem. Z ubrania niewiele pozostało, było widać ciągnący się płaszcz zawieszony na ramionach, a raczej kościach opiętych skórą." ______ 30.01.2019 - #8 w Apokalipsa Disclaimer/TW Opowiadanie zawiera dużo scen brutalnych. Bohaterowie korzystają z broni (palnej i białej) Zdarzają się wyugaryzmy. Autor w żadnym stopniu nie popiera żadnej religii ani partii politycznej. Utwory wplatywane w opowiadanie służą jako pogłębienie klimatu.

Opowiadanie te poprzedza moją inną opowieść, pt. "Osaczony". Jest młodą, ładną dziewczyną. Jasno-brązowe włosy, jasna cera, wesoły głos. Ania jest w drugiej klasie liceum. Ma 17 lat. Pierwszy chłopak, nauczyciele cisnący za maturą - która przecież jest zjawiskiem jeszcze tak odległym... Grudzień 2016 roku