Bu kurguda argo, küfür ve yetişkin içerik barındıran sahneler bulunmaktadır. ●○●○● "Beni sokmaya çalıştığın kalıpta olmadığımı sen de ben de gayet iyi biliyoruz." Ne kast ettiğini gayet net anlamıştım sanırım. Ona sürekli abi dememi kast ediyordu. "Üstelik ben de seni uzun süredir o kalıpta görmüyorken," gözlerimin tam içine bakarken kısık sesle tamamladı cümlesini. "Birbirimizi kandırmanın alemi yok." Bir elini başımın yanındaki duvara yaslayıp iyice sokuldu bedenime. "Ya sen yanlış görüyorsan, ben seni tam olarak o kalıpta görüyorsam?" Yüzünü boyun girintime yaklaştırmasıyla elini yaslamadığı taraftan duvar ile arasından çıkmak için hamle yaptım. Diğer elini de duvara koyarak engel oldu bana. "Senin aksine bedenin o kadar dürüst ki Betül, inkar etmelerinin hiçbir önemi yok artık." Ellerimin her ikisini de ince gömleğin altındaki sert bedenine bastırarak kendimden uzaklaştırmaya çalıştım. Milim kıpırdamadı tabi ki. "Yanlış görmüşsündür." Başını boyun girintimden çıkardı. Dudaklarını aniden anlıma bastırdığında şok içinde kaldım öylece. Ani hareketiyle kapanan gözlerimi bir süre sonra dudaklarını anlımdan çekse de açmadım. "İnkar etmekte serbestsin Betül ama ben az önce adımın yazılı olduğu yere dudaklarımı bastırdım," demesiyle daha sıkı kapadım gözlerimi. Sonra beni öylece bırakarak koridorun sonundaki odasına girdi, gözlerimi açmasam da uzaklaşan bedeninden ve kapı sesinden anladım. Elimi anlımda gezdirirken şapşal gibi gülümsedim kendi kendime. Annem hep kaderimizin avuç içimizde yazdığını, alnımızda da kaderimizdeki adamın adının yazılı olduğunu söylerdi. ○●○●○● #Genelkurgu 5# 24 Temmuz #Romantizm 5# 15 Ağustos #Aşk 4# 11 Ekim #Gençkurgu 5# 21 Ekim #Mizah 1# 27 Ocak

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook

Bu okulda dört yanlış bir doğruyu götürmez; tek yanlış, herkesi götürür Chaeyoung. #blackpink 1☆ #lisa 1☆ #jisoo 1☆ #hayrankurgu 2☆ 23.03.19 08.09.19

soul: hep hayal ettiğin gibi unutulmaz biri olmanı sağlayacağım #rosekook 1✴ 13.01.19 19.03.19

Jeon Jungkook bir avukattı ve Park Chaeyoung Kim Kardashian'ı tanıyordu. 01.03.2021

-Tamamlandı- Kanımızda kaynayan aşk, kalbimizi vahşileştirmiş. (rosékook kitabıdır.) Yayınlanma tarihi: 04.03.19

"Bana ait olmanı isterdim Chaeyoung, sadece bana." • 15.05.2018, İdol Kurgu. İkinci Kitap: Paint Me In All Red #rosekook : 1 (21.07.18) #fanfiction : 1 (13.12.18) #hayrankurgu : 1 (13.12.18) / (11.04.2021) #bangtanpink : 1 (14.12.18) / (16.12.2019) #blackpink : 1 (7.04.2020) #gençkurgu: 1 (16.12.2020) #kpop: 1 (7.08.2021) / (24.1.2022) #kpopship: 1 (30.09.2021) / (24.1.2022) #jisoo: 1 (20.12.2021) #rose: 1 (24.1.2022)

"Ben bu ülke için her şeyden vazgeçtim! Ben, bu ülkeye sahip olduğum herkesi verdim. Şimdi de kendi canımı koyuyorum ortaya. Benden ne istiyorsunuz daha?" Jungkook, birkaç saniye öfkeden deliren kadına baktı. Hemen sonra eli kemerine iliştirdiği silaha gitmiş ve ani bir hareketle çıkarıp Rosé'nin kafasına dayamıştı. Rosé, alnında hissettiği soğuk metalle bedeninin buz kestiğini, kulaklarının sağır ve gözlerinin kör olduğunu hissetti. Birkaç saniye öylece kaldı. Dudakları kelimeleri kavrayamıyor, yer ayağının altından kayıyordu. Şaşkınlık, içine bir yılan misali kıvrılırken, gözlerinden bir damla süzüldü. Burnu, gözleri ve dudakları kızarmıştı. Sarı saçları rüzgarın etkisiyle sırtına çarpılıyordu. "Tek bir sefer soracağım. Hangi taraftasın?" "Benim tarafım yok," diye bağırdı Rosé öfkeyle. Artık dayanamadığını hissediyordu. Hiçbir şeyi yoktu. Birkaç ay içerisinde düzlükte kalmıştı ve hala insanlardan güven dilenmek mecburiyetindeydi. Ondan bile. Oysaki, asıl şimdi anlıyordu en son güvenmesi gereken kişiye güvendiğini. Jungkook bile ona inanmıyordu. "Ben Karenliyim. Ben, bu ülkenin kızıyım. Güney de, Kuzey de benim evim!" Öfkeli sesi bir yıldırım misali düştü izdihama. Görüntüsü kalabalığı hareketlendirirken, rüzgara rağmen sıcak ve titreyen ellerini alnına dayanan soğuk metale yaslamıştı. Silahı tek harekette adamdan aldığında, içinde tek bir kurşun olduğunu fark ettiği silaha birkaç saniye baktı ve topu çevirdi. "Ne yapıyorsun? Rosé silahı geri ver!" Sessiz kaldı. Az sonra soğuk metali usulca şakağına yasladığında, şokla ona bakan adama aldırmadan konuşmuştu. "Tekrar sor, hadi. Sadakitimi tartışmıyor muyuz? Hadi!" Öfkeyle bağırmasına karşılık, aynı öfkeyle ona baktı adam ve bağırdı. "Karen için canından geçer misin Roseanne Park?!" "Evet!" Eş zamanlı olarak tetiği çekti.