- Status - znów to okropne pytanie, przez które dostaje dreszczy - Twój status, dziewczyno! - Mężatka - warczę, reszta ustawionych w szeregu Ziemian sztywnieje. - Jego klan? - wzdycham, wreszcie unosząc wzrok. - A jak myślisz? - podnoszę spojrzenie na masywną sylwetkę strażnika - Od wczoraj się raczej nie zmienił. - Jego klan?! - krzyczy mi prosto w twarz aż moje kasztanowe włosy lecą w tył. - Wojownik - zakładam ręce na piersi i trzepoczę rzęsami - Numer miseczki stanika również mam podać? Zignorował moje pytanie zadając kolejne, lecz ja w kącie, w ciemności dostrzegam postać. Poznaję ją od razu przez jego dumną postawę, nonszalancję z jaką opiera się o ścianę oraz założone na twardą klatkę piersiową ręce. Kątem oka zauważam uniesioną do ciosu rękę, ale patrzę tylko na niego, na tę zmorę, istnego Księcia Ciemności. Tę wspaniałą okładkę wykonała _CoverLover_ Kochani, Klan Wojowników zostanie wydany!

Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno. I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko. Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)

Rok 2053 Wysoko rozwinięte badania genetyczne doprowadziły do powstania wielu odmian ludzi. Rodzice zapragnęli wybierać cechy własnych dzieci, mimo że nie wszystkie te eksperymenty kończyły się sukcesem. Takim nieudanym eksperymentem jest Ida. #1 w Science-Fiction!