Her insanın hayalleri,umutları vardır.Ve bu hayalleri gerçekleştirecek bir şehir... Peki ya bu hayallerin yanına psikopat bir aşk da eklenirse ne yapardınız?

Hayalleriniz mi yoksa aileniz mi? Açelya, yazarlık için şehirler arası otobüsle Mersin'e giderken önüne oturan beyefendiyle tartışmaya başlar. Bu sorun giderek büyür ve otobüsten atılırlar. İkisinin de hoşuna gitmeyen bu tatsızlık, orada bitmiştir ancak hiç ummadık bir zamanda ve bir yerde tekrar karşılaşırlar. İlk zaman aralarında oluşan soğukluk onları büyük bir aşka sürükler. Yalnız tuhaf bir şekilde Açelya'nın ailesi bu aşka karşı gelmektedir. Bir türlü kavuşamayan bu çiftin hayatına ortak olacaksınız.

Ben Esila Özdemir: Umutsuzluğun simgesi, mutsuzluğun genel adı. 17 yaşında bir kız çocuğuydum ben. Abisinden başka kimsesi olmayan, arkadaşlarını ailesi gören biriydim, ta ki Ediz DUMAN'a kadar. Ben Ediz DUMAN'ın kızılıydım. 'GÖLGE' kelimesinin somutlanmış hali, Gece'nin lideri, Bulut'un sahibi; Ediz DUMAN. Sevgiye muhtaç, yalnızlığın sahibi, benim Kötü Çocuğum. Ben bu kadardım işte, bedeni Ediz DUMAN'a ait ama ruhu kendisinden habersiz hareket eden biri. Ben; Toprak'ın bücürü, Çağatay'ın hatunu, Emre'nin civcivi, Berk'in sevdiği, Ediz'in KIZILI'ydım. "NOT!!: KÜFÜR İÇERİR!!!"

Rastgele #