Eşini yeni kaybetmiş bir adamla evlenmek mi? Hemde daha birkaç aylık bebeği olan bir adamla? Kendi halimde yaşayıp giderken nerden çıkmıştı bu evlilik? Ben kendim daha küçüktüm, minicik bir bebeğin sorumluluğunu nasıl alabilirdim ki? -------------- (Töre hikayesi değildir. Yalnızca Doğu'da geçmektedir.)

Bazen geçmişin üstünü örtmek sandığımız kadar kolay olmayabiliyor. Geçmişte bıraktığımız gerçeğimiz bizi nerede olursa olsun tekrar bulabiliyor. Asıl sorun şu ki geçmişimizden kurtulmak istiyor muyuz? 'Efnan üstüne toprak attığı geçmişiyle yüzleşmek isteyecek mi?

Tıkla ve keşfet. Uyarı: +18 kitaptır

Aşkın sonu daima pişmanlık mıdır?

"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına. "Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı." "Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu. "Evet." "Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim. "Sen tam da evlenilecek adamsın." 03.08.24

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

"Her şey göründüğü gibi olsaydı, eline aldığın deniz suyu mavi olurdu." George Orwell Bazen hiç bir suçun yokken, en suçlu sen seçilirdin. İşlemediğin bir günahın bedelini sen öderdin. Yıllarca toz pembe bir hayatın içinde yaşayıp giderken, bir anda kendinizi kapkaranlık bir dünyanın içinde bulabilirdiniz. Seni sevdiğini, gözünden sakındığını sandığınız kişiler geleceğinizi karartabilirdi. Baba, dediğiniz adamın sizi önüne gelene verdiğini öğrenebilirdiniz. İşte tamda bu noktada hayatınız değişip, kaderinizin yeniden kaleme alındığı bir evreye geçiş yapardınız. Sevdikleri uğruna kendini feda eden bir adam düşünün: Bir suikaste kurban giderek, kiralık katiller tarafından öldürülen bir baba, babasının yerine geçen, genç bir adam. Bu yola adım attığı ilk an kendine bir söz verir; Ona bunu yapan herkesi bulup öldürür. Taki bir kişi kalana dek, yıllarca o adamı bulmaya çalışır. Adamı bulmadan önce eline bir mektup ulaşır. Mektupta yazan şey; Döktüğü kanın bedeli olarak kızını vermek istediği yazar. Adamı bulduğunda, geriye intihar etmiş bir baba ve geride kalmış bir kız olur. Meğersem adam kızını önüne gelen hasımlarına vermiştir. Adam o kızı gördüğü ilk an koruma isteğiyle yanıp tutuşur. Ve çareyi evlenmekte bulur. Aslında katil sandığımız, düşman bellediğimiz kişiler o kadarda suçlu çıkmayabilir, babanızı öldüren kişilerin ardında yatan, asıl kişi; en yakınınız çıkabilirdi. Karan KURTOĞLU ve Asel IŞIK 13/04/2024

Birbirimizi tanımadan birbirimizin olduk ° "Hiçbir şey bildiğin gibi değil" diye fısıldadım güçsüz bir sesle. İç çekti. "Bildiklerim yeter bana " Ona korkuyla baktım. Bildikleri yanlıştı. Ve ben onu kaybedecektim. "Onlar da sana çıkıyor zaten " dedi gözlerini gözlerimin nehirlerine akıtırken.