Eşini yeni kaybetmiş bir adamla evlenmek mi? Hemde daha birkaç aylık bebeği olan bir adamla? Kendi halimde yaşayıp giderken nerden çıkmıştı bu evlilik? Ben kendim daha küçüktüm, minicik bir bebeğin sorumluluğunu nasıl alabilirdim ki? -------------- (Töre hikayesi değildir. Yalnızca Doğu'da geçmektedir.)

Bazen geçmişin üstünü örtmek sandığımız kadar kolay olmayabiliyor. Geçmişte bıraktığımız gerçeğimiz bizi nerede olursa olsun tekrar bulabiliyor. Asıl sorun şu ki geçmişimizden kurtulmak istiyor muyuz? 'Efnan üstüne toprak attığı geçmişiyle yüzleşmek isteyecek mi?

Tıkla ve keşfet. Uyarı: +18 kitaptır

Aşkın sonu daima pişmanlık mıdır?

"Ne iş yaptığımı sormadın?" dedi sorarcasına. "Mesleğinden önce merak ettiğim başka sorular vardı." "Alabildin mi peki cevabını?" diye sordu. "Evet." "Sonuç ne peki?" diye merakla sordu bu kez. Dirseği masaya yaslıydı ve diğer eli hafif kirli sakallarını kaşıyordu. O an benden beklenmeyecek bir cesaret ve netlikle cevap verdim. "Sen tam da evlenilecek adamsın." 03.08.24

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Dokuz yıl önce işlenen bir günahın bedelini ödemek; masum bir cana kalır. İntikam için çıktığı yolculukta hiç ummadığı bir şey çıkar karşısına: Hesapsızca duyulan bir aşk. Aşk her şeyin ilacı olur muydu? Yaşananları unutturur muydu? Gülüp eğlensekte, tenlerimiz defalarca kez birbirine değse de, kalplerimiz aşkla dolsa da, hatta geçmişi geride bırakmaya çalışsakta... Tek bir şey değişmeyecekti: Günün sonunda o mezarın soğukluğu, bizi hep birbirimizden uzak noktalara savuracaktı. O savrulduğumuz noktalardan, bir daha bir araya gelemeyecektik belki de... Yaptığımız hatalar büyük olacak, geri dönülemez yollara girecektik. Mesafeler büyüyecek, ortaya çıkan sırlar bizi yerle bir edecekti. Ödenen bedellerin, bir önemi kalmayacaktı. Masumlar, yandığı kadar yakacaktı. Günahkarlar, yaktığı kadar yanacaktı. Aşk her şeye rağmen yine galip gelebilecek miydi? Karan KURTOĞLU ve Asel IŞIK 13/04/2024