İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

Müslüman ve kimsesiz bir kız(Zehra), başlarda İslama karşı Hristiyan bir oğlan(Robbie) Her şey gördükleri rüya ile tanışmalarında başlıyor. Robbie'nin İslamla yumuşayan kalbi Zehra ile birleşince ortaya imtihanlarla dolu bir aşk çıkıyor. Allah aşkı, Şiir ve Beşeri Aşk üçgeninde geçen olaylar. Bir kuş ile balık birbirlerini sevebilirler, fakat yuvaları nerede olacak? - 02.02.15 --- Kitaptan Alıntılar; "Zehra ben anladım ki..." diyor "Aşk olan Allah imiş. Buz dağını geçip, kapkara bir kömüre döndüren bir tecelli imiş aşk. Kalpte küçücük bir yara imiş. Aşk öyle bir şey ki, bizler ancak onun nazarı olabiliriz. Kaynağı değil. Birbirimize karşı beslediğimiz duygusal yoğunluk aynadaki yansımalardan ibaret. Ki o yansıma da aşkın kendisi. Asıl kaynak içimizde çağlarken biz burada küçücük bir gölde oyunlar oynuyoruz. Ve ben şimdi Zehra, hissettiğim o asıl aşktan kendimi bir saniye bile ayırmak istemiyorum." Robbie "Ah gözlerine yandığım adam. Kalbindeki derinlerde boğulduğum çocuk. Göremiyorsan içimdeki yangınımı, kuyuya git. Yusuf şahit! Yakub şahit! Tecellisi kimmiş aşkın gör! Neymiş sevda? Züleyha'ya sor. Ben sınanmış ve sınanmakta olan bir kalbin sahibiyim!" Zehra.

En güzeli başkasının olsun hayırlısı benim... Dualarımın vazgeçilmez cümlesiydi şükürler olsun ki sonunda hayırlı oldu herşey... (iyi okumalar)

ASKIDA / Hani her insan kendi hayatının baş rolüdür diye bir söz var ya. Her insan kendi yalanlarının baş rolüdür. Hayat doğru yazılır. Yanlış yaşanır... \/\/\/\/\/\/ "İsmini neden sevmediğini anladım Hifa." dedi önümde diz çökerek. "Neden?" diye sordum. Bu kadar yakınımda olması tuhaftı. Hep mesafe olurdu bizim aramızda. "Doğduğunda ismini kulağına fısıldamamışlar sana. Benimsememişsin. Kabul etmemişsin bu güzel ismi. Ezan okumamışlar sana fısıltıyla. " Saçlarımı geri attı ve kulağımı ortaya çıkarttı. Hayır.. hayır. Bu kadar yakın olmamalıydı. Bana göre sorun değildi ama o, sorun olurdu onun için. Dudaklarını kulaklarıma yaklaştırdı. Yumruklarımı sıktım. "Allahu Ekber, Allahu Ekber." diye fısıldadı. Gözlerimi yumdum ve yutkundum. "Selim?" diye fısıldadım. Dinlemedi devam etti. En sonunda, "Hifa." diye fısıldadı. "Hifa." "Hifa." "Senin ismin Hifa, güzel kız."

Seni daima namaza teşvik eden bir eşin varsa; İnan bana; "Hayat onunla güzel.....

#9 in Spirituel Ey benim hayallerimin beyaz takkeli prensi, sen benim gönlümün müezzini,en güzel hayalim, ney seslim. Ben kızmadım sana. Kaçışım sebeptir bir şeye evelallah. Sen bu kadar güzel sözlerin arasına saklamışsın beni ama, bir sorun var azizim; GÖZLERİN HARAM BANA. . Wattpad klişelerinden çok uçurumda bir 'helal dairenin içindeki aşkın kör noktası' hikayesi... Dikkat edin! Uçurumdan aşağı yuvarlanabilirsiniz. :)

Eûzu billahi mineşşeytanirracim. Bismillahirrahmanirrahim. Şimdi nasıl anlatsam ki halimi.. Bilemedim.. Bildiğim tek şey var: Beklemek.. Beklenen birine yazmak.. Sözlerim belki kalbine dokunacak. Belki bir gün çıkıp geleceksin. Bekliyorum; helalince sevmeyi, helalince elini tutmayı.. Hayırlısı diyorum ve yazıyorum kalbimce. ALLAH de kalbim ALLAH. / Vesselam.

4. Baskıya girdi! Günnur suskunluğunu bozan bu adama tahammül edemiyordu. Hiç bir insan, hiç bir erkek onu bu kadar zorlamamış, onun sessiz kişiliğine saldırıda bulunmamıştı. Oğuz... Çapkındı, haylazdı, vurdum duymazdı. En beteri ise inatçıydı. Bu günlerde ise tek istediği bu kızın bakışları, ses tonu, iç dünyasıydı. Günnur içindekilerin dökülmesinden hiç bu kadar korkmamıştı. Oğuz ise hayatında ilk kez gördüğü o mercan mavisi, parlak gözlerin neler sakladığını ölesiye merak ediyordu. Bu gizem çözülecek, bu kız konuşacak, bu adam aşık olacak, bu mavi gözler onun olacaktı.