Są takie obietnice, które musimy złożyć, choć wiemy, że nie damy rady ich dotrzymać. Dają one początkowo złudną nadzieję, a później przeradzają się w kotwicę, ciągnącą nas na samo dno. Póki nie zniszczymy jej we własnym umyśle, jesteśmy na przegranej pozycji.
Jest to kontynuacja Szklanych Marzeń, więc zapraszam do zapoznania się z pierwszą częścią. ----- Fragment z małym spoilerem: Bez opamiętania zatracamy się w sobie, a to jest najpiękniejsze w naszym porąbanym świecie. Teraz już wiem, że nawet jeśli potknę się, on pomoże mi wstać i ruszyć dalej. To jest związek w jakim...
Zakochiwałem się w niej. Każdego dnia coraz mocniej. Obserwowałem jak szczęście wchodzi do jej życia i to za moją sprawą. Uczucie nienawiści zaczęło znikać, choć wciąż nie mogłem się pogodzić z tym, że to właśnie Anabell Adams skradła moje serce. W końcu była mym największym wrogiem... I wtedy wszystko legło w gruzac...
Ona walczyła o to by być szczęśliwą, a on to szczęście chciał jej zabrać. Oboje jednak posiadali głęboko ukryte szklane marzenia. Strzegli ich za wszelką cenę, bo łatwiej jest zbić szkło niż je wytworzyć. A przecież marzenia nie bolą... boli ich zanikanie... *** Przed przeczytaniem tej części można zacząć od "Szklaneg...