Bir anaokulu öğretmeni ne kadar tehlikeli olabilir ki?

Yazmak istiyorsan yazmalısın.... Belki tanıdık gelecek, belki aynı ben diyeceksiniz. Bu hikayede figüran olmaya gerek yok. Herşey benim hayal dünyam. Öyle değilmidir, her okuduğumuz, duyduğumuz hikayeleri biraz kendimize benzetiriz. Mutlu olmak için bir sürü nedenlerimiz olabilir... Bu gün ve her canınız sıkıldığında. Kendinize çikolata ısmarlayın yada kafanızı kaldırın gökyüzüne bakın ve söyleyin derin nefes alarak.... BU GÜN DAHA MUTLUYUM..... Yüreğin'de güzellik besleyen kişi mutsuz olmazmış Annem öyle söylerdi !!!

Uzun bir aradan sonra.

"Bu dünyada neyi en çok istersen o senin imtihanındır."

"Yenildin " dedim sevinçli bir ses tonuyla. Girdiğimiz iddiayı ben kazanmıştm. Yiğit 'e baktığım da, yenildiği için üzülmüş gibi bir hali yoktu. Tok adımlarla yanıma doğru ilerledi. Bana her adımında, kalbim hızla atıyor, attığı her adım beni bir sonraki adım yerine mutluluğa götürüyordu, sanki. Yaklaştı, yaklaştı. Bana öyle bir yaklaşma şekli vardı ki, hem yavaş, hem hızlıydı sanki. En sonunda adımları benim olduğum yerde durdu. "Yanlış ufaklık, ben sana şimdi yenilmedim " dedi sakin bir ses tonuyla. Gözleri, gözlerime öyle dikkatle bakıyordu ki, sanki sadece gözlerimi değil, ruhumu da görüyordu. Bana biraz daha yakınlaştı. Gözlerinde gördüğüm, ışık ve farklı partıltılar kalbimde, yer edinmişti. "Sana ilk o karakolun kapısına girdiğin ilk an yenildim ben. Bana odam da, ilk kez sarıldığında yenildim. Gözlerimin içine bakarak kahkaha attığın ilk gün yenildim sana" dedi tok bir sesle. Elimi alıp, kalbine götürdü. "Aslında ben yenilmedim. Taa şuramda ki kalbim yenildi, sen bana varlığını unuttuğum kalbimi hatırlattın güzelim" dedi Yiğit tok bir sesle. Başlanma Tarihi ; 09.07.2017

bütün zorlukları tek başına aşmaya çalışan Tutku yaşadığı kötü olay sonrasında yeni hayat kurmaya başlar ama karşısına çıkıcak şeylerden haberi olmadan " Bana bak bücür ayak altında çok dolanıyorsun" "Bağırma" "Anlamadım" "Lanet bağırma" Dinmiycekti göz yaşlarım onu sevdiğim günden beri bu göz yaşları hiç dinmiycekti herkesin yasak dediği meyveyi yemek istemek çok acıtıyordu. Adem Havva yasak meyvenin tadına baktıklarında benim gibi canları aciyormuydu acaba pişmanlık yaşamışlar di Evet ama ben o yasak meyveye aşık olduğum için hiç pişman değildim ama acısı büyüktü

'Mavi gibi gülüyorsun ' Benim hikayem seninle başlamıştı. *** Henüz 3 yaşında ailesini trafik kazasında kaybeden Dolunay küçük yaşlardan itibaren teyzesinde kalır. Bir gün mavi atlı prensin geleceğini ve ona mutlu bir hayat sunacağına inanır. * Yeni evlerinin ilk gününde önünden geçen mavili çocuk Dolunayı çok etkiler. * Dolunay mavi atlı prensi ve vazgeçmeyeceği dostluğuyla karşınızda