Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Wattys 2021 yarı finalist. ❧ Tamamlandı :) Sözler kifayetsiz kalıyor senin yanında. Ben adının geçtiği satırları öpüyorum sevgilim. Seni gördüğüm vakitlere sığınarak, yok oluşunu seyrediyorum. Sarhoş oluyorum yüzüne bakarken ama ağzıma bir damla içki sürülmemiş. Baktığım heryerde seni görüyorum ya da sen gerçekten heryerdesin. Öylesine kaplamışsın ki gözlerimin önünü, senin adını sayıklıyorum her vakitte... 🌼 Çalıntı durumu söz konusu bile olamaz. Bu kurgu tek bana aittir ve ilk kitap adı da benimdir. Eğer çalıntı durumu görür isem yasal işlem başlatırım bilesiniz.

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸

Tanrı bizi büyük bir labirentin içine atmıştı; hepimizi bir ucuna bırakmıştı. Bizim birbirmizi bulmak için çıktığımız yollar bizimle oyunlar oynayıp her defasında bir çıkmaz sokağa çıkarıyordu. İblis, bizim için hazırlanan labirentte kavuşmamamız için yollara pusu kuruyordu. Tuzağa düştüğümüzü gördüğünde ise büyük bir hazla bizi ateşinde yakıyordu. O kalbimi efsunkar gözleriyle zehirlemişti. O öldüren ve dipsiz kuyuya düşüren gözlerine bakmak için Tanrı'nın ve iblisin bizimle oynadığı oyunlara bir son verebilirdim. Bu bile benim için bir sebepti. Bizim kalplerimizi birbirine saran zehirli sarmaşıklar vardı. Biz farklı iki dünyayı ortada buluşturan bir merkezdik. Kimse bu merkezi sarsamazdı. Kimsenin sarsmaya gücü yoktu. Ben, onu ve beni dehşet veren oyunlara kurban olarak adamayacaktım. Farkında olmasak bile biz tanrının birbirlerinin yaralarını sarsması için gönderdiği ve yaşattığı iki kişiydik.. Not: Bu isimde yazılmış ilk ve tek kitaptır. Kitap kapağı için @dilaratekand teşekkür ederim. Tüm hakları saklıdır. Bu kitaptan alıntı yapmak, betimlemelerimi ve sözlerimi benim iznim olmadan alanlara karşı dava açacağım.