Monsters Inside Him @2014 by Sophie Grey #25 fanfiction 25/01/2017 #21 fanfiction 29/01/2017 #7 fanfiction 10/02/2017

Jak drobna, niewinna dziewczyna znalazła się nocą na środku opustoszałej drogi wiodącej do wielkiego miasta? Tego nie była pewna nawet ona... Ale jednego była pewna: z każdym kolejnym krokiem jej problemy jakby zanikały w ciemnościach, z każdym pokonanym metrem oddalała się od nich. Oddalała się od powodu jej problemów, czyli od niego. Ale nawet w najśmielszych i najbardziej zwariowanych snach nie przewidziała tego co miało ją czekać. A wszystko to zaczęło się od cichego pomruku silnika za jej plecami...

-Czy ty ze mną flirtujesz? -Od jakichś dwóch miesięcy, ale dzięki że zauważyłaś.

Wiele było pięknych kobiet. Miał je wszystkie. Miał, władał, posiadał. Złoto, jedwab, diament, stal. Śpiew słowika. Wiele oczu go widziało. Wszystkie należały do niego. Patrzyły z uwielbieniem. Tak jak im kazano. Patrzyły, z głową pochyloną. Któż jest tego godzien? Spojrzeć w oczy pana? Był podziwiany. Był potęgą, prawem, władzą. W wiele oczu patrzył. Wiele w nich widział. Barwy, odcienie. Szmaragdy, szafiry. Żadne takie same. Ale każde patrzyły z uwielbieniem. Tak jak nakazano. Patrzyły uniżenie. Niegodne jego spojrzenia. On patrzył wzrokiem władczym. One uwielbiały. On nie miłował żadnych... Lecz co zrobi PAN nasz, Gdy spojrzy w oczy inne? Nieznane i zimne. Patrzące z nienawiścią. W oczy barwy pięknej. Wcześniej niewidzianej. Oczy bezimiennej. Ale tylko dla niego, Skrytej w tajemnicy. W oczy w których ziemia z niebem się spotyka. W których brak uwielbienia. Jedynie pogarda... _____________________________________ Wszelkie prawa zastrzeżone.

To, co zaczęło się niepozornie, szybko może zmienić się w obsesję, która obiecuje o wiele więcej.

Wiesz, co ci powiem przyjacielu? W sumie to planowałem to wszystko. Chciałem by od ciebie odeszła. I zrobiła to. Ale teraz obawiam się innego, że dowie się o czymś czego nie powinna. Więc mam nadzieję, że ty jej w tym nie pomożesz.

Przyjacielu... ja naprawdę tego nie planowałem.

Osoby, do których najtrudniej się zbliżyć, okazują się najbardziej warte tego, żeby je poznać. KOREKTA OPOWIADANIA NIEBAWEM!

Arleen miała tylko piętnaście lat, gdy przydarzyło się jej coś strasznego i mimo tego, że później starała się pozbierać i uciekała od starego życia - nic nie było takie jak dawniej. Kto ją tak zranił? Dlaczego ktoś pomógł jej uciec z piekła? Co naprawdę stało się z jej bratem i kim w rzeczywistości jest Justin, chłopak, który jest jedyną osobą, która może pomóc jej rozwiązać wszystkie problemy? Dlaczego to ona została wplątana w intrygę, o której nie miała pojęcia? I czy może ufać komuś, kto ma diabelską duszę?

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!