"To wielkie szczęście zapadać z tobą na jedną radość." -------------------------- Paring - Rośka/Ruśka ("Kamienie na Szaniec") [Każda część może odbywać się w innym czasie. Od realnego, w którym owi bohaterowie żyli, po czasy współczesne] UWAGA: boy/boy! Nikt nie zmusza cię do czytania!

#221bpowroty Wydarzenia po czwartym sezonie. Piszę to właściwie dla siebie, bo choć skończyłam oglądać Sherlocka już dawno, zakończenie nie daje mi spokoju. I believe in johnlock, nawet, a przede wszystkim po trudnych chwilach z ostatniego sezonu. Pewnie będzie dużo miłości, ale dokładnie nie wiem, co przyjdzie mi do głowy. Rozdziały są bardzo krótkie, bo staram się każdą scenę, fragment pisać w osobnym. Pojawia się kilka jednego dnia.

[opowiadanie ma już swoje lata, dlatego proszę o dystans do zawartej treści] David w ramach przegranego zakładu ma udawać dziewczynę: nosić makijaż, rozmawiać jak kobieta, robić typowo "babskie" sprawy i "nieświadomie" podrywać innych mężczyzn. Udaje mu się nawet zatrudnić jako kelnerka w jednej z najbardziej znanych w okolicy restauracji. Wszystko jak na razie idzie jak po maśle, dopóki jeden z klientów nie zaprasza "kobiecego" Davida na randkę.

Amber i Rachel to zupełnie dwie różne osobowości. Jednak od zawsze łączyła je nadzwyczajnie silna przyjaźń. Czy może doświadczenia i los pokażą im, że przeznaczone im jest coś więcej? Czy bedą potrafiły to zrozumieć? Ustatkowana blondynka i studentka medycyny oraz buntownicza homoseksualna szatynka to może nie jest idealne zestawienie ale co jest w ogóle idealne?

Uśmiechnięty, wesoły, normalny nastolatek, bez problemów... w wiecznie za dużej bluzie z długimi rękawami, głodzący się, nazywający żyletkę swoją przyjaciółką. Ale uśmiecha się, czyli szczęśliwy? Noah bardzo dobrze potrafi ukryć krwawiące serce sztucznym uśmiechem na twarzy. Potrafi robić to tak dobrze, że nikt nie zauważa zmian w jego zachowaniu. Nikt do czasu, aż Luke, król szkoły, zaczyna się nim interesować. Czy pozna prawdę? Pomoże blondynowi zanim będzie za późno? I część trylogii. Część II - don't leave me Część III - you left me Opowiadanie pisana na kompletnym spontanie, bez żadnego pomysłu i paringów (typu larry etc.)o tematyce homoseksualnej, mogą się pojawić elementy +18 lub sceny wywyołujące cukrzyce i wymioty, wulgarne słownictwo lub takie, od którego momentalnie dostaje się laga mózgu. Może to będzie trochę chamskie, ale nie lubisz, nie czytaj.

Mogłoby się wydawać, że szesnastoletni Carl ma wszystko, czego potrzeba nastolatkom w jego wieku. Szaloną, kochającą rodzinkę; marudzących i męczących przyjaciół w szkolę; zalążek pasji, za którą chce podążać. Ma też coś, co jest mu w ogóle niepotrzebne: zagrożenie, ważny projekt, który musi wykonać z problematycznym kolegą oraz burzę hormonów niepomagającą w niczym. Fanboy'e w postaci wujków i ojca nie ułatwiają sytuacji. Ale jeśli Carl nie poukłada sobie życia, to kto inny miałby to zrobić?

Ubi sunt (łac. „gdzie są") - skrót łacińskiego pytania retorycznego Ubi sunt qui ante nos fuerunt? („Gdzie są ci, którzy byli przed nami?") używany na określenie literackiego motywu przemijania, marności świata i tęsknoty za przeszłością. Było poważnie, a teraz do rzeczy: (Zabawa zaczyna się po kilku pierwszych rozdziałach) Znajdziesz tu: poradniki, wiersze, słabe fanfiction i inne moje wypociny, a wszystko pod nazwą Ubi sunt - One-shoty z Soukoku! Uwaga, zawiera dużo śmieszności i sucharów. (Książkę publikuję w ramach świętowania pierwszej rocznicy na wattpadzie) Wstawię nowe rozdziały na Soukoku week challenge w 2018 lub kiedy wpadnę na jakiś genialny pomysł.

Co się stanie, kiedy młody nauczyciel będzie zmuszony dawać korepetycje nieposłusznemu uczniowi? Odpowiedź jest prosta: na pewno nic dobrego. Alan jest dziewiętnastoletnim chłopakiem, który ma w głębokim poważaniu całą szkołę, a w szczególności biologię. Łatwo można więc zgadnąć, jak się zachowuje na tych lekcjach oraz jakie oceny dostaje. A kto jest nieszczęśnikiem prowadzącym te lekcje? Tu na scenę wchodzi nasz drugi bohater - Michael, który mimo niezbyt długiego okresu pracy, już zdążył stracić do niej zapał. Co niestety w pewnym stopniu jest zasługą Alana. Nauczyciel jest tak zdesperowany, że decyduje się dawać korepetycje naprzykrzającemu się mu uczniowi, aby mieć pewność, że ukończy on szkołę i będzie mieć w końcu z nim spokój. Nigdy by się nie domyślił, co na siebie przez to ściągnie. Okładka zrobiona przez Krucza_Dama ❤️ #2 bxb 28.04.2020 #6 boyxboy 05.06.2020 #1 boyxboy 09.06.2020 ❤️ #1 gej 04.07.2020 ❤ #2 homo 19.03.2020 ❤️

Jessie ma przyjaciela i mnóstwo klientów. Ma siniaki na plecach, blizny i złe myśli. Rowan ma pustkę w sercu, talent i skłonności do szantażu. Obydwoje są tak potwornie skrzywdzeni i przestraszeni, że na chwilę zapominają, że powinni się nienawidzić. Historia o malarzu który znalazł inspirację w dziwce i o dziwce, która znalazła w malarzu coś zupełnie innego.