Przeprowadzki nie są łatwe. Zwłaszcza na inny kontynent, tym bardziej w ostatniej klasie liceum. Chyba że ktoś, tak jak Adele, nienawidzi swojej szkoły, w której jest ofiarą klasowego gangu. Wtedy zmiana otoczenia nie wydaje się złą perspektywą. Dziewczyna bez żalu żegna się z Wakefield, licząc, że w Nowym Jorku zacznie się nowy, lepszy etap jej życia. I rzeczywiście, nowo poznani znajomi są przeciwieństwem szkolnych prześladowców z liceum w Wakefield. A niektórzy wydają się nawet bardzo interesujący... Czy to, że Alan Braun, gwiazdor szkolnej drużyny koszykarskiej, jest uderzająco podobny do przystojnego bohatera ulubionego serialu Adele to dobry znak, czy raczej zwiastun kłopotów? Trudno powiedzieć, bo chłopak jest równie arogancki, jak przystojny, ale na pewno między tymi dwojga nawiązuje się trudna do nazwania relacja.

2 część opowieśći "Dodaj mi sił |DK|" ***WOLNO PISANE*** Byli przyjaciółmi, teraz przez odległość i brak kontaktu stali się dla siebie zupełnie obcymi ludźmi. Jenak w pewnym momencie każde z nich pęknie, a ich uczucia wypłyną na wierzch. Kiedy problemy z przeszłości powrócą ze zdwojoną siłą, żadna maska z wykreowanym przez nich uśmiechem i spokojem nie będzie w stanie zakryć tego co czują. Będą musieli walczyć. Walczyć do utraty sił.

Kiedy wszystko idzie dobrze To znak Że wkrótce Wszystko się rypnie

Już czas. Dzisiaj skończyłam 17 lat, więc moi rodzice zadecydowali o przeniesieniu mnie do Nowego Jorku, pod pretekstem "usamodzielnienia się". W końcu Nocny Łowca nie może żyć wiecznie z rodziną. Nocny Łowca... Pół anioł, pół człowiek. Niezwykłe... W takim życiu wszystko jest inne. Zostałam wychowana do zabijania demonów. Niektórzy mówią, że nie mam serca, lecz nie zgadzam się z tym. Zostałam wychowana, tak by nie odczuwać wielkiej straty. Pora zacząć nowe życie. Nowe życie w Instytucie...

"- Co z nią zrobimy? - odezwał się jeden z nich. Blondyn chwilę milczał.. - Hmm.. Możemy najpierw ją przelecieć, potem może wykopiemy dół i zasypiemy ją wapnem. Kości szybko się rozłożą i nie będzie po niej śladu - powiedział najzwyczajniej w świecie. Przełknęłam głośno ślinę." Każda osoba o trzeźwym umyśle nie wsiałaby w środku nocy do auta z pięcioma obcymi chłopakami. Ale ja przecież zawsze byłam inna, tak? Może i to było bardzo ryzykowne z mojej strony. Może i nie byłam pewna czy w jakimkolwiek najmniejszym stopniu mogę im zaufać i możliwe, że kompletnie straciłam rozum przez tą, krótką chwilę, gdy ręka Niall'a dotknęła mojej.

"Czułam, że coś jest na rzeczy. Isaac miał jakąś tajemnicę, był taki... niezrozumiały, a ja miałam wrażenie, że coś przede mną ukrywają. - On po prostu jest... trudno mi to wytłumaczyć Nao, po prostu znam go. Chociaż raz posłuchaj mnie i proszę cię nie zbliżaj się do niego. Najlepiej... unikaj i uważaj. On jest jednym z tych chłopaków, przed którymi próbuję cię obronić... " !Opowiadanie (aktualnie rozdziały 30-40) jest w trakcie korekty pod względem ortograficznym oraz interpunkcyjnym. Fabuła nie ulega zmianie!