" Waqiha" Bu kelimeyi biliyordu artık, 'Sürtük,' demekti. İri yarı adam kızı serbest bırakınca yere yığıldı. Her yeri morarmış, acıyordu. Soğuk döşemeyi teninde hissedince, yırtılan kıyafetlerini yüzünden artık çıplak olduğunu ve dayak yediğini hatırladı. Saçları yolunmuş, bedeni bayılana kadar tekmelenmişti. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın asla kurtulamayacaktı. Kazanamayacaktı. Sonunda pes etti. İstediklerini yapmalarına izin verecekti. İsyan etmemek pahalıya mal olmuştu. O kadar hırpalanmıştı ki, bir gözünü açamıyor, diğerinin şişliğini ve burnundan sızan kanın tadını kokusunu, tadını alıyordu. Kolunu kıpırdatacak mecali kalmamıştı. Yerde yatan bir enkaza dönmüştü, hiçbir şey yapacak takati kalmamıştı. Daha en başından diklenmemeliydi. Bu kadınlarda vicdan ya da insaf yoktu, gözlerini hırs ve kıskançlık bürümüştü. Daha en başından başa çıkabileceğini düşündüğü için delirmiş olmalıydı. Biri diğerine bağırarak "Odayı hazırlat," diye emrediyordu. Etrafımda birileri dönüyordu ama ne olduğunu anlayamıyordum. Biri girdi içeri o anda, bir kadındı, şaşkın sesiyle "Bu o mu?" diye sordu. "Kuma," dedi tükürür gibi Evet bu iki kadının kumasıydı, hem de gerçek anlamda. Bu kelime midesini alt üst ederken ruhundaki etkisi şiddetli bir kasırga gibi çok içine çekti. Korku yerine gerçeklikteki dehşete sürüklemiş ve isyan içindeki kadınlığı oradan oraya sürüklüyordu. Bu gerçeği ne kadar inkâr etmek istese de bundan kaçamayacağını artık iyi biliyordu. O bir kumaydı. Bir erkeğin gönülsüz kadını, iki kadının istenmeyen kumasıydı. Kaçırılmıştı. Bir adama satılmış, zorla 3. kadını olmuş ve bu gerçek yaşamaya mahkûm edilmişti. Ölümü vicdan azabı, yaşaması azaptı.

"Bırak artık!" diye bağırdım. Canım burnumdaydı, korkudan gözlerimi kocaman açmıştım. O derin yeşil gözleri beni her saniye daha da öldürüyordu, nefes nefese kalmıştım. "Bırakınca gideceksin! Beni bırakacaksın!" "Olması gereken de bu, bu ben değilim! Olmak da istemiyorum" dedi fısıltıyla. Bana vereceği şeyler umrum da değildi. Ben yalnızca onun aşkını istemiştim, nefretini değil! Kolumu aniden bıraktı ve hırlar gibi bana döndü. "Beni suçluyorsun değil mi? Bütün olanlar benim suçum!" "Senin değil" gözlerimden akan yaşlar onu da üzmüş olmalı ki aniden yumuşadı ve bana uzanmaya çalıştı. Tek elimi kaldırdım ve mırıldandım. "Benim suçum, hayatıma seni almamalıydım. Ben ailemi kaybettim Chis! Babam beni istemiyor! Kerem bile yüzüme bakmıyor! Canımdan çok sevdiklerim beni tanımıyor, istemiyor! Seni seçmemeliydim.." Dudaklarımdan öfkeyle firar eden sözler canını yakmıştı bana inanmayan gözlerle baktı. Yerde duran yağmurluğumu aldım ve ona hiçbir zaman söylememem gereken şeyi söyledim. "Ben evleniyorum.." ---- Dikkat! Bu hikaye Eyvah Benim Sevgilim Bir Mafya da yer alan Chistian Atos ve Hilal'in evlenmeden önce ki hayatlarını konu almıştır! Hikaye EBSBM önceleri anlattığı için ilk bunu da okuyabilirsiniz!!

Dikkat! Bu hikayede geçenler Yaban Gülü adlı hikayemin devamıdır. Yaban Gülünü okumadan bu hikayeyi okumanız olanaksızdır.. “Balca..” dedi adam geceye doğru fısıltıyla. Bir tek o duyuyordu onu. Bir tek o anlardı halini. Elini kızın alt dudağında gezdirirken oldukça sessiz konuştu. “Bal gibi, balımsı güzellik. Dudaklarında bal tadı var sevgilim..” --

Amerikadan Yunanistana uzayan bir aşkın hikayesi. Korkun, tutkunun ve aşkın dansına hazır olun.. Belki de yalnızca kendi hayat gayesiyle yaşadığı için öyleydi Kate. Babasının göz bebeği, Amerikanın parmakla gösterdiği bir sosyetik güzelken kendisini aniden bir mafyanın yanında bulur. Alex için Kate katlanması zor ve imkansızsa Kate içinde Alex oydu. Kate sınırsız kredi kartları, kart ekstreleriyle oldukça mutluydu ta ki hayatına hiç olmadık bir zamanda giren adamla.. "Beni bir şeye zorlayamazsın!" diye haykırdı genç kız öfkeyle. Adam yalnızca gülümsedi.. "Seni neler zorlaya bileceğimi bilmiyorsun bile.." Kate ona imayla gülen adam kaşlarını çattı. "Ah tanrım! Bundan sonra bir daha Prada markasını görmek nasip olmasın ama bu deliyi al başımda!!" Alex'in dudaklarında alaycı bir gülümseme daha peydahlandı. "Kızıl nasıl bu kadar çabuk beni deli ediyorsun!" "Ah sen zaten delisin!" Adam dudaklarını yavaşça ısıran kıza baktı. Belli korktu dedi içinden. Ah bu iyiydi, hemde oldukça iyi..

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

Hayat insanı bazen tek bir soruyla sınar. Kadere kafa tutabilir misin? Bazen ise, onlarca soruyla... Çocuk sahibi olamayacağını öğrenen genç bir kadın, kaderine isyan ederse ne olur? Hayatı uçlarda yaşayan, yaşamı boyunca hiç sevilmemiş, kuralsız bir adam; güvensizliğin aşılmaz duvarlarla ördüğü hayatına ve kurallara hapsolmuş bir kadına, koşulsuz ve sonsuz sevgiyi öğretebilir mi? Hayatın yorduğu ruhlar bir araya gelebilir mi? "Ben seni, senin benimle cehennemde yanmayı isteyeceğin kadar çok seveceğim..." Sina, siber dünyadan gerçek hayata, dolu dizgin, tüm duyguları yaşatan, gerçekçi bir roman. Ve bu sadece bir başlangıç...

Tutkunun insanın ruhunu yakarak çıkmazlar açmasına bir kadın ne kadar dayanabilir ki... Gizem SEZGİN suç psikolojisi hakkında yazdığı teziyle gündeme damgasını vurmuş ünlü bir psikologdur. Hayatını işine adamış yaşamındaki kayıplarını işine odaklanarak unutan işkolik. Hayatına giren bir çok semptomla kafasını karıştıran hastasına ilgi duymaya başladığı an hayatında aşkı hissettiği an ile kesişmektedir. Hasta doktor arasında ki mahrem ve yasaklanmış duygu yetmezmiş gibi en yakın arkadaşı ile yakınlaşmaya başlayan hastası Gizem'in saklı duygularının gizlemeyi imkansızlaştırmaktadır. Satır arasında gizli ve kendi içinde yaşadığı aşk Gizem'in en büyük savaşı haline gelmektedir.

-"Seni haketmek için ne yapmış olabilirim ki?Sen benim mecburiyetimsin güzel adam..Beni hayata bağlayan,nefes almamı sağlayan mecburiyetim.. Seni sevmiyorum..Her nefeste biraz daha sen oluyorum..Beni,senle dolduruyorum." -"Minik kalbine benim gibi bir adamı nasıl sığdırdın?Ya benim buz tutmuş kalbimi,nasıl senin yapabildin?Ölene kadar benimsin,mecburiyetimsin inci tanesi.. Seni sevmiyorum..Seni iliklerime işliyorum ben.Yanarsan,bende yanayım diye..."