Stary las i samotna wioska leżąca z dala od większych miasteczek; ogólnie rzecz ujmując - odludzie. Na to właśnie odludzie przybywa pewien białowłosy wiedźmin. I tam będzie mu dane zmierzyć się z potworami i... z własnym sumieniem.

Geralt wraca na zimę w Góry Sine do Kaer Morhen. Podróżując przedgórzem, dociera jednak do wioski, gdzie dane mu jest zatrzymać się na dłużej. A przyczyna... Co tu dużo mówić: przyczyna jak zwykle jest ta sama - zlecenie.

Czy to miasto, czy to wieś, dla wiedźmina zawsze znajdzie się praca. Samotnie podróżujący przez Temerię Geralt natrafia na ogłoszenie dawnego znajomego. Bez zastanowienia (bo nad czym się zastanawiać, kiedy sakiewka świeci pustkami?) postanawia zbadać sprawę. Ale ta, z chwili na chwilę, przyjmuje coraz bardziej niecodzienny obrót.

Mało który wiedźmin pozostaje zimą na szlaku. Ale co jeśli zimowe warunki zaskoczą znienacka? Co, gdy oprócz przetrwania śnieżnej zawieruchy, przychodzi błądzić z nieznanych przyczyn po lesie? Błądzić tak, że nie sposób się z niego wydostać...

Wiosna 1267r. Od czasu opuszczenia przez Ciri i Geralta Kaer Morhen zdążył minąć lekko ponad rok. Mała wiedźminka pod opieką czarodziejki Yennefer uczy się podstawowych arkanów magii w świątyni w Ellander. Ale co w tym czasie dzieje się z Geraltem? Gdzie znika po nieudanej zasadzce na Rience'a? W każdej chwili kryje się przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Nieskończoność zatacza koło, Uroboros zatapia kły w swym ogonie, amfisbena odgryza własną głowę. Spirala czasu nie ma końca, a gdzie w tym wszystkim jest zwykły człowiek?

Nie jest dobrze, kiedy najmłodszy synek ważnego barona jest kaleką. Jeszcze gorzej, kiedy nie da się go uleczyć nawet czarami. Niektórzy bezwzględni władcy mogliby chcieć się dziecka pozbyć, żeby nie psuło opinii o silnym i zdrowym rodzie. I właśnie dlatego mały Pokrak musi uciekać z ojcowskiego zamku... ================= Opowiastka dzieje się w świecie wiedźmina, stworzonym przez Andrzeja Sapkowskiego. Uwaga! Nie ma jednak wiele wspólnego z fabułą popularnych obecnie gier, zresztą powstała grubo przed pierwszą grą z serii.

Młody wiedźmin, Geralt z Rivii, w trakcie wykonywania pewnego zlecenia trafia do krainy Raa, której próżno szukać na mapach. Pomimo spokojnej okolicy kraina, z nieznanych wiedźminowi przyczyn, jest opustoszała. Po kilku dniach tułaczki Geralt trafia do wsi Rakh'ala. Mieszkańcy zdjętej grozą osady okrzykują Białego Wilka wybawcą, któremu przeznaczone jest ocalić krainę Raa od śmierci czającej się w mroku.

Przyjaciel Białego Wilka, Eskel, przybywa do księstwa Mormackiego, aby zmierzyć się ze zjawą. Czy podoła zleceniu? Świat Andrzeja Sapkowskiego połączony z magiczną balladą Adama Mickiewicza "Świteź". Pierwsze opowiadanie ze świata Wiedźmina.

Zarred, bojownik jednego z komand Scoia'tael, cudem unika śmierci. Jego oddział obozujący nieopodal, zostaje wyrżnięty w pień, co oznaczać może tylko jedno - wśród swoich jest zdrajca. Jako jedyny ocalały musi ostrzec Coineacha Da Reo, który przewodzić ma wielkiemu przewrotowi, lecz by go odnaleźć, potrzebuje wpierw spotkać się z dowódcą oddziału stacjonującego we Flotsam, który jako jedyny zna miejsce jego pobytu - z Iorwethem. Wkrótce Zarred, zwany Krukiem, na własnej skórze przekonuje się o potędze przeznaczenia i wraz z nową drużyną zmuszony jest stawić czoła nieznanemu wrogowi, rzucony w sam środek politycznej gry, w której nie do końca wiadomo kto rozdaje karty.

Wraz z odejściem jesieni, wiedźmini poszukują miejsca na zimowanie. Tym razem Eskel nie podróżuje sam, lecz z tajemniczą kobietą. Podczas pobytu w karczmie spotykają przyjaciela z lat młodości wiedźmina. Postanawiają razem wyruszyć do najbezpieczniejszego miejsca dla mutantów. Kaer Morhen - dom dla każdego wilka. Dalsze losy bahaterów z "Bez Litości - wiedźmińskie opowiadanie".