İntikam oyunu... Kesişen yollar... Savrulan, hayalleri toza karışan bir hayat... Bir düş gördüm dedim kendime, uyanıkken görülenlerden hem de. Gündüz düşüydü, kısacık bir zaman mutluluğu yaşamamı da, kalbimin kafesini sahibinin yanında bırakıp kaçmamı sağlayan da. Özgür olmadan hissettiklerimin gerçekliğinden emin o...
…Vesikalı Yarim… İnsan bir kere düşmeye görsün neler söylerler söylerler de bir tek Allah’ın kulu demez… İyi misin? Sen mi istedin? Hoş kim ister be sermaye olmayı? Kim ister ter kokuları altında kalmayı? Oysa en iyi bildikleri şeydir kınamak… aşağılamak hatta tükürmek yüzüne… Oysa kimse sormaz… Sen bu işi yapıyorsun...
Sus Ne olur inandırma Aşkına Senden sonra gidecek yer bulamam, yurdu yuvası olmayan bir kuşum Mavilerini küçüçük ellerimle taşıyamam orada kendime yer bulamam.. EYLÜL Yapma Arkana bakmadan gitme Gör sensiz fırtınalarımı sen dindirirsin ancak geçmeyen acılarımı Sonbaharımsın Eylül, izin ver yurdun, yuvan...
Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi...
"Uzak dur!" incecik, biçimli kaşlarını çattı. "Yaklaşma! Yoksa kötü olur. Ne yapmaya çalışıyorsun yine ya! Ne istiyorsun?!" kollarını çaprazlayarak omuzlarını tuttu. Göğüslerini gizlemeye çalışıyordu, ama farkında değildi böyle daha çok göze çarpıyorlardı. "Uzak kalamıyorum." boğazımdan kopan hırıltılara engel olamıyo...