TOPRAK SERİSİ 1 Yaşadığı topraklarda adaletiyle nam salmış bir Bey... Başakların kıskandığı sarı saçları olan, Geveze bir Bülbül... Geçmiş, sıkıştığı karanlığı aydınlanmak için onların bir araya gelmesini bekliyordu. Onlar bir araya gelip de kalplerine aşk ateşi düştüğünde, geçmiş saklandığı karanlıktan çıkmaya başladı. Aşk ateşiyle yanan kalpler, intikam ateşiyle kül olur muydu?

"Birlikte güldüğün birine aşık olmak kolaya kaçmaktır; ben seninle ağlamaya bile aşığım." Sıradan başlayan planlı bir intikam oyunu; ne denli büyük bir karmaşaya yol alabilir ve ne denli büyük bir aşka sebep olabilirdi? Tanıtımının Yayınlanma Tarihi: 23.07.2014 Finalinin Yayınlanma Tarihi: 17.01.2016

İntikamın kıyafetini hiç merak ettiniz mi? Peki ya bedenini? İntikam,nefretle kararmış lacivert gözlerdi. İntikam,bir kafesin ardına gizlenmiş saldırmayı bekleyen bir bedendi. İntikam, ruhunu kasıp kavuran ateşten, uçsuz bucaksız bir buz kütlesiydi. İntikam, karanlığa ait dünyada Siraç Vuslat demekti. Yer altı dünyasının Azrail'i olarak adlandırılmış bir genç adam . Bir kulübe,bir masumun intikamı. Bir kurul, suçsuz insanların günahkar kuklacıları. Ve karanlığın intikamına boyanmış kör kuyularına düşen, küçük narin bir ışık; Elif! O bir anahtar. Kalbine hiç nefret uğramamış bir umut. İntikamın ilk aydınlığı; Günışığı! Onun bir görevi var. Seveceği adamın tek hedefi olan intikam onu yok etmeden, kalbini açtığı bu adamın cehennemden uzaklaşmasını sağlamak. Cehennem, bir ışık için kör karanlığı affedecek miydi? Yoksa bir türlü Azrail'i azad etmeyen intikam, onu anahtarsız kapılar ardında saklamaya devam mı edecekti? Oysa Allah'ın ol demesiyle bütün kapılar açılırdı! İntikamın ölümü, Günışığının baharını getirecekti...

"Seviyor musun onu?"dedim titreyen sesimle. Gözlerini acı çekiyormuş gibi kapattı. Elimi ittirdi. Elimi yanağına koydum. "Yapma..."diye fısıldadı fakat yanağını avcuma yasladı. Gözlerim sulanmıştı. Onu o kadar çok özlemiştim ki... "Seni çok seviyorum Saruhan..."diye fısıldadım dudaklarına doğru. "Sus..."dedi tekrardan acı çekiyormuş gibi. Sonra ansızın oldu. Bir anda eğildi ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. İki elini de belime koydu ve beni sertçe kendine çekti. Öpüşü o kadar istekli ve tutkuluydu ki...Nefes nefese kalsakta kopamadık birbirimizden. Kaç dakika o ağacın altında öpüştük bilmiyorum ama dudaklarım zonklamaya başlamıştı. Sanki günlerdir sussuz kalmış suya kavuşan çölde ki bedeviler gibiydik... Nefes nefese geri çekildim.Arkamı döndüm ve koşarak uzaklaştım. Ellerim dudaklarıma giderken yüzümde tuhaf bir tebessüm oluştu. Son anımsadığımda Saruhan'ın bana eskiden baktığı gibi bakmasıydı. Aşkla. ***

Yetişkin okurlar için uygundur! GÜZEL SEVEN ADAMLAR SERİSİ-1 MAFYA ____________ Tanem, arkadaşlarıyla beraber çalışmak için İzmir'den İstanbul'a geldiğinde her şeyin yolunda gideceğini düşünüyordu, ta ki karşısına çıkan adama kadar. Baran... Baran Yalınoğlu. Tanem'in hayatına yıldırım misali giren Baran'la sınırlar zorlanacak, aile bağları sınanacak ve aşk kaçınılmaz olacaktı. Peki ya tüm bu yaşananlara rağmen el ele kalabilecekler miydi? İhanet, kıskançlık, nefret, saplantı ve öfke... Kazanan hangisi olacaktı? Tanem YILDIRIM & Baran YALINOĞLU Başlama Tarihi: 24.04.20 Bitiş Tarihi: 01.09.21 Kitap Şarkısı: Raviş-Güzel Kadın (Not: İlk bölümlere göre yargılamayınız. Küfür ve argo kelimeler bulunur. Rahatsız olanların okumaması önemle rica olunur :) □■□■□■ Tüm haklar şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır!

Lapis Yayınları aracılığıyla kitap olmuştur ✨🧡🖤 ... Ceviz Ağacı Mahallesi'nin gölgesi bahar ayında yeryüzüne dokunurken içerisinde bulunan yaşantılar da birbirlerine dokundu. Sıcacık insanların sıcacık mahallesine ve oradan da evlerinin içine misafir olduğumda çok küçüktüm ama anımsıyorum, çocuksu mutluluğum o kadar gerçekti ki içim içime sığmıyordu. Sonra büyüdüm ve onlara dahil oldum, onlara karıştım ve Ceviz Ağacı Mahallesi'ndeki ağaçların şekline girdim. Aşk bir diken gibi tırmandığım ağaçların dallarından tenime doğru uzanıp bedenimi baştan sonra doğru keserken gözlerimdeki sıcak yaşları yeryüzüne davet ediyordum. Aşık olacak kadar büyümüş, aşka düşecek kadar sersemdim. Ama mutluydum, Ceviz Ağacı demek mutluluk demekti. Ceviz ağacı demek buralarda, tepesindeki çalıkuşu demekti. Ve ben... Kızıl Çalıkuşu'ydum. .... Onların aşkı dillendirilemeyen bir lanet gibi içlerinde dağlanırken mahalleye düşen yağmur damlalarına arkadaşlık etti. Sonra mahallenin açık pencerelerinin birinden usulca bir şarkı yükseldi ve Ceviz Ağacı'na yayıldı. "O gözler bana eskisinden yabancı, Gönlümdeki bu sevda hiç bitmeyen bir acı." ... Bu isimle yazılan ilk kurgudur. Kapak için birkadehsevgi-'ye teşekkürler. Tüm Hakları Saklıdır, kurgu tamamen yazara aittir ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

MAHALLE İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de. Kimi zaman mutluluk seni sıfırdan, yeni bir insan etmeye yeterdi. Fakat en çok aşk, dönüm noktası olabilirdi bir insanın. Nefretle başlamış, bir aşk. "Senin aklınla bir daha kuyuya inersem o kuyuda öleyim inşallah!" tek bir nefeslik kadar susup devam etti sonra. "Bula bula boynunda zincirle gezen sokak köpeğini mi buldun bana?" Tibet durdu. Adımları bir bıçağa rastlamış gibi kesilirken göğsünü yoklayan o kırgınlıkla henüz yeni tanışıyordu. "Tutku! Tutku! Tutku! Ne var? Adımı mı ezberliyorsunuz?!" dediğini işitti. Adının Tutku olduğunu ancak öğrendiği kız ondan gittikçe uzaklaşırken, son bir kulakla, zorlukla duydu sesini. "Bir daha bana boğazında zincirli bir köpeği layık görecek olursan, eve gelmeden önce bir barınağa uğrayıp sana köpek alacağım."

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

Kendine çekti, sıkı sıkı tuttum nefesimi, "İntikam he?" kulağıma fısıldamasıyla sesim içime kaçtı cevap veremedim "Hep böyle cadı mıydın sen, yoksa ben bazı şeyleri yeni mi fark ediyorum?" burada ima ettiği şeyin ne olduğunu anlamamış olsam bile heyecanlandım. Gözlerini görmek istiyordum, tam şuan. Yüzümü ona döndüm, elleri hala sıkı sıkı tuttuğu belimdeydi. Bakışları çok değişikti o an isim veremedim, konuşmamamla devam etti "Makyaj yakışmış." yutkundum, bakışları bu sefer yutkunmamla hareket eden boğazıma indi. "Teşekkürler." sesim neredeyse duyulmayacak kadar kısıktı. Bir süre sadece birbirimize baktık, tam bir şey söyleyeceği sırada duyduğumuz sesle yerin dibine girdim. "Napıyorsunuz siz?" **Sevda Mahallesi adında yazılmış ilk kitaptır. ** Eylül 2021'de yazılmıştır :))

*Tamamlandı Ben senin tam umudunu kaybetmişken ettiğin duaların karşılığıyım. Ben senin mucizenim. Ben senin kahkaha atma sebebinim. Ben senin gözünün nuruyum. Ben senin, Her şeyinim...