"Jij achterbakse klootzak! Blijf van haar af!" Ik werd wakker met een barstende koppijn. Ik keek omhoog en zag Duygu en een jongen staan, herriner me hem niet zo goed... "Lana, gaat het wel?" Vroeg Duygu, ik hoorde een lichte panijk in haar stem. Ik glimlachte geruststellend. Ik herinnerde me alles weer, hoe de hel los brak, dat we ontvoerd waren, de vrachtwagen die stopte, en toen. Bam. Alles werd zwart. Ik keek met verschrikte ogen naar de achterkant van de vrachtwagen en begon erop te slaan. "DOE OPEN KLOOTZAKKEN." "HOUD JE BEK, DOM KRENG." Hoorde ik terug. Toen gingen de deuren open wat ik voor me zag was, abnormaal. Dit was ons einde. Althans, dat is wat ik dacht. [~~~~~WAARSCHUWING~~~~~~~] Dit verhaal bevat bloed, en nogal verschrikkelijke moorden/doden, als je daar gevoelig voor bent, raad ik het je aan om het verhaal NIET te lezen. Je bent gewaarschuwd.

Callie en haar beste vriend, Chase, leiden een rustig, bijna saai, leven in het dorpje Craisshill. Behalve de feestjes die er af en toe worden georganiseerd lijkt er nooit wat interessants te gebeuren. Dat is tot er een nieuwe familie verhuist naar het lege winkelpand aan de boulevard en Callie ineens rare dingen begint te zien... -------------------------------------------------------------------------------------------/ Hooi Allemaal!! :-) Dit wordt mijn 3e verhaal op Wattpad! Woooh! Ik hoop dat jullie er allemaal van zullen genieten! Ik heb de kaft helemaal zelf gemaakt! :) Het ziet er niet perfect uit maar ben wel trots Ik heb de personen op de kaft zo zorgvuldig mogelijk uitgekozen. Ik heb inmiddels de perfecte soundtrack gevonden voor mijn boek :) https://www.youtube.com/watch?v=Ti8DvoXzlj4 als je geen problemen hebt met muziek op de achtergrond tijdens het lezen zou ik het uitproberen. (link kopiëren en in youtube plakken) Alle rechten voorbehouden! ©2015

'Die mogelijkheid laat ik niet zomaar achter. Ik was niet zoals de meeste kinderen die geadopteerd waren. Ik was nooit op zoek naar mijn echte ouders of waarom ze me ooit achter hadden gelaten. Ik wist wie ze waren. Ik wist waarom ze me bij het stel gedumpt hadden waar ik woonde. Wat ik niet wist, was iets totaal anders. Iets waar maar weinigen over nadenken.' Dat mijn leven nooit makkelijk zou zijn, had ik van tevoren al kunnen voorspellen. Net zoals het feit dat er lastige en rare complicaties op zouden treden. Toch had ik nooit kunnen voorspellen wat er wel gebeurde. Waar hij toe in staat bleek te zijn, had ik nooit voor ogen kunnen houden. Hij opende de hel boven mijn hoofd en trok me er genadeloos in.