Mucizelere inanırmısın? Hani şu peri masallarındakiler gibi bir mucize.Her şey berbatken, nefes alabilecek gücü kendinde bulamazken, karanlığa gömülürken... Bir ışık; çok uzaklarda, bir o kadar da yanı başında olan bir ışık.Seni karanlıktan çekip çıkarabilir mi? Ben Suada Erden ve ben mucizelere inanıyorum.Ben beyazım, beyazıma bulaşan siyahla mücadele eden bir savaşçı. Ben bir maskeyim, içimdeki zifr-i karanlığı, dışarıya gün ışığı gösteren. Ben bir aşığım; bir tek sözüyle karanlığa gömüldüğüm, bir tek sözüyle gökyüzüne çıktığım mucizeme. Sadece bir kere. Gözlerine sadece bir kere bakmıştım.Nereden bilebilirdim beni oraya hapsedebileceğini? Ben, onun esiriydim. O, ise karanlığın.

Hissettiğim kadarıyla günün en umutsuz saatleriydi.Ne bir mesaj ne de bir ileti alabilmiştim.Oysa ki ne çok isterdim bu günü onunla paylaşabilmeyi. Her insanın yaptığını yaptım tabi ki ben aradım.Aradığımda duyduğum ses bir erkek sesiydi.Sesim çığlık olup içerimde kayboldu ve kapattım telefonu.Dört duvar odamda yapayalnızdım.Belli ki bekleyememişti beni bir aşkı unutturabilecek en güzel an buydu belkide.Sevdiğini başkasının bilmek en güzel, en acı, en kolay unutabilme haliydi. Ve sessizce mırıldandım kendime " SİKTİR ET " Gecenin en karanlık saatlerinde kalemin en acı izi aşk.

Aldıkları piyango biletinin kendilerine çıkmasıyla sevinçten dört köşe olan İnci, Cemre ve Başak'ın unuttuğu bir şey vardır. Bileti talihsiz bir kaza sonucu kaybetmişlerdir. Ve bileti bulmak için şehrin altını üstüne getireceklerdir. Ancak kahramanlarımız o kadar salaklardır ki, bu hiç de kolay olmaz. Başlarına gelen pişmiş tavuğun başına gelmez. En önemlisi de, asla aşık olmam dedikleri adamlara aşık olmaya başlarlar. ©Tüm hakları saklıdır