Hey! Buraya bir baksana. Sende benim gibi yolcu musun bu dünyada? Sormama ne hacet tabi ki yolcusun. Ben bir yolcuyum ve giderken bir kaç bir şeyler karaladım. Belki yolda sana lazım olur diye. :) Kitap kapağı için @baykus83748 e teşekkür ederim.

[Kader düğümünü istesen de çözemezsin.] Adam yüreğinin demirden hudutlarıyla, yalnız bir adamdı.Kadın çaresizliğin kıyılarında, hüzünlü bir kadın. Ve hasbelkader adamla kadının, kadınla adamın hayatları düğümlenecekti.

Aşk...1 kelime 3 harf. 'Ee bunu zaten biliyoruz'diyenleri duyar gibiyim. Evet kesinlikle haklısınız.Aşk'ın bir kelimeden ve üç harften oluştuğunu biliyorsunuz.Ama kesinlikle bilmediğiniz birşey var; SİZ AŞK'I BİLMİYORSUNUZ..! Bildiğinizi sanıyorsunuz.Bunu Toprak'ın Yağmur'a olan aşkını okudukça anlayacak,anladıkça da bildiklerinizi unutacaksınız... Yağmur'un inatla,tüm saflığı ve temizliği ile yağdığı,Toprak'ın ise Yağmur'a beden olmaktan asla kaçınmadığı,onu sarmaladıkça içine hapsettiği ve Yağmur'un içinde kaybolurken etrafa armağan ettiği o aşkın kokusunu duymak ister misiniz bu sayfalarda? Öyleyse Bildiğiniz Tüm Besmelesiz Aşk'ları unutup,güzel bir Besmele çekerek başlayın Aşk'ı okumaya,yaşamaya,duymaya ve hissetmeye. Aşkı birde Toprak ve Yağmur'dan dinleyelim mi? Öyleyse Aşk kokan bu sayfalara; HAYDİ BİSMİLLAH.. 7 KASIM 2015-Yayın Tarihi

Bir vazgeçme hikayesi . Boğazımda biriken acı izin vermedi daha fazla konuşmama önce sustum ,sarıldım tabutuna öptüm tıpkı senin beni öptüğün gibi içten ve uzun ... Gözlerimden akan yaşlar ıslatıyordu üzerindeki yeşil örtüyü . ellerimi gezdirdim ıslanan yerlerin üzerinde . Dudaklarımı sıktım isyan etmemek için , ağlamamak için ama boğazımda biriken o acı şey izin vermedi susmama o an koptu içimde birşeyler tek tek dökülen yaşların yerini hıçkırıklar aldı ... Teyzemin elleri bir an olsun bırakmazken beni bende senin tabutunu bırakmıyordum , içimde yarım kalan cümleleri tutamadım daha fazla "Hoşçakal anne, hoşçakal baba "

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.

Sağ gözünden yanağına doğru süzülen bir damla yaşı boynunda hissetti ve silmeye bile tenezzül etmeden gözyaşının kalbine damlamasına izin verdi.Babasının öfkeli sesi köşeli beyninde yankılanıp durmuştu.Ve üzerine gelen kolej arkadaşları...Belki tüm bu acıları ve dünyanın yorgunluğunu annesi ile unutabilirdi ama,onu bağrına basacak ve omzunda ağlayabileceği bir annesi yoktu ki.Gözünden gelen ikinci yaşı bu sefer elinin tersiyle sildi ve önündeki yüce kitabı açarak gözüne çarpan ayet ile tüm acılarını unuttu.Gözleri mutlulukla parlamıştı.Ve artık her şeyin değişme vakti gelmişti. ''Allah sabredenlerle beraberdir.'' Bakara Suresi,157 ~ İkisi için minik bir kıvılcım gerekiyordu sadece.Onların karşılaşmaları Allah'ın bir taktiri olmalıydı.İkisi de kader ortağıydılar ve mutlu olmak için birbirlerine ihtiyaçları vardı.Üç yıldır imam hatipte okumuş ve tam bir imam hatipli ruhuna sahip bir genç kızın koleje gitmek zorunda kalması ve yıllardır kolejde okumaktan bıkmış bir delikanlı...Onların kesişen eşsiz hayatları ve birbirlerini tamamlayışları...Biri annesini değerlisi,diğeri annesinin ışığı.Değerli bir şeyin parlaması için ışığa ihtiyacı varken,ışığında aydınlatması için değerli bir şeye ihtiyacı vardı.Onların hayatları toz pembe hayatlar değildi,aksine tüm acıyı çekmiş ruhlardı.Gülümseyen yüzlerin ardındaki yaralı ruhlar.O yaraları saracak olan yine birbirleriydi.Değerli bir ışık... ''Mucize,aslında sen gökyüzüsün bense ay.Çünkü senin ihtişamın benim ışığımı söndürmeye yeter.'' KOLEJDEKİ FERACELİ Başlama Tarihi:15.10.2015

• Haziran 2015

"Allah ismi elifle başlıyordu. Müslüman olmanın ilk şartı kelime-i şahadet de elifle başlıyordu. Efendimiz aleyhisselama getirdiğimiz salavat elifle başlıyordu. Euzu besmele elifle başlar. Allah'ın ilk emri,ilk ayeti İkra,elifle başlar. Kuran'ın başı Fatiha,elifle başlar. En değerlimiz namaza "Allah-u ekber" diyerek başlarız,o da elifle başlar. Aynı şekilde selam verirken de "Esselamü aleyküm ve rahmetullah" deriz,elifle başlar. Şükrederiz "Elhamdülillah" deriz,elifle başlar. İlk insan Hz.Adem'dir,ismi elifle başlamıştır. Yine Efendimiz miraçta Rabbimizle kelama tahhiyatla başlamıştır ve o da elifle başlar. Sonuç olarak elif bir felsefe oldu benim için.Elif gibi olmalıdır insan dimdik ama diklenmeden,gönlünde vavı taşıyarak."

Sevilen ve Beğenilen fakat bazı aksilikler nedeni ile silinen kitabımız Yine ve Yeniden bizlerle.. Bir Nünü ve Hamza klâsiği ♥ Asabi polisimiz ve Çılgın karakteri ile kiminizi Otobüste , kiminizi Gece yorganın altında güldüren Kızımız... Çekişmeli başlayan bir Aşk ♡ karşılık bulacak mı ? kağıt üzerinde olan bu evlilik hikâyesinde acaba duygularda kağıt üzerinde kalabilecek mi ? Aşkın gücü Asabiyeti yenebilecek mi ? Ne çok soru var değil mi ? ( ışte bir soru daha ) kocam ile ilk mutfak alışverişine çıkışımızdı. Ama yine evren benden yana olmadı. Yahu bende biliyorum kocam yahuşuhlu , Ama yenecek türden değil. Neden etraftaki bayanlar kocama yiyecek gibi bakıyor ki ? "Nilüfer kolumu koparmayamı niyetlisin" " Sana ne , kol benim kocamın kolu sana mı soracağım " Gözlerim ,hala bize yandan yandan bakan sarı çiyandaydı. Asabi kocam yine birşeyler söylüyordu ama ona dikkatimi veremiyordum. Hoş gerci versem de birşey değişmeyecek , bir konu bulup tekrar tartışacaktık. Doğrusu kavga etmeyi ve tartışmayı çok seven bir Kocam var. sahteydi belki formaliteydi ama olsundu ! köşedeki esmer kız yine gözlerini üzerimize dikince, tırnaklarım ister istemez Hamzanın koluna saldırıya geçmişti. kocamı şöyle bir süzdüm. suç biraz da ondaydı yani... " O saçlar bir daha yapılmayacak " " Efendim ?" " Yok birşey, Sabah uyandığında aynaya bakınca anlarsın !" Tabiki de kocamın o güzelim saçlarını kesecektim.! Çantamdan çıkardığım kalp şeklinde olan pembe post-it'e ' EVLİYİM ' yazıp , Hamza farketmeden sırtına yapıştırdım. Çünkü o Artık evliydi...