Şebekler & Denizkızları

Karanlık bir geceden kara bir leke bırakan adamdan hediye....

Bir kahramanını kaybettiği an da diğerini bulan yaralı bir kuştu Feride..İlk acıyı çok erken tadan çocuk kalbi hep eksik hep burukken bir tek gülümsemesi eksik kalmazdı gözlerinde..Kalbinde akıttığı tüm gözyaşlarını gözlerindeki gülüşe saklarken kimse bilmezdi kalbindeki yaraları..Kimse görmezdi gözlerinde saklı gözyaşlarını.. Sonra bir gün onu kalbindeki gözyaşlarından öpeceğini düşündüğü bir çocuk çıkarmıştı hayat karşısına..En büyük acısı onu yeni bir hayata sürüklerken tutulmuştu yaralı kalbi aşka.. Ve tek hayali imkansızlığını kabullendiği an da gerçek olurken yeni bir hayat başlamıştı onun için..Belki de sadece öyle sanmıştı..Çünkü burası onun için hikayenin mutlu sonu değildi.. Yaşanamayan bir hayalin gölgesinde, kendi hayalini gizlemek zorunda kaldığında anlamıştı Feride..Onun yerine de sevmişti ama anlamıştı ki iki kişilik sevdikçe hep iki kere yanacaktı..Ve anlamıştı ki iki kişilik sevdikçe sevdiğine hep el gibi uzak kalacaktı.. 🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊🍃🕊🍃 "Korkuyorum" diye fısıldadı ela gözleri..Duymayacağını bile bile.. Oysa "Neden?" diye sorsun isterdi.."Neden korkuyorsun?" Yine de söyledi..Sormasa da cevap verdi.."Korkuyorum" diye fısıldadı yine kalbinde ağlaya ağlaya.."Bir gün olur da beni seversen, o gün senden vazgeçmiş olmaktan korkuyorum.." ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️ TELİF HAKLARI TARAFIMA AİT OLUP, EN UFAK BİR ÇALINTI TEŞEBBÜSÜNDE BULUNANLAR HAKKINDA HUKUKİ ISLEM BAŞLATILACAKTIR!!!!

(Çilli Gelincik adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Sen Deli, Ben Deli Sonumuz çok tehlikeli "Çilli..." * Ceylin, kimliğini yenilemek için başvuru yaptığında hayatını da yenileyeceğini hesaba katamadı, öyle şeyler oldu ki kendini, bir delinin, sözde karısı olarak buldu... * Evime teslim edilen kimliğe baktım bir süre, "Kesinlikle bir yanlışlık olmuş soy ismimi yanlış yazmışlar," diye söylendim hala şaşkınlığımı üzerimden atamamışken. Yanlış olduğuna emin olduğum kimliğimi, Nüfus müdürlüğüne teslim etmeye gittiğimde ise, hayatımın şokunu yaşadım. Çünkü kimliğe göre hiç tanımadığım biriyle evli görünüyordum. Yapılan hatanın düzeltilmesi içinde tek ihtiyacım olan şey, sözde kocam ve imzası... Peki ya ne oldu dersiniz? Olmaz denilen oldu tüm aksilikler beni buldu. Sözde kocamın, psikiyatri kliniğinde tedavi gördüğünü öğrendim. Daha fenası ise, Deli olduğu gerekçesiyle sözde kocamın imza yetkisinin olmaması. Gel de kurtul bu beladan kurtulabilirsen... *** Her şey gerçekten de böyle mi başlamıştı? Yoksa çok farklıydı yaşananlar... * Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

"Ve unutma Zümrüt; tüm çiçekler yavaş yavaş, kırmızı güller çabuk solar." *** 1980 yılının Mayıs ayında, Dilektaşı Mahallesi'ndeki aylardır boş olan daireye genç bir adam taşındı. Tek başınaydı, bir karısı veya çocukları yoktu. Kimseyle konuşmazdı ve soğuk çehresi, tenindeki yanığa benzer farklı renkte izleri, şüpheli hareketleri nedeniyle kimsenin de onunla konuşmaya niyeti pek yoktu. Mahalleli, bu suskun ve gizemli adamın dönemin şartlarını da göz önünde bulundurarak bir Amerikan ajanı olduğuna karar vermişti ve adama kendi aralarında 'Dilsiz Ajan' diye sesleniyorlardı. Zümrüt Ayten Özsoy ise henüz yirmisine yeni basmıştı. Altı çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuydu. Hayat hakkında bilgisi bu aileyle ve bu mahalleyle sınırlıydı. Liseyi yarıda bırakmak zorunda kalmıştı, hayata en büyük kızgınlığı da buydu. Hayallerini baltalayan şey yoksulluk ve yoksulluğunun sebebi ise başlarındaki sorumsuz babalarıydı. Çoğunlukla bu kalabalık mahallenin cıvıltısında ömrünün çürüyeceğini ve ailesine rağmen yapayalnız öleceğini düşünürdü. Onun için hayat, ışıltılı bir oyun sahnesiydi ve bu sahne, akşam babası eve geldikten sonra perdelerini kapatarak karanlığa bürünürdü. Ve bir gün Dilsiz Ajan nihayet konuştu. Zümrüt Ayten Özsoy ise hayallerine çok yakın olduğunun henüz farkında değildi. (30.03.2021)

"Doğum günün kutlu olsun, gül güzeli." Gördü mü? Panikle arkamı dönüyorum, uzaklaşan sırtını buluyorum. Gördü mü yoksa tamamen tesadüf mü, bilemiyorum. Sormak istiyorum, soramıyorum. Öyle, beni bilir gibi seslenme diyemiyorum. En azından kuru bir teşekkür etsem, edemiyorum. Babam gibi sesleniyor, sonra babam gibi sırtını dönüp gidiyor. Mete Dilmen, düşündüğümden de tehlikeli çıkıyor. Ben savaşçı beklerken, o bana işçi gönderiyor. İmparatorluğun terk edilmiş sarayının tam yanına ilk tuğlayı dikiyor. *** Hem gülümseyeceğiniz, hem gözlerinizi dolduracak naif bir strateji oyununa davetlisiniz, Gülce ve Mete'nin hayatlarının tam ortasına! Bazılarınız ben bu oyunu küçükken oynamıştım diyecekler, bazılarınız ise bu oyunu hala her gün oynadığını söyleyecek. İkisi de doğru, biz bu oyunu küçükken ekranlarda büyürken günlük yaşamımızda sık sık gördük. Hepimiz eşi benzeri olmayan oyuncularız aslında. Hepimizin heybesinde varsayımları, olasılıkları ve stratejileri var. Önemli olan bu stratejilerin yanında, onlar uğruna yok sayılamayacak kadar değerli bir kalp taşıdığımızı da unutmamak. Bunu söylerken sadece kendimizinkini değil karşımızdakinin kalbini de kastediyorum, elbette. Neyse bu kadar gevezelik yeter, sizi artık Gül İmparatorluğu'na alalım! Mendillerinizi hazırlarken içlerine bir tane de pullu olanlardan koymayı unutmayın. Sadece göz yaşlarınızı silmek için değil kınada sallamak için de lazım olacaklar :) *** http://open.spotify.com/user/31qkhp7klkplruaqei6whna2pcqu/playlist/0rgFHEJzcSmene3AS04KG4 ***

•roman | tamamlandı. Kitabın eski adı Maral'dır. Aslında kadın ve adamın hikâyesi bugün, tam burada başladı. Masumiyet timsali kadın kendi elleriyle en baştan yüreği güzel bir adam yarattı. Sevmekten korkan bu adamı sevgisiyle besledi. Bıkmadı, pes etmedi. Adama sevmeyi öğretti ve kalbini fethetti. Bu adam burada ayın, yıldızların, gökyüzünün şahitliğinde paslanmış ruhunu saçlarının kokusunda hayat bulduğu kadının ellerine teslim etti. Bu adam, bugün burada kalbini gülüşünde mest olduğu kadına verdi. Bu adam, bugün burada gamzelerini öpmek istediği kadını koruyup onu mutlu edeceğine yemin etti. • haziran 2018 | madamyazar

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

S: Salak mısın? S: Ne için peşimden tıp fakültesine geldin? V: bilmem S: Söyle ve kurtul V: hayır S: Beni seviyorsun V: hayır S: Öncesinde söylemiştin V: neyi? S: Kelime oyunu yaparak kurtulamazsın S: Söyle V: hayır dedim - 21092019 30042021 bitti :)

[Tamamlandı] 053* | Çevrim içi 053*: Bir paket nohut Soğan Sarımsak Yeşil biber Portakal Muz Gereksiz: Yeter amına koyayım iyice not defterine döndük Kapak tasarımı | japoncivciv ¹Kısa hikaye ¹Romantizm ¹Genel kurgu ¹Genç kurgu ¹Yarıtexting ¹Mizah ¹Bilinmeyen