(Pek Kıymetlim adı ve konusu bakımından ilk kitaptır.) Aşkın en "Deli" hali... O akşama kadar gerçekten çok mutluydum, okulumu bitirip evime dönmüştüm ve düşünmemi gerektirecek hiç bir derdim yoktu. Şey demişti Ercan amca, "Senin kızın olmasaydı, benim oğlum kızına aşık olup delirmezdi," bu cümlenin ağırlığıyla ezildim bir süre. Başta anlam veremedim de... Kolay mıydı delirmek? Hem de aşk uğruna delirmek? Bu mümkün olabilir mi gerçekten? İnsan birine duyduğu aşktan delirir mi? *** "Sevdim seni bir kere, başkasını sevemem. Deli diyorlar bana, desinler değişemem, desinler değişemem." *** Seviyordu işte, uğruna delirecek kadar çok seviyordu... *** ®Tüm Hakları Saklıdır® Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

Asosyallik Başa Bela Siz hiç asosyal olduğunuz için bir eve hapsedildiniz mi? 4 kız, 4 erkek, Toplamda 8 kişi. Peki siz? Siz neredesiniz? Hadi sizde bize bu evde arkadaşlık edin. Okul müdürünün ve ailelerinin onayıyla bir eve kapatılmış, 8 lise son sınıf öğrencisi ve tabi ki evden kaçma maceraları. ▷▶Şimdiden Uyarıyorum◀◁ Eğer Bizimleyseniz; Siyah'ın şiirlerine ve şarkılarına, Aras'ın müziğine, Eylül ve Ali'nin kitap sevdasına, Fatma'nın temizlik takıntısına, Osman'ın midesizliğine, Nur'un sosyal medya bağımlılığına, Mert'in bilgisayar oyunlarına, Katlanmak Zorundasınız. Şimdi eğer bizimleyseniz, kitabı kütüphaneye ekleyin derim. Hadi Görüşürüz, ben asosyallerimizi eve tıkıp geliyorum. Sürekli kaçıyorlar eşşek sıpaları.

Mizah#1 04/03/18 "Tamız hocam." Buğra arka sıradan anırdığında kafamı hızla hırkamdan kaldırdım. "Aaaaa ilk okul günü hatta ilk saati uyunmaz ama." Bartu geçen seneki gibi arkamda oturmuştu. "Sus sıçarım." "Hocam ödev vardı." Gamzenin sesiyle herkesin ona dönmesi bir oldu. "Yaktın beni Gamze." Ata ağlak bir ses tonda konuştu. "Haklısın kızım. Evet açın ödevlerinizi." &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&& Bir sınıf düşünün ruhen yok. Her sabah okula giden bedenleri ama sıcacık yataklarında kalan akılları. Daha üçüncü aydaydık ama ben bu pis okulun pis tuvaletlerinde ağlıyordum. "Dayanamıyorum artık bu entrikalara, suçlamalara, yalanlara. Gücüm kalmadı." Kızlar tuvaletinin kapısından gelen sesle o tarafa döndük. "Kim benim minik kobramı ağlattı bakiyim. Onun ağzını yırtıp içine sıçarım." Serdar gay gibi içeri koştuğunda içimde tuttuğum şeyle gülmek isterken daha çok ağlamaya başlamıştım. "Ay ben gelince bu daha çok ağlamaya başladı. Kız ne oldu rimelim mi akmış." Beni güldürmek için söylediği şeylere istesemde gülemiyordum. "Yani anlamadım fermuarım da açık kalmamış korkmuş olamaz." Kızların hepsi yüzünü buruştururken benim yüzümdeki gülümsemeyle o da yüzünü buruşturdu. "Yani o kadar şey yaptım eğer bu seni güldürüyorsa +9 fesatsın." Kafasını yazık anlamında sallayarak tuvaletten çıkarken içeri giren kişiye ne ben ne de kızlar tepki veremeyecek kadar şaşkın bakmıştık. "Bunca olan şeyden sonra burda gelip ağlayabiliyorsan ya ben yanlış anlıyorum ya da sen çok iyi rol yapıyorsun." Arkadan gelen sesle hepimiz o tarafa döndük. "Ya da sen hemen burdan siktirip gidiyorsun." Kapak tasarımı için @LizardDesign 'ye çok teşekkürler.

Bir Sarafoğlu gelenegi...

7:30 Bilinmeyen numara : Günaydın güzellik ;) Ben : Şunu yapmayı kesecek misin?? Bilinmeyen numara : Neyi ? Ben : Bana güzellik demeyi Bilinmeyen numara : Peki güzellik ;) Ben : Ahh beni deli ediyorsun! Bilinmeyen numara : Vay be :D bana deli olduğunu bu kadar kısa süre içinde itiraf etmeni beklemiyordum #50 KISA HİKAYE

Dikkat ! : Bu hikayede ne kötü çocuk ve masum kızı, ne de entrikalar ve gizemlerle dolu bir aşkı anlatıyorum . Bu hikayede Sedef ve Teoman çiftinin ebeveyn olma yolundaki imtihanları var . Artık hedef tahtasına terlik atmak mı dersiniz, hangi oktav da 'Sarı bezi getiir !' denileceğini mi ? ~ " Kocacığım ?" diye seslendim daha dört aylık evli olduğumuz eşime . " Karıcığım ?" diye karşılık verdi sesindeki muzip tonla . " Teo'm?" dedim biraz da cilve yaparak . " Sedef'im ?" " Aşkı-" " Ne oldu ? Yine mi kredi kartının limitini aştın ?" dedi tek kaşı havada bana bakarak . Yapabilirsin Sedef ! Özel birşeye gerek yok sonuçta tepkinin olumlu mu, olumsuz mu geleceğini bilmiyorsun . ALT TARAFI ANNE OLACAKSIN (!) " Ben hamileyim !" dedim derin bir nefes vererek . Kocaman olmuş gözlerini kırpıştırarak ayağa fırladı ve yüzünü yırtacak büyüklükteki gülümsemeyle, " Baba oluyorum !" diye bağırdı . Hayır gerizekalı ! Ben anne oluyorum . Bir tek sen mi yaptın çocuğu ? O kadar kromozom verdik anasını satayım ! Yetim miyim ben ? Yetim anne mi olacağım şimdi ? Ay bir de çirkinleşeceğim, duba gibi olacağım . Ya beni aldatırsa ?! Ya ben aldatılacak kadın mıyım, nasıl yapar bunu ?! Dolu dolu gözlerimle ona baktım . " Hayır gerizekalı ben anne oluyorum ! Benim de katkım var o işte ya ! "deyip ağlamaya başladım . " Ayrıca beni hangi yüzle aldatırsın ? Daha cicim aylarındayız ! Söyle bana kim o kadın ? Ya da dur söyleme, ağzını bile açma !" Mandalina istiyorum ! O bana şaşkınca bakarken kalkıp yatak odasına geçtim . Köşeli jetondan bir lıkırt sesi kazandınız ! Bu adam beni aldatmadı ki lan ! ~ -MİZAH-

Okuldaki tehlikeli çeteler.Popüler bir kız.Kimin attığı belli olmayan mesajlar. Sizce bunlar bir tesadüf mü?

Herkes sevilmek, herkes âşık olmak ister. Peki, aşkı bulacağına inanır mı herkes? Kahramanlarından çok aşk hikâyelerini sevmez miyiz hep? Hayatta bazı şeyler çok değerlidir. Karşınızdaki insanın sizin içinizi görebilmesi... Kalbinizi dinleyebilmesi gibi... Ama ben hayatta en çok mucizemize değer verdim. Mucize... Gerçekten buna inanır mısınız? Mesela bir kış günü gökyüzünden bir topak kar yağarken aslında içinde bir mucize taşıdığına? Ya da tamamen zıt olan iki insanın mucizevi bir şekilde bir araya gelmelerine? Ben inanıyorum. Ben gerçekten mucize diye bir şey olduğuna inanıyorum. Çünkü benim hayatım akıl almaz bir mucizeyle başladı. Umutlarımı, hayallerimi, geleceğimi bir kenara itip o mucizenin peşinden gittim. Bu akıl almaz bir şey! Hatta çılgınlık! Çünkü ben Mehir Özdemir, hayatta öncelikleri olan bir kızdım ve asla bir mucizenin peşinden gitmezdim. Sanırım kendim hakkında birkaç şey söylemeliyim. Herkes gibi sevilmek istemedim, âşık olmakta. Aşkı bulacağıma kesinlikle inanmadım. Aşk hikâyelerinin kahramanlarını da hiçbir zaman sevmedim. Şimdi de bir şey itiraf edeyim, hem çok sevdim hem de çok sevildim. Hatta hayatımda öyle bir şey oldu ki biz konuşmadan kalbimizin sesine âşık olduk. Evet, birbirinden zıt o iki insanı bir araya getiren mucizemiz Berdeldi. "Berdel bizim mucizemiz Mehir. Ve sen bu mucizeyle gelen bir hediyesin." Not: Kitap olacağı için tamamen düzenlemededir.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...