"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Bir kadın, Hayatı zor yoldan tecrübe eden, zor bir karar vermeye itilen, dimdik ayakta kalan... Bir adam, Sevmeyi bilmeyen, henüz yeterince büyümeyen... Bir yabancı, Kadının her anında yardımcı... Ve bir çocuk, Geleceği masumiyetle yıkanmış, geçmişi karanlıklarla sarılı... Zeynep'in zor bir hayatı vardı. Alaz hayatına girdiğinde işleri onun için daha da zorlaştıracaktı. Çam ağaçlarının efsunlu kokuları arasında geçen bir yazın ardında birbirine mahkûm olan iki yaralı ruh kalacaktı. Bir karar bir oğlu babasından ayıracak, bir kadına sıfırdan başlama imkânı sunacaktı. Tekrar karşılaştıklarında iki ayrı hayat bir araya gelebilecek miydi? Yoksa her şey için çok mu geçti? "Gitme Zeynep..." Buruk bir tebessüm yerleşen yüzünü Alaz'a çevirdi. Ateş'in birebir kopyası gözlere bakmak onun için çok zordu. Oğluna her baktığında yüreğinde kabaran sevgiye, bu adamın kendisine yaptıkları karışıyor; duygularını çamurlu bir su gibi bulanıklaştırıyordu. Ellerini Alaz'ın tutuşundan kurtardı. "Giden ben değilim, Alaz. Giden hep sendin. O yaz, ağaçların arasında sevgimi ve bebeğimi terk eden sendin. Düğün gecemizde başka kollara koşan yine sendin. Evliliğimiz boyunca her gece başka bedenlerde kendini kaybeden sendin. Ateş'i babasız bırakan da sendin. Ben gittiğimde bile aslında sen orada değildin. Gitme diyemezsin sen bana. Bana gelmek için hiçbir çaba sarf etmemişken, benden bir kere daha kendimi senin için feda etmemi bekleyemezsin!"

Oğuz ölen karısı Nisa'nın organlarını bağışladığı ailenin, kendisi ile ısrarla görüşmek istemesi karşısında nihayet pes eder ve onları evine davet eder. Yalnız tek bir şart koşmuştur; Karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kızlarının gelmesini istemez. Bunu da aileye özellikle söyler. Bir şekilde ona acısını hatırlatmakta ısrar eden aileyi başından savabileceğini düşünüyordur ama işler hiç beklemediği şekilde gelişir. Havin'in görmezden gelinmeye niyeti yoktur. Hayatını borçlu olduğu kadının kocasına bir teşekkür etmesi gerekiyorsa, bunu ne pahasına olursa olsun yapacaktır. Oğuz onu davet etmemesine rağmen o akşam evine gider. Onunla karşılaştığı ilk an, onu daha önce gördüğünü fark ettiğinde ise şaşırır. Oğuz Enver, bir gece önce çalıştığı barda kendisine, "Kaltak!"diye hakaret eden adamdır. Kaderin gerçekten komik bir espiri anlayışı vardır. ¤ Kader, Havin'i, karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kadını, Oğuz'un karşısına çıkarmakla kalmaz, onu daha önce hiç bu kadar karışmadığı bir kördüğüm içinde bırakır. Birbirlerini hayatlarına kabul edemeyen ama birbirlerinden de kopamayan biri yaralı, diğeri inatçı ve asi iki insan. Vazgeçme Benden, sevginin, aşkın ve tutkunun hikayesi.

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.

Kamuflajlı kollarının kızın sarı bukleleriyle oluşturduğu tezata gülümsedi. Sonra gözlerini aşağıya indirdi. Bedeniyle duvar arasında küçücük kalan bir kız. Beyaz dantelin örtemediği göğüslerin arasındaki muhteşem vadi. Kızın kokusuyla sarhoş olmuş burnunu o çukura gömmemek için kıvranırken mırıldandı. "Ben askerim. Barut kokarım." Kızın inip kalkan göğüslerinden gözünü ayıramadan devam etti. "Sen dantelsin, parfümsün." Kendini güçlükle bir adım geri çekip o mavi gözlere baktı. "Bizden bi sikim olmaz. Şimdi git, o ütülü pantolonla evlen."

"Bırak artık!" diye bağırdım. Canım burnumdaydı, korkudan gözlerimi kocaman açmıştım. O derin yeşil gözleri beni her saniye daha da öldürüyordu, nefes nefese kalmıştım. "Bırakınca gideceksin! Beni bırakacaksın!" "Olması gereken de bu, bu ben değilim! Olmak da istemiyorum" dedi fısıltıyla. Bana vereceği şeyler umrum da değildi. Ben yalnızca onun aşkını istemiştim, nefretini değil! Kolumu aniden bıraktı ve hırlar gibi bana döndü. "Beni suçluyorsun değil mi? Bütün olanlar benim suçum!" "Senin değil" gözlerimden akan yaşlar onu da üzmüş olmalı ki aniden yumuşadı ve bana uzanmaya çalıştı. Tek elimi kaldırdım ve mırıldandım. "Benim suçum, hayatıma seni almamalıydım. Ben ailemi kaybettim Chis! Babam beni istemiyor! Kerem bile yüzüme bakmıyor! Canımdan çok sevdiklerim beni tanımıyor, istemiyor! Seni seçmemeliydim.." Dudaklarımdan öfkeyle firar eden sözler canını yakmıştı bana inanmayan gözlerle baktı. Yerde duran yağmurluğumu aldım ve ona hiçbir zaman söylememem gereken şeyi söyledim. "Ben evleniyorum.." ---- Dikkat! Bu hikaye Eyvah Benim Sevgilim Bir Mafya da yer alan Chistian Atos ve Hilal'in evlenmeden önce ki hayatlarını konu almıştır! Hikaye EBSBM önceleri anlattığı için ilk bunu da okuyabilirsiniz!!

Asya eve dönüş yolunda babası ile yaptığı bir trafik kazası sonucunda kör olmuştu ve bu kazada babası hayatını kaybetmişti. Hayatındaki her şey bu kazadan sonra değişmeye başladı. Bir üvey abisi ve başkasına ait olan gözlere sahip olmuştu. Ama sahip olduğu gözler ona bambaşka hayatların kayıplarını göstermeye başlamasıyla üvey abisi ile kendisini bu olayların ortasında bulmuştu. Tüm bu karmaşanın içinde yasak bir aşk filizlendi.

Reşat&Efran&Mirzat UYARI: Bu hikayede argo, küfür ve ara ara şiddet içeren kısımlar vardır. Etkilenecek olanların dikkat etmesi rica edilir.

Meltem ve Boran'ın Hikayesi Tamamlandı

Zordu...Ikiz olmak zordu.Zengin ikiz olmak daha zordu.Biri serseriliğiyle nam salmış diğeri suskunluğuyla. Biri parayi ve kizlari hayatının merkezine koymuş. Diğeri ise hayatı merkezine bile koyamayacak kadar boşvermiş. Onları kayboldukları bu dünyadan çıkarmak ailesi için hiç kolay olmayacaktı. Çözüm ne mi? Şimdiye kadar alabilecekleri en büyük ceza.Bu cezanın ne kadarı ceza ne kadarı ödül? ?? -(Karatlı Gelininin devamıdır.)