Bir ZeyKer hikayesi... ~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~ Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kendi ayaklarının üzerinde dimdik durmayı öğretmiştir. Her şey yolunda giderken bir gün nişanlısını gözleri önünde öldürürler, bundan sonra her sabah gözlerini tek bir şey için açacaktır. İntikam.. Bu yolda önüne kim çıktıysa onu durduramaz, kim engellemeye çalıştıysa yıkıp geçer. Tek biri hariç.. Tüm planları sorunsuz bir şekilde işlerken, intikamını almaya çok yakınken bir şeyi hesaba hiç katmamıştır. Aşk.. Aşka inanmayan bir kadın bir anda darmadağın olur. Etrafındaki istisnasız herkese karşı bir güven problemi yaşarken o adamı ilk görüşünde büyük bir güven duygusu oluşur içinde. Ona güvenir çünkü artık ayağı takıldığında tutunacağı, yalnız hissettiğinde başını omzuna yaslayabileceği, yorulduğunda sırtını dayayacağı birine ihtiyacı vardır. Zamanla dünyaya kafa tutan, dünyayla başa çıkabilen ama kalbiyle baş edemeyen bir kadına dönüşür. Her seferinde inkar etse de ateş bacayı sarmıştır. Her şeyin farkına vardığında ise artık aşkı için yapamayacağı hiçbir şey yoktur. Siyah ve beyazın birbiri içinde kayboluşu.. Gidenin ardından yaşamanın ağır geldiği bir hikaye.. TWİTTER HESABI: @gunesnkaranligi

Zeynep Kış aylarındayız. Kasımda.. 12 si bugün. Günlerden de perşembe. Neredemiyiz? Güzel soru mezarlıkta. Kimlemiyiz? O da güzel. Cevaplıyorum oğlumla... Kerem Bugün tam iki yıl oldu. Hayatımdan gideli tam iki yıl.. Onun için kendimi hiçe saymışken. Beni bir çırpıda silip gitti Zeynep ! O günden sonra ne ben onu aradım ne de o karşıma çıktı. Kardeşim gittikten sonra o da çocuğuyla gitti. Beni hiçe sayıp gitti...

Kendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!

Arabanın kaputuna yaslanmak için adımımı attığımda karanlık ve boş sokakta yankılanan sesleri duydum. "Sen kimsin lan? Ha kimsin söyle! Ne hakla bana böyle şeyler dersin?" Yönümü değiştirip kapının kolunu tuttum ama açmadım. İçimdeki dürtü beni durmaya teşvik ediyordu. "Ben benim, sen kimsin?" Bu adam da neydi böyle? Böyle espriler(!) hala var mıydı? Acıklı bir inleme sesi sokakta yankılandı. "Ciddi biri olduğumu öğrenemedin herhalde? Gerçi ben senin de ciddi biri olduğunu düşünürdüm. Peki, gösterelim biz sana!" Diğer adamın sert sesi kulaklarımı doldurduğunda tenimden bir ürperti geçti. Mantıklı yanım-ki ne kadar mantıklı bilmiyorum.- buradan derhal gitmemi söylerken süregelmiş şımarıklığım benim kimseden korkmadığımı söylüyordu. Koca bir çığlık sesi sokakta ve aynı anda beynimde yankılandığında ağzım şaşkınlıkla açıldı. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Belki de sarhoş olduğum için böyle olmuştu. "Ee, ben kimmişim öğrenebildin mi bari?" "Kerem Sayer!" 29.11.2014 19.08.2017

"Sen dün gece çok değiştin Zeynep." Dedi Kerem. Zeynep, Kerem'in cümlelerinden hiçbirşey anlamıyordu. "Ne demek istiyorsun?" Diye sordu Zeynep. "Sen dün gece şu toprakların hanımağası oldun." "Şu toprakları inletebilecek tek kadın oldun." "Sen dün gece şu gördüğün tüm toprakların hükmünü verecek kadın oldun." "Ve en ön önemlisi..Sen benim kadınım oldun." Kerem, Zeynep'i ilk gördüğü andan itibaren ondan etkilenmiş, zamanla deli gibi aşık olmuştu.Zeynep Kerem'e olan duygularını bir türlü anlayamamış, ama içinde tüm dağları yıkacak bir aşk taşıyordu. Bir ZeyKer hikayesi daha.. -BursiinDelisii

"Seversin, kavuşamazsın aşk olur" demiş Aşık Veysel.

İlk görüşte aşk'a inanır mısınız? Kerem ve Zeynep birbirlerine ilk gördükleri andan itibaren birbirlerinden başka hiçbirşey düşünemez oldular. Her saat,her dakika,her saniye,her salise.. İkiside birbirlerinin Nefesi oldular Peki bu aşk hikayesinde Zeynep ve Kerem'i ne bekliyor? Sırlarla dolu olan , komikliğin hiç eksik olmadığı bir hikaye.. İşte size bir ZeyKer hikayesi..

-Git! -Gitmeyeceğim. -Sana git dedim! -Ben de sana gitmeyeceğini söyledim. -Neden? -Seni seviyorum. Ardından beni kendisine çekti ve dudaklarımızı birleştirdi.

"Alışkanlık,anahtarı kaybolmuş bir kelepçedir" demiş Amos Parrish... Peki ya alışkanlığın beslediği duygular.... Zeynep ve Kerem... Bakalım alışkanlık onların hikayesini nasıl şekillendirecek... @priscagmznr'un katkılarıyla

Nefrete dönüşen aşk,yeniden filizlenir mi? "Kendimi arıyorken Olmaktan korktuğum yerdeyim...Sendeyim... Al beni,ne yaparsan yap..." 27.05.2016