Harika bir hikayeyle sizlerleyim. Hikayeyi okdukça içine sürükleneceğiniz, heyecanla yeni bölüm isteyip; oy ve yorumlarınızı eksik etmeyeceğiniz bir hikayeyle karşı karşıyasınız. Lütfen ilk bölümlerden yargılamayın. Diğer hikayelerden apayrı konu ve anlatım... --- Ben yol tarifi edebilecek başka insanlara rastlamak için dua ederken bir kol bileğimi tuttu ve beni kendine çekti. "Sanırım yolunuzu kaybettiniz küçük hanım" ve bir taş konuştu, bir kaya konuştu, bir meteor konuştu ve bir ego konuştu - yanlış anlamayın bunlar dört kişi falan değil dört özellik bir meteor - ben de bu yüzden "Hayır, teşekkür ederim" demekle yetindim. Ahh ona yakından bakmak; masmavi gözleri, dolgun dudakları sarı ve kahvenin arasında oynayan saçları... Ona bu kadar dikkatli ve etkilenmiş bir sekilde baktığımı anlamış olacak ki: "Peki" dedi ve BANA GÖZ KIRPTIĞĞ. İşte ben bu sahnede eriyorum. Not: Erimemin sebebi yalnızca sıcaktan kaynaklanıyor. Yani çocuk bana iki tane göz kırptı diye falan değil.!?,:!;'

Doruk Sayman Kim mi ? Size söyleyeyim sakın ona buluşmayın. Dışardan " ayyyy keşke benimle çıksa " diyeceğiniz kadar yakışıklı ve popüler . Ama bu sözcükler onu tanımlamıyor. Onu tanımlayacak sözcükler : Katil , Sahip , Kimsesiz , Yaşı kadar sırrı olan , Zavallı , Acımasız Kuralları olan ama en ağır basan yanı ne biliyor musunuz ? EGOSU Çünkü Egoist herzaman Egoist tir. Ben mi Esra Yıldırım Doruk Sayman nın Kurbanı

"-Mış..." gibi yaptım ben hep; Güçlüy-müş gibi Canı hiç yanmaz-mış gibi, Ve hep Yaşıyor-muş gibi!"

Bir mafya olayına şahit oldum, ve onun tehditiyle ölümüme kadar yanında yaşamak zorundayım...

Okula ilk defa gelmiştim korkuyordum istemiyordum. Bu okula gelmeyi babamın şirketi yüzünden gelmiştik tam okulu gezerken bir ses duydum bu ses inleme sesleriydi çok korkmuştum hemen kaçmaya başladım fakat yakalandım birisi bana pişt bücür dedi ve ben koştum koştum okulun ilk günü okula gidememiştim

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Merhaba. Adım Deniz. Üşengeç. Deli dolu. Başkalarına göre orjinal fikirleri olan, ama kendine göre pratik zeka ürünleri bulunan bir kızım. Lakabım, "sıçtım akıllı." Bunu ailem, hangi mantık çerçevesine sığdırarak bana takma ad olarak verdi bilemesem de haksızlar da diyemeyeceğim. Ayrıca normalleşme çabalarına karşıt, beyin bükücü, kötümser bir Polyanna da diyebilirsiniz. Narsist bir sosyopatım! İşte. Artık içeride devam edeceğiz. Bayan Sıçtım Akıllı'nın hayatına girmeye hazır mısınız? UYARI: İçeride amk veya daha fazla küfür ürünleri bulunacaktır. Ona göre okuyun, ona göre sevin, ona göre bağrınıza basın. © Tüm Hakları Deniz'in Ultra Acımasız ve Karanlık Tarafı Olarak Adlandırdığı Bölgesinde Saklıdır! Dip Uyarı: O tarafı görmek istemezsiniz! ϟ HADİ SEE U! → 8 Ağustos 2014 tarihinden, hala devam eden günümüze. ←

Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Zorla evlendirilmis iki genç . Hayal 18 yasinda, murat ise 20 yasinda. Ask evliligi degildi bu.. Zorla evlendiler.. Murat sabah evden çikar gece saat 1-2 de eve gelir.. hayal ise sabah evden cikar gece 12 de gelip yatar. (Hayal yatak odasinda, murat ise salonda yatar) evleri baya küçuktur. Vede daginik. Cunki kimse toparlamaz .... Cok ama cok kavga olur ikisinin arasinda. Ee asksiz evlilik boyle birsey:)) Ama zamanla bu iki genc birbrine deli gibi asik olur...