Acıyı hissetmeyen bir genç... Hiçbir acıyı hissetmiyor. Çünkü onun özel bir durumu var, dokunduğu hiçbir şeyi hissedemiyor. Hiçbir teni, hiçbir nesneyi; kendisine dokunanları bile... O bir ucube... Acıdan, duygulardan, dokunma ve hissetmekten yoksun bir ucube.... Ateş herkes tarafından ucube, piskopat diye adlandırılan bir genç. Kimseyi ve hiçbir duyguyu hissetmiyor. Ta ki bir gün hayatta en çok nefret ettiği Aras'ın dokunuşunu hissedene kadar... Birbirlerini tanımaya fırsat bırakmadan birbirine düşman olan iki genç... Biri okulun en popüleri Aras Yağızhan... Diğeri ucube lakaplı Ateş Çınar... İkisi de inatçı, ikisi de baskın karakter... ********************* Teninde hissettiği şeyle irkildi Ateş. Neydi bu? Daha önce hiç bilmediği bir şeyi nasıl anlamlandırabilirdi ki? Hissetmek denen şey miydi bu? Peki böyle olması normal miydi? Tenindeki bu karıncalanma bu sıcaklık hissi... Normal miydi? Karşısındaki dokunuşlar yarasının üzerinde dolanırken vücuduna yayılan sıcaklık ve titreşimi hissetti. İlk defa beyninde ve vucundunda karşılık buluyordu bir dokunuş. Hissediyordu... teninde gezinen parmakları hissediyordu. Doğduğundan beri ilk defa. Bakışları dokunuşun sahibine döndü. Nefret ettiği o yüz karşısındaydı. Aras Yağızhan... Dünyada başka bir insan yokmuş gibi sadece onun dokunuşunu hissetmesi karnında bir sancıya neden oldu. Bu neydi şimdi?....

O gün sadece bir yabancının hayatını kurtarmamıştı.

Anıl: Ya bak şimdi wattpad okuyordum ben Anıl: Baktım bu textingler kadar güzel kız düşürme yöntemi yok Anıl: Hikayenin sonunda mutlaka aşık oluyorlar Anıl: Denemekten zarar gelmez mantığıyla telefonun üstüne oturarak rastgele bi numara çevirdim Anıl: Seksi götümün layık gördüğü kadarıyla sen çıktın Anıl: Sonra düşündüm nasıl bir başlangıç mesajı atayım diye Anıl: Aklıma bir şey gelmedi aq Anıl: Yardırdım ben de Anıl: Sonuç ortada Ebenin amı: Yalnız birader bir sorun var Ebenin amı: Ben erkeğim

Doğa 2.kitap. Ayrıca Gittin Gideli kitabındaki Ufuk karakterinin hikayesini içerir. Doğa bildiğimiz Doğaydı. Hikayesinin devam etmesi için son derece istekliydi. Ama devam eden tek hikaye bu olmayacaktı. Yeni hikayeler de başlamalıydı.

sesin kiraz gibi

"Çarpıştığımız o günü hatırlıyor musun? O gün farketmiştim seni. Seni ve..." Rüzgarda dalgalanan kırmızı pelerine bakıp mırıldandı "Superman'i" - Savaştığımız o günü hatırlıyor musun? O gün anlamıştım seni. Seni ve..." Karşısındaki masmavi gözlere bakıp mırıldandı "Batman'i"

Aradığı aşkı asla bulamamış ve üstüne üstlük bulduğunu sandığım gibi de terk edilmiştim. Evrende aşk konusunda benden daha şanssızı var mı diye kara kara düşünüp kendimi eve kapatmıştım. Ta ki kapı alacaklı gibi çalındığı o güne kadar... Kapımda takım elbiseli bir damat duruyordu ve bu damadın aslında bana aşkı getirdiğini nereden bilebilirdim ki? Geçirdiği trafik kazası sonucu 1 yılını unutan bir damadın, aslında eski sevgilisini görmeye gittiğini sanıp benim kapıma dayanmasıyla başlayan bu serüvende benim yerim ne olacaktı? Aradığım aşkı bu kadar kolay elde edebilecek miydim, tabi ki hayır! Aşk kimseye hazır bir tabakta yemek olarak sunulmuyor, özellikle de benim gibi doğuştan şanssız birine... (boyxboy) (boylove)

Steve Rogers bir banka işinde çalışan, sıradan bir adamdır. Hayatındaki tek varlığı olan kızı Lily Sarah Rogers ise babasının aksine hiç de sıradan değildir. Stark şirketlerinin sahibi, trilyoner hayırsever dahi ve çapkın Tony Stark ise kendi yazdığı işletim sistemini hackleyen kişiyi bulmak için yemin etmiştir. Fakat bunu yapan kişinin 9 yaşındaki Lily Sarah Rogers olmasını kimse beklemiyordur. #STONY #1

"Bazen bir erkek sana bütün kadınları unutturur." "Aşkın cinsiyeti yoktur." Yıllardır ailemin baskısıyla hiçbir şey yaşayamamış bir çocuk olarak sessiz hayatıma devam ediyordum ta ki başka bir şehre kaçana kadar. Evet, hayatım boyunca yapmak istediğim şeyi yaparak evden kaçtım ve hayatım boyunca hiç gelmediğim bir şehre geldim. O da yetmezmiş gibi bir erkekten evlenme teklifi aldım! Ve bu teklifi kabul edeceğim, daha doğrusu onunla bu oyunu oynamayı kabul edeceğim. Bir nevi evcilik gibi düşünün tabi bunda anneyle baba yok. Babayla baba var. Bir oyunla başlayan bu masal acaba nasıl sonlanacak? (boyxboy)

Tony Stark dahi bir çocuktu ve bu saçma salak okuldan nefret ediyordu. Ona göre lise başlı başına bir saçmalıktı. Ah, bir de Steve Rogers vardı tabii... Mükemmel çocuk. Ama Tony için bu saçma salak okuldaki en uyuz öğrencilerden biriydi. Kıçının dibinden de ayrılmıyordu zaten!