It's hard to prove yourself when everyone thinks that everything's being given to you on a silver platter. And in Siobhan Margarette's case, she'll do everything to make everyone see that she's worth it. But what will she do if someone unexpected sees her worth? Will she stay and accept? Or will she continue pretending that she doesn't feel a thing... too?

Miguel Imperial-Cordova's whole life revolves around perfection. He has the perfect family, the perfect career, a perfect fiancee. Perfection is a part of his regular routine. Every single thing has to be flawless. If it isn't flawless, it's no good. Til one day, Saskia, a woman full of flaws and imperfections, comes into life and shatters his polished little world. What will happen when the shimmering mirage of perfection he has worked so hard to create and uphold begins to crumble?

Wild, young and free... Madalas kapag sa murang edad nagsisimula ang isang relasyon, hindi gaanong siniseryoso ang mga bagay-bagay; Rash decisions, immature mindset, juvenile beliefs...but one man excluded himself among those who believe in the theories of young love. He doesn't believe in the ideals. He believes with his heart. Magagawa pa rin kaya niyang ibukod ang sarili hanggang wakas? There are some hearts who would never take their first heartbreak too lightly. Ang iba ay ginagawa pa itong pundasyon sa pagkakaroon ng baluktot na paniniwala sa relasyon at pag-ibig. Some guaranteed detestation from their erstwhile love. Just like how he bled himself dry. Everything was used to be so perfect for Dean Cornelius Ortigoza. From an up and coming rock and roll career to supportive significant others...sa murang edad ay kulang na lang at lalagpasan na niya ang mga pangarap. Mga pangarap nila. One more step to get ahold of his dreams. All in just one single reach. Just one more...until a requisition of vow became a misstep that took a three hundred and sixty degree turn. Inside out. Hearts are breaking. Promises undone. A heart turned cold. The day he became ruthless.

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

No plot twists or whirlwind romance like in the books. Such is the fate of a side character like Mimi, who neither has a face, body, brains nor background worth boasting about. But what if she realizes that you don't need to be extraordinary to be loved? That perhaps, she's just clueless all along? *** "It's not love unless we say it." - Mimi No boyfriend since birth. No crush since birth (maliban sa fictional characters, kaya counted ba 'yon?). No ka-MU since birth. Food is life. Wattpader. K-drama addict. Kpopper. Maliit lang ang mundo ko. Kaunti lang din ang tao: Sina Yanyan at Iya. Sina Mama, Papa, at Kuya. At si Warren na rin pala. Karamihan sa mga kilala ko, problemado sa pagiging single o sa love life nila. Mas problemado ako sa taghiyawat ko at sa lapad ko sa camcorder tuwing may projects. Saka, sa mga third party sa Wattpad stories na binabasa ko. Dapat mawala na ang mga 'yon para magkatuluyan na ang mga bida. Pero minsan, kapag nalulungkot ako, kapag nag-iisip ako nang malalim, at kapag kasama ko si Warren tapos nakangiti siya... may something. Status: Published under Bliss Books

Lulubog, lilitaw--ganyan ang feelings ni Diane Christine para kay Jesuah. Pero paano kung sa isang iglap ay malaman niyang mahal din siya nito? Aamin na ba siya o patuloy pa rin niyang ililihim ang tunay na nadarama? *** "If there are no telltale signs of feelings, is it really there?" May feelings pero hindi sigurado. May kaba pero lumilipas. May kilig pero hindi lagi. May gusto pero may disgusto. May first love ba na madaling itago? I know what things I like and why I like them. Siya lang ang hindi talaga 'ko sigurado... kung bakit parang gusto ko. *** I've had relationships. Good ones. Bad ones. Natapos nang hindi ko alam kung ano ang kulang o ano ang mali. Sabi nila, minsan sa katitingin sa malayo kaya hindi nakikita agad na nasa malapit lang ang hinahanap natin. I don't know if that's really the case with Jesuah Hernandez. Sobrang lapit niya. Sobra-sobra. Siya ang first crush ko. Hindi sigurado kung siya ang first love. 'Yong feelings ko sa kanya, lumilitaw at nawawala. Parang hindi rin gano'n kalalim. Pero may kaba kapag nagkakalapit kami. Nagagalit ako kapag nagkaka-girlfriend siya. Hindi sigurado kaya lahat ng iniisip, nararamdaman, at selos ko, ako lang ang nakaaalam. Lahat, patago. Lahat, pasikreto. It's not love if there are no sure signs, right? Or is it? STATUS: Published under Bliss Books

Rejecting Iya's confessions is Jacob's norm. After sharing three kisses that Jacob claimed as meaningless, will Iya finally give up--or will she keep holding on until her dream romance turns into reality? *** "I'm falling for your meaningless kisses." Tatlong halik. Lahat, walang kahulugan. Hindi ko dapat panghawakan pero paano ba ang hindi umasa kung parang meron ang wala? *** I have always wanted to be Jacob Tejeron's bride since I was six years old. People downplayed it to just having an intense crush, a puppy love, or a superhero model. Naisip ko, baka gano'n nga. Baka tinitingala ko si Jacob dahil siya 'yong hero na laging nandiyan para sagipin ako sa lahat ng palpak. I thought I could outgrow this feeling. But like a bad habit, I kept on looking at him; I kept on wishing with him; I kept on falling for him⁠-when all I am to him is a sister. Hindi ako dapat umasa⁠-hindi dapat aasa⁠-kahit sa mga halik niyang wala namang kahulugan. Pero paano ang hindi umasa? #

Ang pag-ibig ay parang nagsusugal. Pag sigurado kang mahal mo ang tao, ibibigay mo ang lahat. Ang problema dito ay di mo alam kung may maibabalik paba sayo o wala. Maswerte ang nakakakuha ng higit pa sa inaasahan, pero luhaan ang mga sumugal at natalo. Pero ganun paman, tulad ng sugal, kahit walang kasiguraduhan, marami paring umiibig, marami paring sumusugal. Dahil... Baka Sakali... Baka Sakali...

Elevators. Airplanes. Palaman ng Sandwich. Yung feeling na papunta ka pa lang at excited ka pa lang sa pupuntahan mo. Yung feeling na palapit pa lang yung birthday mo. Yung feeling na palapit pa ang isa pang espesyal na araw. Yung feeling na ilang oras na lang ay pasko na. Yung feeling na tatlong araw na lang simula na ulit ng pasukan. Yung feeling na nasa gitna ka pa lang at di ka pa nakakarating. Yung feeling na malapit na pero hindi pa. Yun ang laging gusto ko. Yung nasa gitna pa lang. Yung nasa gitna ka ng dalawang bagay. Gitna ng isang building. Gitna ng langit at lupa. Gitna ng dalawang matatabang tinapay. Gitna ng byahe papuntang disneyland. Mas gusto ko yung feeling tuwing nagbabyahe kesa doon sa nakarating ka na. Mas gusto ko yung feeling na may inaantay ka kesa doon sa nandyan na. I always like the things in between. "You only like things in between, Coreen. You only like the chase... You only want me chasing after you. You don't want to decide... Pero pakiusap naman, magdesisyon ka na, kasi tao rin naman ako, nasasaktan. And you? I don't think nararamdaman mo yung sakit na nararamdaman ko... You are just too heartless."

Ilang beses ba nating tinanong ang sarili natin kung mapapansin ba tayo ng mga taong mahal natin? Ilang beses ka ba magtatanong sa buong buhay mo? At ano sa tingin mo ang magiging sagot? "Mapapansin kaya ako? Ang pag-ibig ko? Ang katauhan ko? Mapapansin Kaya?" Paano kung hindi? Paano kung oo? Magkaiba ba ang gagawin mong desisyon o pareho lang? Mag-iiba ba ang pananaw mo o magpapatuloy ka lang sa kung anong alam mong constant? Umaatikabong fame laban sa umaatikabong pag-ibig.