Beni kendine doğru çekip son kalan iç çamaşırımı da yırttığında artık saklanabilecek bir yerim kalmamıştı.. Bacaklarımı aralayıp üstüme uzandığında sadece fısıldayabildim.. -"Ben hala bakireyim... Lütfen.. Lütfen.." Ama bu sözlerim onu pek etkilememişe benziyordu.. -"O halde en eğlencelisinden başlayalım" dedi ve beni yüz üstü çevirdi.. Çığlıklarım hıçkırıklara dönüşmüş, yalvarışlarım ise fısıltıyla sessizleşmişti..

********** "O kim?Neden herkes ondan korkuyor?" Benim bu sözlerim üzerine herkes bana bakmaya başladı.Sanırım yine ve yine sesimin tonunu en olmadık zamanda yükselttim.Yeni tanıştığım arkadaşım bana üzüntü,korku ve endişe ile bakarken ben 'O' na bakıyordum. Üstündeki yiyiştiği kızı kenara itip bana doğru gelmeye başladı. O her bir adım attığında insanlar da benden bir adım uzaklaşıyordu.Sonunda karşımda durduğunda beim hikayemi başlatan sözleri söyledi. "Benim kim olduğumu mu merak ediyorsun?Merak etme küçük cadı,sana bunu uygulayarak göstereceğim." Bunları söyledikten sonra bana bir adım yaklaşıp sadece ikimizin duyabileceği sözleri söylemeyi de unutmadı. "Ve bunu istesen de istemesen de kabul edeceksin." Yada benim hikayemi bitiren sözleri söyledi.