(Sana Anne Diyebilir miyim ve Bana Anne Diyebilirsin adlı romanlar tek çalışmada toplanmıştır.) DİKKAT! Bağımlılık yapabilir. Deneyimli/Deneyimsiz Anne Aranıyor. *25-30 Yaşları arasında bayan *Babamızın karısı olacak *Çok çocuk seven *Masal bilen *İletişim becerisi yüksek *Ev ekonomisi konusunda bilgili *Düzenli, hızlı, enerjik *Organizasyon yeteneğine sahip *Diksiyonu düzgün *Prezantabl *Tercihen güzel yemek yapan ve sesi güzel olan anne aranmaktadır. İlgilenenlerin resimli özgeçmişlerini aşağıdaki mail adresine göndermeleri rica olunur. Tüm sosyal haklar mevcuttur (SGK+Yol+Yemek+İkramiye). Not: Resimsiz özgeçmişler dikkate alınmayacaktır. Toprak Ailesi Ayrıntılı bilgi için: 0353 3300000 - Mert TOPRAK E-mail: anneariyoruz@gmail.com Bu bir aile komedisidir. Ama şu yeşilçam filmlerinde ki aileler gibi sıcak ve içten olanlardan... Hani baba Münir Özkul, anne Adile Naşit'tir ya. Ha! İşte o aile komedilerinden. Güle güle okuyun...

Kırılmış hisler sürüsüyüz biz. Kırıldıkça kırılan kanatlaramızla savaşmaya çalışan hissizler sürüsü. Biz. Kim miyiz biz? Bir adet kadın çığlığıyız, durmadan yılmadan savaşan bir adet ordu silahıyız, ölüme kahkahalarla koşan bir adet deliyiz. Adımız ömür namımız keder. Yüzümüz nur topu kalbimiz bok yolu. Boyumuz bir karış aklımız beş karış. Merhaba bizi tanıyacak olan şans küpleri. Merhaba. ***************************************** "Simsiyah ve upuzun saçlar. Maviyi anımsatan buğulu gözler. Kırmızı dolgun dudaklar.Gülümsediğinde çıkan gamzeler. Ürkek kırılgan bir kalp. Söylesene nasıl müptelan olmayayım?" Yaşlı gözleriyle adama bakan kadın anlamıştı. Bu adamdan kurtuluş yoktu. O günden sonra, Saçlarını omzuna indirdi. Bakışlarını kararttı. Gülümsemelerini sildi. Taşa çevirdi kalbini... (Klasik bir zoraki evlilik hikayesi değildir.)

Tüm seriler birbirinden bağımsız. :)) Yorum yapacaksanız da aklınızın varlığı ile yorum yapın. Gereksiz yorumlara gerek yok!

Hazal, babasının ölümünden sonra annesi ve abisiyle birlikte İzmir'e taşınır. Orada gideceği kolejin sahibinin oğlunun gazabına uğrayacak yeni kişidir. Batu ve Hazal'ın birbirlerine olan nefreti ne zaman aşka yol açacak? Aşk ilk hangisini yakalayacak?

Aşk onlar için farklıydı ... Birbirinden çok farklı görünen ama bir o kadar da birbirine çok benzeyen iki hayat . Esra Miray Aksoy ve Azad Yılmaz ın hayatı .. Aşk bu iki genç için sadece birbirlerine sevmekten çok daha farklıydı ...imkansızdi ,acımasızdı, tutkuluydu ... Bir tarafta modern ,kültürlü bir ailede yetişip büyüyen genç bir kız , Diğer tarafta ise TÖRE içinde , kan içinde, acımasızlık içinde yetişen genç bir oğlan ... Ve kesişen hayatlar .. Gururunu , hayatı boyunca her zaman her seyin üzerinde tutan Esra Miray, "Kendime çizdiğim yoldan asla sapmam" diyen Azad aga ... Ve bu iki gencin hayatlarını değiştirecek muhteşem bir AŞK ... Bakalım bu iki genç bu MUHTEŞEM AŞKIN hakkinı ne kadar verecekler ...

Elif İzmir' de doğmuş ve orda büyümüş 22 yaşında bir genç kızdır. Bu sene ünüversiteyi de bitirmiştir . O artık koskoca bir Mimar olmuştur. Ama bilmediği bir şey vardır ki bu ' bir şey' onun hayatını tam anlamıyla altını üstüne getirecektir. Abisi Özgür'ün Mardin'deki ünlü aşiretin kızını kaçırmasıyla berdele kurban gider ve hayatında hiçbir şey bir daha eskisi gibi olmaz. Miran Mardin de doğup büyümüş ve oranın gelenek ve göreneklerine göre yeriştirilmiş tam bir aşiret çocuğudur. Babasının isteği üzerine şirketin başına geçebilmek için Ankara'da mühendislik okumuştur şimdi ise 24 yaşındadır. Her şeyden habersiz normal hayatına devam ederken onun da hayatı aynı şekilde kardeşinin evden kaçmasıyla bozguna uğrar ve sırf kardeşi için berdeli kabul ederek hiç tanımadı ve sevmediği bir kızla evlenmek zorunda kalır.

Aslında ben hayatımda en çok sevilmek değil sevmek istemiştim. Çok sevmek istemiştim. Böyle dolu dolu kocaman. Her sabah işkence gibi gelen okul sabahlarımın bir gün çekilebilir hatta halatla çekilir hale gelebileceği uçsuz bucaksız hayalimin uçurumundan bile geçmezdi. Allah'ın sevdiği kuluymuşum ki hem çok sevmiştim hemde çok ama çok sevilmişti. Söylediğinden değildi bu dediklerim. Hissettiğimdendi. O adam bana beni kocaman sevdiğini hissettirmişti. Bütün hayallerini , umutlarını , kırıklıklarını yıldız yapıp gözlerime koymuştu benim. Deniz gibi bakan kahve rengi gözlerine bende umutlarımı , hayallerimi ve kırıklıklarımı bırakmıştım. Nerede buluşuyordu adam ve kadın o zaman diye sordu bana. Ufuk'da bileşecektik biz. Yıldızlarım onun denizine düşeceklerdi. Ben onda boğulacaktım o bana karışacaktı. 'Denizi yıldızlarına talip güzelim. Düşecekler mi denize?' ------ ''Kadın kitap gibi sevmişti ama adam kitap okumayı sevmezdi'' dedim Meriç'e bakarak. Yine lanet olası gözlerim dolmuştu. Kafasını salladı acıyla gözlerime bakarken. İkimizden canı acıyordu. ''Adam okumayı değil yaşamayı seçerdi çünkü. Kadını okumak değil yaşamak isterdi...'' ------

Henna MARK başına geleceklerden habersiz sürdürdüğü hayatının ani değişimine alışmaya çalışan genç bir kadın. Christian WANDORAND ise Henna MARK ile yeniden varolmuş bir adam... Ve Onların aşkı bu hikayedeki tek gerçek olan şey...

Mezopotamya'ya tepeden bakan ama bir o kadar da mütevazi Mardin . Onlarca farklı kültürü, dili, dini aynı yerde harman etmiş , ve birbirine karıştırmadan yaşatmış Mardin . Dışı seni , içi beni yakan Mardin. *** İnsanlar hayatlarında nelerin gelişeceğini bilemezler. Belki bir dakika sonra ölürsünüz belki yarın belki yarından da yakın. Belki evlenirsiniz belki de ömrünüz boyunca hayatınızın aşkını ararsınız. Belkide hayatınızı bir başkası için feda edebilirsiniz. Bende onlardan biriyim. Hayatımı sırf abim ölmesin diye feda ediyorum. Zaten hüküm verilmiş. Tabure ayaklarının altından kayıp yere gür bir sesle çarpar ve sen hayatından bir çok şeye veda edersin. Belki ölmezsin ama yaşayan bir ölüye dönüşürsün. NOT; İlk başlarda ne kadar berdel ile töreye bağlı bir hikaye gibi gözükse de Töre ile alakayı en aza indirmeye çalıştım. © TÜM HAKLARI YAZARIN ASOSYALLİĞİNDE SAKLIDIR...

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...