Adam uçurumun kenarında duran kısa saçlı kıza baktı. Kızın kısa olan saçlarının rüzgarda ahenkle dans edişini izledi. Kız üzerindeki bir çift gözden habersiz bağırmaya başladı. '' Ölmek için güzel bir gün. Zaten neden yaşıyorum ki ? Ben bu dünyada oksijen fazlalığından başka bir şey değilim. Bugün dünya denen aptal gezegenden ismimi sileceğim. Kız bir adım daha attı ölüme. O da herkes gibi korkuyordu ölmekten ama ölüm kaçınılmaz bir sondu. Hayat onu tam 12 yaşındayken öldürmeye başlamıştı bile ama o umudunu kaybetmemişti , ta ki şu ana kadar . Kanser onu her geçen gün yavaş yavaş ve acı çektire çektire öldürürken, renkli bahçesindeki çiçekleri solmuştu genç kızın. Yaşamak için bir sebebi de yoktu artık , bir adım daha attı uçuruma çünkü biliyordu ki onun nefes alması etrafındakilerin canını yakıyordu. Son adım , ölmek için son adımını atacakken bir ses durdurdu genç kızı. ''BİZ DE UZAYA GİDERİZ O ZAMAN''

Sana demlenen şiirler var