"BERDEL OLUCAK" Aşkı hiç tatmamış bir kadın , Aşkı acısıyla tatmış bir adam... İkisinin hayatı bir avluda buluştu.Biri olacakları mecburiyetle gönülsüz kabul ederken , diğeri hırsla öfkeyle intikam ateşiyle kabul etti. Yenilen Adamdı, kazanan Kadın. Bir aşka daha yenilen adam , aşkı ilk kez tatadan kadın . İki hayat ,bir mecburiyet. Mağlup olan ise aşktı, Aşk. Ezilen kadın konusu yoktur!!! Kadınları ezen hikaye değildir!!!

Kanı bitene kadar içti dudaklarımı. Kanım bitene kadar içtim dudaklarını. Omuzlarından göğsüne doğru inen avuç içlerim tenindeki yaraların kabarıklıklarına çarpıyor, parmak uçlarımdan bir zehir gibi akarak zihnimin içine sızıp canımı yakıyordu. Güney dudaklarımızı ayırdığı an belimdeki elini gevşetti fakat beni bırakmadı. Aralık ağzından sızan nefesi tenime çarmaya başlamıştı. "Eğer bir gün beni buna pişman edersen..." derken gözlerindeki vahşet ağır bir şekilde önüme serildi. Oralar şimdi hep yangın yeriydi. "Önce dudaklarımızı, sonra kalplerimizi söküp atarım." Bu bana söylediği bir sözden ziyade kendine ettiği apaçık bir yemindi. "Bizden geriye ne bir iz, ne de mühürler kalır..."

"Bu konuşmanın nereye gideceğini biliyor musun?" Öykü büyük bir yutkunmayla cevap verdi. Tamer kırık bir gülüş gönderdi kadına bütün kasları gergin ve hazırdı, onu istiyordu. "Bana nasıl güvenebiliyorsun, benim iyi biri olduğumu nereden biliyorsun tutkum" derken üzerine daha çok eğilmişti. Masanın köşesinde olan Öykü belini yay gibi gererek arkaya doğru yaslandı. "Be.. ben bilmiyorum sadece ben güveniyorum" diyerek kekelemeye başladı. Tamer onun tatlı dolgun dudaklarını tatmak istiyordu. Teni yumuşacık görünüyordu acaba bütün vücudu bu kadar yumuşak mıydı? Bu kadının yüzüne bakarken vücudunda kan ters yöne akıyordu, bu kadına karşı tek bir kasının oynamasını dahi istemezken, bedenindeki hareketlenmeyi bir kez daha duyumsadı. İki kolunu kadının yanların doğru uzatarak onu masaya sıkıştırdı. "Bir gün pişman olacaksın Öykü ve o zaman bu dediğimi unutma. Ben aziz değilim". "Hangimiz o kadar masumuz ki"

"Gölgeye sığınan Hazar, Gölgesine sığındığı Özde..." Etrafınız görünmez örümcek ağları tarafından kuşatılmışken ne kadar güvendesiniz? Ölüm ve yaşam mücadelesini doruklarında yaşadığınız bu dünyanın ötesindeki sanal dünyada hakkında bilgi sahibi misiniz? Avcı iken avlanmanın mümkün olduğu bir dünyadan bahsediyorum. Her şeyin karanlık bir düzenin içinde kurulduğu... Kazanmak için her şeyinizi ortaya koymanız gerek. Tüm bunların farkında olan Özde sanal dünyada hayatta kalma savaşı veriyordu. Güçlü halka olmak için gecesini gündüzüne katıp zayıf halkaların üzerinden kazanç sağlıyordu. O bir Hacker'dı. Hayatının merkezinde beliren karadeliğe çekilmeden yaşamak için bu yolu seçmişti. Ne kapüşonlu ceketlerinin ardına gizlediği gizemli bir yüzü vardı, Ne de asosyal bir kişiliği. Herkes gibiydi ama aynı zamanda hiç kimseydi. Fakat işler yolunda gitmedi. Karadeliğe olmasa da bir savaşa çekildi. Düşmanların, ölümlerin, yalanların olduğu bir savaşa... Ya bu savaşı kazanacak ya da kayıplarının ardında oradan oraya sürüklenecekti. ✒29.05.2015

''Benim bir mucizeye ihtiyacım vardı ve hayat karşıma seni çıkardı.'' Umut, bizim aşkımızı güçlendiren en büyük şeydi. Elle tutulmaz, gözle görülmez ama kalbin en derinlerde hissedilir. Bunca zaman Kağan'ın sabrı olmasaydı nasıl yaşardım bilmiyordum. Hayatında ne kadar kötülük varsa ben yaşatmıştım. Hepsi benim yüzümdendi. Fakat bana olan sevgisinde bir gram azalma yoktu. Sadıktı. Her şeyimle seviyordu beni. Belalarımla, acımla, sevincimle... Kısacası yaptığım herşey onun için bir mutluluk sebebiydi. Bugüne kadar ne yaşattıysam, ne kadar acı çektirdiysem bin katını ben yaşamıştım. Onun gözlerinden akan her damla bana kor olarak yağmıştı. Şimdi onunlaydım. Herkese ve her şeye rağmen. Bizimkisi diğer aşklar gibi değildi. Basit bir adam ve kadın değildik. Çektiğimiz acılar kelimerlerle ifade edilemezdi. Sevdiğim adam ölümün pençesindeydi bir zamanlar. Hastaydı. Kanserdi. Ben yoktum. Kırmıştım, kırılmıştım. Zor zamanlarında bile destek olamamıştım. Acısına ortak olamamıştım. Yaptığım en büyük hatayda buydu zaten. Her daim yanımda olan adam düştüğünde elini tutup kaldıramamıştım. O kendi azmiyle ayaktaydı. Güçlüydü. O, benim öğretmenimdi. Bana hayatı, acıyı, aşkı, mutluluğu, sevinci ve az da olsa ölümü tattırmıştı. Ölümün soğuk nefesini ensemde hissetmiştim. Gözlerinde koyu kahverengi beni duygudan duyguya sürüklemiş, bazen acıma tuz basmış bazense sevincime ortak olmuştu. O, benim pusulamdı. Kendimden kaçıp kaybolduğumda yolumu gösterenimdi. Karanlık bir sokağa gireceğimde kolumdan tutup çeken, ateşe atlarken elimi sıkı sıkı tutup benimle gelenimdi. Geçmişimi kayıtsız şartsız kabul edenim, yaptığım her şeyin arkasında duranımdı. O, benim babamdı. Onca yıl hissetmediğim şefkati bana gösteren, sarıp sarmalayandı. Hatalarımı korkmadan, bağıra çağ

(Kirli Miras adlı hikayenin ikinci kitabıdır. Birinci kitaptan bağımsızdır ama okunması tavsiye edilir.) Elindeki evlilik cüzdanını sallayarak ama gayet de uyuz bir sakinlikle konuştu Aselin. ''Neden evlendin benimle, şimdi doğruyu söyleyebilirsin istediğini aldın sonuçta.'' Barış, Aselin'in yüzünü avuçlarının arasına aldı ağzı kapalı tebessüm etti. ''Mantık evliliği bal surat. İkimiz de birbirimizin sigortasıyız.'' Aselin, Barış'ın yüzündeki ellerini sinirle çekip attı. Nefesi sıkışmıştı ama ne bekliyordu ki? Peri masalında yaşamıyordu sonuçta. Kapak için @bedestenzade 'ye teşekkürler. 😍

Çapkın ve yakışıklı bir mimar...Güzel bir doktor...Yolları arkadaşları ile gittikleri bir tatilde kesişiyor...Kız ilk görüşte aşık oluyor...Genç mimar kızı fark etmiyor bile...Bakalım güzel ve masum doktorumuz çapkın mimarı kendine aşık edebilecek mi?

Yıllarca abim diye sevdiği aile dostlarının kızı.. Yıllarca aşık olduğu bir adam.. Aral ve Asude... Aslı'nın yardımlarıyla bakalım bir aşk doğacak mı Aral'ın kalbinde..

Bedenim iki tane olabilir ama içimdeki kalp tektir. Ruhum ateştir. Aşkım serindir. Aynada görünen yüzümü değil Kalbimi gör, kalbimi sev... O kalp sonsuza kadar senindir...

'Sen nerde oldugunu biliyormusun ya? Üniversite burası belkide hayatının en güzel, en unutulmaz zamanlarını geçireceğin yer.' Dedilerde inanmadım. En güzel mi bilmiyorum ama en unutulmaz olduğu kesin. Tercihler yaptığımız bu hayatta Benim tercihlerim beni ya göklere çıkaracak yada diplere düşürecekti... Copyright© @_Merez_