Kendi hikayemdir. Aradan ne kadar geçti bilmiyorum. Zaman kavramım gerçekçiliğini yitirmeye başladı. Güneş batmış kar yağışı durmuştu. Gecenin karanlığı sisle birleşince göz gözü görmez olmuştu. Ne nerede olduğumuzu, ne de nereye gittiğimizi biliyorduk. Sadece yürüyorduk.