Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Yeni taşındığı şehirde ilk aşkıyla aynı apartmana taşınan bir kız, yıllardır kendini sevdiği kızdan uzat tutmaya çalışan, ama sadece çalışan bir oğlan ve onları birbirinden ayırmayan bir kader... _________________________________________ Ben hiç diğer kızlar gibi olmadım olmak da istemedim zaten. Yapmacık olmak bana göre değil di. İşte sırf bu yüzden bende ben olmaya karar verdim ta ki o'nu görene kadar.. Onu ilk gördüğümde anlamıştım hayatımda öylesine biri olmayacağını, ama aşık olacağım aklımın ucundan bile geçmezdi. Benim bu aptal kalbim ilk defa aşık olmak gibi bir hataya düşmüştü, hemde en olmayacak kişiyle... Ondan kurtulmalıydım beni değiştirmesine izin veremezdim beni ben olduğum için seven kişiler varken onun için kendimi değiştirmekten korkuyordum. Dış görünüşün bir önemi yoktu benim için önemli olan duygulardı, hissettiklerimizdi bizi biz yapan. Sonunda ondan kurtulacaktım. Bugün benim için bir milat olacaktı, artık hayatım bugünden öncesi ve sonrası olacak. Şimdi tek amacım yeni bir ben olmak. İstanbul'da başlayan serüvenim Ankara'da yeniden hayat bulacaktı...

Siz hiç birine benzediğiniz için tanımadığınız birinin vazgeçilmezi oldunuz mu?

Not : Kitapta +18 içerik olacaktır . Rahatsız olan okumasın lütfen .. Anne ve babamın boşanması üzerine hayatım mahvoldu . Babamın şehirden taşınması ile birlikte kolejden alınıp mahalle lisesine yazdırıldım. Ve işte .... Yeni lisemde; - Ayaz'ı gördüm... Bir gülüşü vardı ki ömre bedel .Aşık olmak istemediğim karanlık gibi adama aşık oldum . Ama her zaman mutluluğumu engelleyecek bir şey oluyordu.Bela peşimi bırakmıyordu. Acaba mutlu olabilecek miydim ? İstediğim hayatı yaşayabilecek miydim ?