"i saw you at your best i knew you at your worst i couldn't tell if you were blessed or cursed" "Alone" by Depeche Mode yoongi czuł, że posiada cały świat, mimo, że w dłoniach miał jedynie kieliszek wódki, w głowie chaos, a przed oczami miłość, której nie umiało dostrzec jego brudne serce hoseok czuł, że dookoła wszystko jest dobre, w głowie miał jednak kwitnące słoneczniki, a przed oczami yoongiego, który był niewidoczny dla jego czystego serca innymi słowy: to będzie bardzo, bardzo dark ff ostrzeżenia: top!yoongi, używki wszelkiego rodzaju, jk dużo przeklina (okay, wszyscy klną), smut, angst, slow burn, toxic relationship. ship: yoonseok, trochę namjina (trochę? wcale nie), jikook on their way to hell (or heaven?) wspomniane: eating disorders, self harm, suicide attempt od autora: spokojnie, będzie wszystko dobrze, trust me 🎶 piosenka przewodnia: alone - depeche mode 🎶

Dalsze losy bohaterów. Przyjemne lub nie, zakończenie historii Dylana i Thomasa. 3 rozdziały, zapraszam!

2 Część 'Chcę być twoim oczkiem w głowie' Mija rok od wydarzeń w Paryżu. Dylan dołącza do Luka State, zaprzyjaźnia z Albym i Minho, i razem z Brodiem tworzą świetną paczkę znajomych. Jednak Thomas boryka się z problemami, o których nie chce rozmawiać z nikim, nawet z Dylanem. Mimo zakazu ojca, spotyka się z nim, ale chorobliwa zazdrość narasta w nim z dnia na dzień. Dylanowi wcale nie jest to obojętne, ma już dość ciągłych wahań nastroju swojego chłopaka. Przecież jest tylko człowiekiem, czasem też potrzebuje zwykłej czułości i delikatności. Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, niż każdy by przypuszczał. Gdy Brodie znika, świat Dylana pogrąża się w ciemności.

Dylan O'Brien wraz z mamą przeprowadzają się do Harrisburga, by zacząć życie od nowa. Na drodze chłopaka od razu staje wysoki i arogancki blondyn i jego równie temperamentny buldog angielski. Thomas "Brodie" Sangster to szkolna gwiazda, gra w rockowym zespole muzycznym, lubi korzystać z życia i nie przywiązuje się do nikogo na dłużej... Gdy Dylan i Brodie spotkają się na szkolnym korytarzu, a O'Brien zostanie skazany na spędzanie ze znienawidzonym chłopakiem o wiele więcej czasu, niż by chciał, wszystko się zmieni. Czy razem ze mną zechcesz dołączyć do historii dwóch przystojnych chłopaków, których połączyło coś mocniejszego niż Jack Daniels?

Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno. I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko. Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)

Lekkie opowiadanie z dużą ilością emocji, tak mi się wydaje. Kanon zachowany w charakterystyce postaci. Z każdym rozdziałem jest coraz lepiej, więc proszę, nie zrażajcie się po pierwszym, to mój pierwszy raz, jak piszę coś takiego. Z chęcią przyjmę wszelkie poprawki i uwagi. Początek szóstego roku nauki w Hogwarcie, troszkę zmian: - Plan lekcji i układ ferii świątecznych nie jest całkowicie zgodny z tym panującym w Hogwarcie. - Uczniowie przychodzą do szkoły w wieku lat dwunastu, nie jedenastu, także Harry na początku szóstego roku miał nie szesnaście, a już siedemnaście lat. - Draco nie został jeszcze śmierciożercą. - Zasady w szkole są odrobinę zmienione, ale naprawdę bardzo delikatnie. - Układ pomieszczeń może się czasem różnić od oryginału, tak samo jak wydarzenia, które miały tam miejsce. (I tak, owszem, imię "Harry" jest spolszczone ze względu na moje lenistwo i nie mam zamiaru tego zmieniać)

Każdy chce być idealny. Nie sprawiać problemów rodzinie, zadowolić rodziców, być pięknym, mądrym, wzorem do naśladowania. Ale czy chcielibyście żyć w świecie, w którym każdy człowiek jest identyczny? Zarabia tyle samo? Nie ma kłótni? Nie ma kolorów? Imion? Emocji? Wspomnień? Nadziei? Marzeń? Przyjaciół? Właśnie w takim idealnym świecie żyją idealni ludzie. Nie zadają pytań, nie chcą wiedzieć więcej, niż potrzebują do pracy, po prostu robią to, co ktoś im każe, a każdy ich dzień jest identyczny... Ale co, jeśli mały chłopiec, przez "przypadek" wejdzie do laboratorium swojego ojca-naukowca? Zacznie dowiadywać się o prawdziwym świecie, który jest za kopułą? Co zrobi ze zdobytą wiedzą? Pewnie się nią z kimś podzieli, na przykład ze znajomą pięciolatką. A co dalej? Nie wiem, w końcu to jedynie dwójka dzieci, a dzieci nie do końca zdają sobie sprawę z konsekwencji, jakie mogą je spotkać. Ale czy ten idealny świat na pewno jest taki idealny? Jakie sekrety skrywa? A co z wielką wojną, o której nikt nie pamięta? Kto dowodzi innymi? Czemu komuś zależy, by wszyscy byli identyczni i pozbawieni własnej woli? Co spowodowało, że ludzie zgodzili się na zamknięcie pod kopułą? Czy plotki mówiące o potworach są prawdziwe? Stara przyjaźń przetrwa ciężkie chwile? A zwykła ciekawość jednego dziecka, może odmienić życie miliona osób? Kto jest prawdziwym potworem? ~.~ Okładkę wykonała @Beza Opowiadanie pisane razem z @arhixvelshadowwithin