Seni unutursam ey Kudüs! Sağ elim hünerini yitirsin. Seni anmaz, Kudüs'ü en büyük sevincimden üstün tutmazsam, dilim damağıma yapışsın! | Tevrat - Mezmurlar 137.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"

[Bazen doğru insanı yanlış seversin.] Hüzünlü bir güzellikti adam. Acıyla karılmış; azapla yoğrulmuştu... Ama öyle güzeldi ki, genç kadın biraz daha yaklaştı yatağa. Gözleri kapalı olduğundan göremediği şiir işli bakışlarının bergüzarına sarılıp kahverengi saçlarının alnına dokunuşunu, kaşlarının gözlerini saran kavsini seyretmeye durdu. Rüyası olmak istedi adamın, onu böyle huzura erdiren olmak istedi. Sonra dokunmak istedi yüzünün latif çizgilerine, hayal olmadığını bilmek istedi. Lakin ona avuçlarını süt bardağına bastırmaktan ötesi düşmezdi. Öylece adamı içine yazana kadar seyretti, sonra da yüreği yaralı arkasını dönüp gitti.

Sıradan bir hayatı olan Feza, üniversitede öğrencisidir aynı zamanda bir hastanede de danışman olarak çalışmaktadır. Tek gayesi kendisinden beklenildiği gibi bir an önce okulunu bitirip abisinin yanına yurtdışına yerleşmektir. Ama staj yaptığı doktorun hasta kayıtlarının ifşa edilmesi ile suçlanır ve okuldan uzaklaştırma cezası alır. Bu bir yıllık kayıp planlarını ertelemesine neden olur. Bir de üstüne okuldan bir arkadaşının hastane masraflarını ödemesi gereken bir fatura ortaya çıkmıştır ve paraya ihtiyacı vardır. Karanlık bir dünyada yetişmiş olan Talha Bahremoğlu, sıradan bir insan değildir ama mafya da değildir. Hayatta önem verdiği tek şey diyaliz hastası olan kız kardeşi Leyla'dır. Leyla'nın mutluluğu ve güvenliği için elinden gelen her şeyi yapmaktadır. Bir gün Leyla, diyaliz için gittiği hastanede Feza'nın kaybettiği defterini bulur. İçinde, Leyla'nın solmakta olan kalbine ışık tutan satırlar yazmaktadır. Böylece Leyla, Talha'dan defterin sahibini bulmasını ister. Talha, Feza'yı bulur ve onu Leyla'nın yanında tutmak için elinden gelen her şeyi yapar. . . . 2017

On üçüncü bölüme kadar düzenlenmiştir. Diğer bölümler yavaş yavaş düzenlenip tekrar yayınlanacaktır.

Gazel, babasının ölümünün tek sorumlusu olarak avukatları olan Zeyd Hazar'ı görür ve ondan nefret eder. Lakin kimse Gazel gibi düşünmüyordur. Zeyd Hazar, başarılı bir avukattır ve en büyük isteği içinde bulunduğu düzeni kuran insanların gerçek adalet ile yargılanmasıdır. Bunun için ise elinden geleni yapmaktadır. Hanif Şems'in ölümünden sonra bıraktığı vasiyetnamesini avukatı olarak Zeyd ailesine iletir. İçinde yazılanlar arasında ise bir isteği vardır; Gazel, Zeyd ile evlenecektir. Bir şekilde ikisi de bu evliliği kabul eder. Yalnız Gazel'in bir şartı vardır; Zeyd'e gerçekten güvenene dek yüzünü ona göstermeyecektir. . . . 2018

Kudüs hakkında günlük ödevlendirmeli okumalar.

-TAMAMLANDI- Mevlana derki aşk ateşi önce sevilene, oradan sevene düşermiş. Yani bir insan aşık olmuşsa, maşuk ışığını yaktığı için olmuştur. Eğer maşuk yanmazsa, aşık yanamaz. Eğer maşuk, bir mum gibi ateşe düşüp eriyemezse o ateş, pervaneye düşmez. Aşk; Birinin Şem, birinin Pervane olması ile başlar. Aşk; Sevdiğin de yok olma ile başlar. Ve Aşk; Hem Şem hem de Pervane olduğun da, bir olduğun da, biz olduğun da başlar. Aşkın denizin de akıl dalgaları durulur, İmtihan bu ya; balığın gönlü çöle vurulur... (Şems-i Tebrizi)

..ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ.. (...sonra da ona döndürüleceksiniz...) "benim hikayem bir adamla başladı" Meryem... Geçmişini unutan kanadı kırık bir güvercin.Cihangir... Bir ay kadar parlak ve heybetli. Fatıma... Pamuk elli narin bir çiçek... Kanadı kırık güvercinin sığındığı bu ev ona bambaşka duyguları hissetiren bir limana dönüşüyor. Ama geçmişim... Aslım kim? Hikayem neydi? "Boş bir sokakla karşı karşıyayım. Boş! Etrafta koşuşturan, bağıran insanlar hariç boş! Martı sesleri kulağımı tırmalarken bile boş! Şu önümde mendilini almam için ısrar eden çocuğun gözleri bile boş! İnsan göğüs kafesini duygularla dolduramayınca her detay boş geliyormuş. Size kendimden bahsedeyim. Ben... Ben... Bir saniye. Ben... Yutkunuyorum. Durun söyleyeceğim. Ben... Siyah saçlı, büyük gözlü kız. Ben... BENİM KİM OLDUĞUMU SÖYLEYECEK BİRİ YOK MU?"