Seviyorsan kal,yarın ölebilme ihtimalim var. Seviyorsan söyle,bugün duymaya ihtiyacım var. ✒✒✒✒ Zorla evlendiği mafyadan kurtulamadan onun düşmanının hedefi oldu.Savaş'ın geçmişte yaptığı bir hata malesef Aslı'yı vurmuştu. ✒ Sıradan DUYGULARI olan bir mafya kitabı olmaması için uğraşıyorum. Okuyan ve beğenen herkese şimdiden teşekkürler. ✒ 🎵✒KARSU ~ SİYAH✒🎵

"Bırak beni, bunu yapamam Rizgar! Sana bu kötülüğü yapamam, sevmediğin biriyle evlenmene göz yumamam!" Genç adam öfkeyle duvara vurdu. "Başka çaremiz mi var? Seni de, beni de yaşatmazlar!" Kadının içine sinen korku her dakika daha da artarken bakışlarını kaçırdı. Onunla evlenemezdi, ona bunu yapamazdı. "Ben evlenmek istemiyorum!" Rizgar karşısındaki yıpranmış kadını izledi. Yeşillerindeki morluklar canını sıkarken duruşunu dikleştirdi. "Allah şahidim olsun ki; ya seni alırım, ya da bu Urfa'yı yakarım!" Adamın sesindeki netlikle birlikte genç kadın bakışlarını ona çevirdi. Utanıp bakamadığı kahvelere birden gelen cesaretle uzun uzun baktı... Aniden bir silahın patlama sesi duyuldu... Kardelen korkuyla adamın yanına gitti. "Geldiler, geldiler!" Dehşetle aynı şeyleri sayıklayıp durdu... Tesadüfen kesişmişti yolları... İsimleri bile birbirlerinin kaderleri gibiydi; Kardelen boynu bükük masum bir çiçek iken, Rizgar onun kurtuluşuydu... Genç adamın karşısına savunmasız bir hâlde çıkmıştı. Boynu bükük, acılı Kardelen'i... RİZGAR HAZNEDAROĞLU & KARDELEN DEMİRHAN © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

"Kaç benden, uzak dur. Ben katilim, Azrail'im. Azrail'in bir insana sunabileceği tek şey ölümdür. Bu yüzden git Beren" "Ben elindeki kandamlaları ile sevdim seni. Gözlerin kararıp, Azrail'e büründüğünde bile sevmeye devam ettim. Atmayı unutan kalbin ile kalbimi un ufak ettiğinde dahi sevdim ve sevmeye devam edeceğim. Ben sen oldum Ares. Her tarafım sen kokuyorken nasıl kaçabilirim? Nasıl gidebilirim senden?"

MAFYANIN NEFESİ... Düz yolda ilerlerken gecenin karanlığını izliyordum.Ay bize yukarıdan göz kırparken yıldızlar etrafımızı sarmıştı... Derin bir nefes alırken gözüm Aras'a kaydı oda benim gibi ilerliyordu.Gülümsedim.Onun gibi birini kazanacak ne yapmıştım? Birden ayağı taşa takıldı tam düşecekken kendini toparladı.Dağ gibi adam gidiyordu resmen.Önümde az daha bir mafya yere yapışıcaktı! Kıkırdadım.Bakışları ban dönerken yerinde durdu.Bende durup ona döndüm "Aras düşseydin çok gülerdim varya."deyip güldüm.Bana bir adım yaklaştı ve saçlarımı kulağımın arkasına tıkıştırdı.Kulağıma doğru eğildi ve nutkumun bile tutulacağı sözler fısıldadı kulağıma "GÜLMEN İÇİN DÜŞERDİM..."

*Nefret, aşka dönüşebilen güçlü bir duygudur* Annesinin tayini dolayısıyla İstanbul'a taşınmak zorunda kalan Öykü, burada daha önce hiç karşılaşmadığı bir şeyle karşılaşır. Bir çeteyle. Bu durum ilk başta pek hoşuna gitmese de daha sonra onları terk edip giden babasından intikam almak için bu çetenin içinde olmak ister. Fakat bilmediği çok şey vardır. Bu çeteye girmek öyle zannettiği kadar kolay değildir. Çetenin lideri olan BARLAS KARAMAN'ın koyduğu bazı zorlu görevleri yerine getirmek zorundadır. Ve bu görevlerin hiçbiri de öyle herkesin yapabileceği kadar basit görevler değildir. Öykü'nün de öyle. Tüm hakları bana aittir©

Sevdiği kişinin bir canavar olduğunu bilmeden sevmiş bir kız. Bilmiyorki sevmek onun için hem en güzel şey hemde en kötü. Takıntılı bir erkek, ne kadar takıntılı olabilir ki demeyin psikopatlık derecesinde bir takıntı bu. Sevdiği kıza yaklaşan erkek sineyi dahi yaşatmayan bir katil. Gizemli bir o kadarda tehlikeli... Aşk bazen sandığın kadar masun olmayabilir... *** Onun bir canavar olduğunu öğrendikten sonra hala sevebilirmisin? Mesela sevdiğin adam bir katil ama sevmişsin bir kere vazgeçebilirmisin?